Ένα μεγάλο προσόν του Αργύρη Πεδουλάκη είναι ότι οι ομάδες του δεν λυγίζουν στην πίεση. Γράφει Τ. Μαγουλάς.
Αντίθετα, επειδή συνήθως βρίσκεται σε δύσκολες καταστάσεις, εκεί τόσο ο ίδιος όσο και οι παίκτες του, όπου κι αν προπόνησε, έβγαλαν τον καλύτερο εαυτό τους.
Το είχαμε τονίσει από την πρώτη στιγμή πως το βασικό πρόβλημα του Έλληνα τεχνικού αφορά στις επιλογές Αμερικανών και όχι μόνο, γι αυτό και του...δώσαμε περιθώριο για να παρουσιάσει τον δικό του Παναθηναϊκό μέχρι τον Ιανουάριο. Υπολογίσαμε, δεν χρειάζεται και κληρονομικό χάρισμα, πως αφενός οι 10 καινούργιοι παίκτες αφετέρου οι προσθαφαιρέσεις ξένων, θα έφερναν στις αρχές του 2013 την εικόνα που θα μπορούσαμε να κρίνουμε με ασφάλεια.
Εκείνο το οποίο δεν υπολογίσαμε σωστά είναι η απίστευτη πίεση που θα ασκείτο σε όλη την ομάδα μετά από τα πρώτα άσχημα αποτελέσματα. Λάθος. Δεν γίναμε ούτε Ισπανία ούτε και Αμερική(πλην Λ.Α. βεβαίως βεβαίως) που να εννοούμε τις λέξεις: «υπομονή», «μεταβατική χρονιά» «χρόνος προσαρμογής». Για κάποιο λόγο, φαίνεται, πως οι ίδιοι οι παράγοντες της ομάδας καταλήφθηκαν από άγχος κι έβαλαν εαυτούς και την ομάδα τους σε πίεση μετά την ήττα από τον Ίκαρο.
Έχει το δικαίωμα να χτίσει κάτι καινούργιο...
Ο συγκεκριμένος σύλλογος, και αυτό περιμέναμε οι διοικούντες του να το γνωρίζουν καλύτερα από εμάς, έχει κερδίσει το δικαίωμα μέσα στα παρκέ να πάρει όσο χρόνο του χρειαστεί για να κτίσει κάτι καινούργιο. Τόσο η ομάδα όσο και η διοίκησή της, που πληρώνει το 70% του προϋπολογισμού από την τσέπη της για να μην ξεχνιόμαστε, μπορούν να προσπαθούν, να αλλάζουν, να κάνουν λάθη, μέχρι η ομάδα να είναι έτοιμη.
Δεν είναι ίδιον της μεγάλης ομάδας(παγκοσμίως) να πρέπει σαν τον Κυναίγειρο να κρατιέται από την κορυφή διότι όπως και ο ήρωας της μάχης του Μαραθώνα, σε αυτές τις περιπτώσεις θα αποχωριστείς κάποια πολύ χρήσιμα μέλη του σώματός σου. Αντίθετα μπορείς να προχωρήσεις σε ανασύνταξη και να κερδίζεις τον πόλεμο αργότερα.
Βεβαίως στην Ελλάδα δεν...δύναται να ισχύει ούτε η νομοτέλεια, του ότι ανεβαίνει, κατεβαίνει, για να ξανανέβει.
Βγήκε σε καλό η πίεση...
Τελικά η συγκεκριμένη πίεση, η οποία ασκήθηκε προς όλους, βγήκε σε καλό το βράδυ της Πέμπτης. Ο προπονητής φάνηκε πολύ πιο συγκεκριμένος στις επιλογές του. Έπαιξαν αυτοί οι οποίοι μπορούσαν να βοηθήσουν και στα κατάλληλα σημεία. Η ομάδα έχει συγκεκριμένη αμυντική προσέγγιση και κάποιες στιγμές έπαιξε και με ξεκάθαρο σκεπτικό στην επίθεση. Έγιναν εμφανείς οι πινελιές του κόουτς ιδιαίτερα στο αμυντικό σκέλος. Η επίθεση θα κριθεί μ.Κ(με Καπόνο).
Ας μην γελιόμαστε. Ο Παναθηναϊκός δεν κέρδισε από το μπάσκετ του, αλλά από το πάθος και την ζέση του απέναντι σε μία Ρεάλ που μόλις έπεσαν οι πρώτες ...ψιλές έκανε πίσω υπολογίζοντας ότι έχει και πρωτάθλημα. Πρόβλημά της.
Ο Καπόνο και ο Μπανκς
Η πίεση αυτή φέρνει και τον Καπόνο. Έναν παίκτη που, ο Πεδουλάκης φαίνεται να μην είναι σίγουρος ότι θα λύσει όλα τα ζητήματα. Τουλάχιστον αυτό καταλάβαμε όταν μίλησε για τον Μπάτλερ έναν φόργουορντ πανομοιότυπο του Καπόνο. Όπως είχε συμβεί και στο παρελθόν, με πιο ηχηρή περίπτωση αυτή του Γιασικεβίτσιους, η διοίκηση του συλλόγου έβγαλε τον κόουτς από την αβεβαιότητα φέρνοντας τον παίκτη στην προπόνηση από την Κυριακή.
Τώρα όμως δημιουργείται το εξής οξύμωρο. Στην ήδη γεμάτη περιφέρεια προστίθεται ο εκπληκτικός σουτέρ Καπόνο και δοκιμάζεται ο εκρηκτικός γκαρντ Μάρκους Μπανκς. Και στο τέσσερα; Ο Παναθηναϊκός έδειξε και πάλι ότι του λείπει ένας παίκτης με διαφορετικά στοιχεία από τον Πάνκο που να δένει με τα πεντάρια. Ακόμα και αν ο Μασιούλις αγωνιστεί ως πάουερ φόργουορντ, και πάλι θα χρειαστεί πολύ προσεκτική διαχείριση και ιδιαίτερες ισορροπίες για να παίξουν πρώτα και μετά να μην σκοτώνονται για την μία μπάλα οι γκαρντ. Εκτός εάν ο Μπανκς δεν μακροημερεύσει...
Πηγή: contra.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις