Κάνοντας μια σύνοψη του τρίτου προημιτελικού μεταξύ Ολυμπιακού και Αναντολού Εφές, η καλύτερη απάντηση ήρθε διά στόματος Γιώργου Πρίντεζη: «Λέγαμε πως τίποτα δεν έχει κριθεί, αλλά ίσως μέσα μας να μην το πιστεύαμε πραγματικά και να ήμασταν πιο χαλαροί από ό,τι έπρεπε. Δεν είδαμε το ματς σαν τελικό, θεωρήσαμε πως είχαμε κι άλλες ευκαιρίες, αλλά δεν είναι έτσι. Πρέπει όταν έχεις την ευκαιρία να τον πνίγεις τον αντίπαλο. Το παιχνίδι της Παρασκευής θα είναι ακόμη πιο δύσκολο και πρέπει να πάμε με συγκέντρωση. Οταν μια ομάδα βλέπει κάθε παιχνίδι ξεχωριστά έχει περισσότερες ελπίδες, ενώ αντίθετα όταν κοιτά μόνο τον στόχο χάνει το δρόμο της» δήλωσε ο υπαρχηγός του Ολυμπιακού.

Υπάρχει καλύτερη ανάγνωση του αγώνα από αυτή; Θεωρώ ότι ο Πρίντεζης έδωσε την ακριβής εξήγηση όσον αφορά την εικόνα που παρουσίασαν οι «ερυθρόλευκοι» στο «Αμπντί Ιπεκτσί». Η ήττα ήρθε με κατεβασμένα τα χέρια αφού δεν υπήρχε ούτε τσαγανό, ούτε ενέργεια, ούτε συγκέντρωση, ούτε διάθεση, ούτε τίποτα από πλευράς Ολυμπιακού. Με ύφος... μπλαζέ αρκετή δόση... τουπέ, οι πρωταθλητές Ευρώπης πλήρωσαν ακριβά την χαλαρότητα μετά το 2-0 του ΣΕΦ κι αντί να «τσεκάρουν» τα εισιτήρια για το Λονδίνο έδωσαν το δικαίωμα στην Εφές να πιστέψει.

Και στο κάτω-κάτω της γραφής ήταν αναμενόμενο ότι κάποια στιγμή θα μπουν τα σουτ των Τούρκων. Το πενιχρό ποσοστό της Αναντολού στα τρίποντα (8/%) μετά τα δύο ματς στο Φάληρο και τους Βιούγιασιτς, Φάρμαρ, Σαβάνοβιτς να έχουν 1/19 σουτ έξω από τα 6.75μ. δεν μπορούσε να συνεχιστεί. Άλλωστε είχα αναφέρει και σε προηγούμενο σχόλιο ότι τα παιχνίδια που θα ακολουθούσαν θα ήταν διαφορετικά και ότι δεν μπορούσαν να συνεχιστούν αυτά τα νούμερα. Στο 3^ο ματς οι συγκεκριμένοι παίκτες μέτρησαν 6/9 τρίποντα (!!) έχοντας πετύχει 40 από τους 83 πόντους της ομάδας τους, την ώρα που στα δύο προηγούμενα ματς είχαν σημειώσει 31 πόντους στο σύνολο.

Μπορεί να μην υπάρχει πλάνο στο παιχνίδι της Εφές, αλλά υπάρχει ποιότητα στο ρόστερ. Και αυτό δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς. Ακόμη κι αν δεν έχει παρουσιάσει ΤΙΠΟΤΑ το διαφορετικό ο Μαχμούτι σε αυτή τη σειρά. Τίποτα απολύτως. Τρία ματς, ΙΔΙΟ στυλ από την Εφές. Βέβαια τα πάντα ξεκινούσαν από τον Τζαμόν Λούκας, ο οποίος ήταν ο καλύτερος παίκτης της και εκείνος που τα έκανε όλα. Χωρίς τη δημιουργία του Αμερικανού και τη βοήθεια που έδωσε στα ριμπάουντ, δεν ξέρω αν θα είχαν οι Τούρκοι τη δυνατότητα να βρουν ανοικτά σουτ και transition παιχνίδι. Κι αυτό είναι ένα σημείο που πρέπει να προσέξει η ελληνική ομάδα. Πάντως μετά το «refuse to lose» των Τούρκων, το παιχνίδι της Παρασκευής γίνεται ακόμα πιο δύσκολο για τον Ολυμπιακό. Όμως αν το πάθημα έγινε μάθημα για τους «ερυθρόλευκους» δεν πρόκειται να κινδυνεύσουν. Αρκεί να πάρουν αυτήν την ήττα ως... οδηγό για το επόμενο ματς.

Οφείλουν να σταματήσουν το ρυθμό της Εφές και να περιορίσουν στο ελάχιστο τη δράση του Λούκας για να έχουν τύχη στον 4^ο προημιτελικό. Και θα παρατηρήσατε και κάτι ακόμα. Σε συνέχεια των δύο πρώτων αγώνων, η μπάλα πέρασε στο «ζωγραφιστό» του Ολυμπιακού με τον Ερντέν να... ντύνεται Γκονλούμ του ΣΕΦ (ή αν προτιμάτε να θυμάται ότι υπήρξε κάποτε και NBAer) και να κυριαρχεί στην «ερυθρόλευκη» ρακέτα. Όσο ήταν ο –πάντα φιλότιμος και μαχητής- Χάινς στην πεντάδα προσπαθούσε να τον σπρώξει και να τον απομακρύνει από το καλάθι του Ολυμπιακού. Όσο έλειπε και ο Ερντέν πλησίαζε, τα πράγματα δεν εξελίσσονταν καλά για τους Πειραιώτες.

