Μόλις 15 ετών στην πρώτη ομάδα της Μπέρμιγχαμ, σκοράροντας πριν κλείσει τα 16, έγινε το απόγευμα της 9ης Φεβρουαρίου του 1979 ο πρώτος Βρετανός ποδοσφαιριστής που ξεπερνούσε το φράγμα τού ενός εκατομμυρίου λιρών!
Η Νoτιγχαμ Φόρεστ του Μπράιαν Κλαφ αποφάσιζε να σπάσει τα ταμεία, πληρώνοντας διπλά χρήματα από την πιο ακριβή μεταγραφή που είχε γίνει έως τότε. Ο Ντέιβιντ Μιλς είχε κοστίσει στη Γουέστ Μπρόμιτς Αλμπιον περίπου 500.000, αλλά η μόνη άξια λόγου αναφορά του στην ιστορία του ποδοσφαίρου είναι μόνο αυτή, αφού δεν βοήθησε ιδιαίτερα στο «Χόθορνς». Ο Φράνσις όμως μέσα σε λίγους μήνες έβγαλε το μεγαλύτερο μέρος από τα λεφτά του αφού σημείωσε το μοναδικό γκολ του τελικού στο Κύπελλο Πρωταθλητριών το 1979, απέναντι στη Μάλμε ενώ και την επόμενη χρονιά τα δικά του γκολ βοήθησαν τα μέγιστα στο να ξαναφτάσει στον τελικό η Φόρεστ. Ο ίδιος όμως θα τραυματιστεί σοβαρά στον αχίλλειο τένοντα (τον πρώτο από τους τέσσερις σοβαρούς τραυματισμούς, που αναχαίτισαν την καριέρα του) και θα χάσει τον τελικό το 1980.
Η μέρα αυτή, σαν χθες πριν από 34 χρόνια, σηματοδότησε την αρχή των τρελών ποσών στις μεταγραφές στην Αγγλία. Αν και πέντε χρόνια νωρίτερα ο Γιόχαν Κρόιφ αποχωρώντας από τον Αγιαξ για την Μπαρτσελόνα είχε ήδη σπάσει το φράγμα τού ενός εκατομμυρίου δολαρίων, η μετακίνησή του δεν προκάλεσε το μεταγραφικό τσουνάμι που είχαν φοβηθεί όλοι. Μόνο στην Ιταλία είχαν ήδη ξοδευτεί αλόγιστα χρήματα με την απόκτηση του Σαβόλντι από τη Νάπολι, η οποία πλήρωσε σχεδόν 2 δισεκατομμύρια λιρέτες (κάτι παραπάνω από ενάμισι εκατομμύριο δολάρια) το 1975 και ήδη είχε δρομολογηθεί αντί 2,5 δισεκατομμυρίων λιρετών η μεταγραφή του Πάολο Ρόσι από τη Βιτσέντζα στη Γιουβέντους με ενδιάμεσο δανεισμό στην Περούτζια. Ωστόσο ο Φράνσις, λόγω της δημοτικότητας που απολάμβανε το αγγλικό ποδόσφαιρο και επειδή πήγαινε στην πρωταθλήτρια Φόρεστ, που ήταν το φαβορί για το Κύπελλο Ευρώπης, ουσιαστικά πήρε στην πλάτη το φορτίο του πρώτου μονομάχου στην αρένα του σύγχρονου ποδοσφαίρου!
Στην πρωτη του προπόνηση με την καινούργια του ομάδα, ο πιο ακριβός παίκτης στον κόσμο προσγειώθηκε από τον εκκεντρικό Κλαφ που τον υποχρέωσε να… σερβίρει το τσάι στους συμπαίκτες του! Και στα πρώτα τρία ματς ο Κλαφ τον άφησε στον πάγκο, χρησιμοποιώντας τον στο τρίτο από αυτά, και μάλιστα μόλις για λίγα λεπτά!
Ο Φρανσις πρόσφερε πολλά στη Νότιγχαμ και θα μείνει πάντα στην ιστορία ως ο άνθρωπος που σκόραρε με κεφαλιά το μοναδικό γκολ στο πρώτο από τα δύο σερί Κύπελλα Πρωταθλητριών που πήρε η Φόρεστ το 1979 απέναντι στη Μάλμε. Οταν έφυγε το 1982 περίπου με τα ίδια χρήματα για τη Μάντσεστερ Σίτι ήδη είχε κάνει απόσβεση! Στη συνέχεια πήγε και στην Ιταλία, όπου έπαιξε πέντε χρόνια κυρίως στη Σαμπντόρια (μαζί με Βιάλι και Μαντσίνι) και ύστερα στην Αταλάντα, βοηθώντας πολύ τους Ντοριάνι να μπουν στον χάρτη κατακτώντας τίτλους!
Στη συμπληρωση των 30 ετών από τη μέρα της μεταγραφής, το 2009, είχαμε μιλήσει στον αέρα του NovaΣΠΟΡ FM για την πίεση που νιώθει οποιοδήποτε νέο παιδί που πέφτουν πάνω του τα φώτα της δημοσιότητας. Ο Τρέβορ Φράνσις δεν κρύφτηκε πίσω από το δάχτυλό του και ήταν ειλικρινής. «Ελάχιστοι μπορούν να το διαχειριστούν και ειδικά αν έχεις κοστίσει και πολλά χρήματα, όπως εγώ τότε, νιώθεις ένα αβάσταχτο βάρος στα πόδια. Με βοήθησε η οικογενειακή ατμόσφαιρα στη Νότιγχαμ και το ότι είχα για προπονητή τον Μπράιαν Κλαφ. Ποτέ δεν σε άφηνε να πάρουν τα μυαλά σου αέρα. Αυτό με έσωσε. Στη σημερινή εποχή, όμως, έχεις να κάνεις με 18χρονους, 19χρονους και 20χρονους κακομαθημένους εκατομμυριούχους, που τους φταίει πάντα κάποιος άλλος για ό,τι κακό συμβαίνει στην καριέρα τους, εκτός από τον ίδιο τους τον εαυτό», ήταν τα λόγια του. «Και φυσικά παίζουν μπάλα πρώτα για να βγάλουν χρήματα και να γίνουν γνωστοί και μετά για να κάνουν καριέρα και επειδή απλά τους αρέσει το ποδόσφαιρο».
Παραμενουν επίκαιρα όλο και περισσότερο αυτά τα λόγια, κάθε χρόνο που περνάει.
Πηγή: Sday.gr