Και σε αυτό το ματς ο Ολυμπιακός την... πάτησε όπως η Εφές στο Φάληρο. Οι παίκτες που δοκιμάζουν τρίποντα (Σπανούλης, Άντιτς, Παπανικολάου, Περπέρογλου, Σλούκας) είχαν 2/17 σουτ έξω από τα 6.75μ. και μόνο οι Έισι Λο (3/5τρ.), Γιώργος Πρίντεζης (2/3τρ.) έσπαγαν τη... μονοτονία της αστοχίας. Βέβαια ο... υπαρχηγός του Ολυμπιακού -αν και ήταν θετικός στην επίθεση- αντιμετώπισε τεράστια προβλήματα από τον Σαβάνοβιτς, είτε δοκίμαζε να απειλήσει στο low post, είτε με τζαμπ σουτ από μέση ή μακρινή απόσταση.

Last but not least άφησα τον Βασίλη Σπανούλη ο οποίος πραγματοποίησε μια από τις χειρότερες εμφανίσεις του στον Ολυμπιακό έχοντας 1/7 σουτ. Ακόμη κι αν μοίρασε οκτώ ασίστ στους συμπαίκτες του η παρουσία του στο «Αμπντί Ιπεκτσί» μόνο... ζημιά έκανε με αποτέλεσμα να τον κρατήσει (σωστά) ο Μπαρτζώκας εκτός πεντάδας για αρκετό χρονικό διάστημα. Ήταν εκτός κλίματος και έκανε πολλά παιδαριώδη λάθη «πουλώντας» πέντε φορές (!) τη μπάλα στους αντιπάλους, τα οποία δεν δικαιολογούνται για την κλάση του και την προσωπικότητά του.

Σίγουρα οι αντίπαλοι τον έχουν μάθει. Όλες οι άμυνες πέφτουν πάνω του, όλοι τον περιμένουν και όλοι προσπαθούν να τον σταματήσουν. Όμως η κακή του απόδοση σε αυτό το ματς δεν προήλθε από την άμυνα της Εφές, όσο από τη δική του συγκέντρωση. Ήταν εκτός ματς από το πρώτο λεπτό, σαν να βρίσκονταν σε άλλο γήπεδο. Όμως δεν παύει να είναι ο Σπανούλης. Ο ηγέτης της ομάδας. Αυτός που δεν... μασάει από άσχημες παρενθέσεις και όταν πρέπει, εκεί που πρέπει, θα πάρει την κατάσταση στα χέρια του. Ακόμη κι χρειαστεί να τα βάλει με... όλους.

Άλλωστε για αυτά τα ματς ζει και αναπνέει ο αρχηγός του Ολυμπιακού, κάτι που απέδειξε και πέρσι. Πριν από έναν χρόνο, την ίδια ακριβώς εποχή, οι «ερυθρόλευκοι» έπαιζαν στα προημιτελικά με τη Σιένα. Θυμάστε τι είχε συμβεί; Στην ήττα του Ολυμπιακού στο δεύτερο ματς της σειράς είχε 7 πόντους με 2/7 σουτ, ενώ στην πρώτη αναμέτρηση του ΣΕΦ έμεινε στους δύο πόντους με 1/6 σουτ και έξι ασίστ.

Αυτό ήταν. Πείσμωσε και φρόντισε να βάλει άμεσα τα πράγματα στη θέση τους! Στο ματς που ο Ολυμπιακός «κλείδωσε» την πρόκριση για το φάιναλ φορ της Κωνσταντινούπολης κερδίζοντας με 76-69 τους Ιταλούς ο Σπανούλης μεταμορφώθηκε, άρχισε να πατάει γκάζι και σταμάτησε στους 15 πόντους. Όσο για το φάιναλ φορ; Πολυτιμότερος παίκτης με 21 πόντους, 6 ασίστ στον ημιτελικό και άλλους 15 πόντους στον τελικό. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα επαναληφούν τα ίδια πράγματα κι ούτε ότι παίζουν ρόλο στο (σύγχρονο) μπάσκετ οι πόντοι που πετυχαίνει κάποιος παίκτης. Απλά θέλω να τονίσω ότι ΑΥΤΑ είναι τα ματς που τον εξιτάρουν. Και καλείται να το αποδείξει (ξανά)... Άλλωστε ο Ολυμπιακός έχει ανάγκη τον Σπανούλη στα μεγάλα παιχνίδια. Και αυτό (θα) είναι το πρώτο. Μέχρι το επόμενο...

ΥΓ: Κάκιστη η διαιτησία του ματς. Βέβαια δεν έπαιξε ΚΑΝΕΝΑ ρόλο στην ήττα του Ολυμπιακού, αλλά υπήρξαν στιγμές που σφύριζαν «ότι να `ναι» ή δεν... σφύριζαν τίποτα.

ΥΓ1: Δηλαδή τι να πει και η ΤΣΣΚΑ Μόσχας που έχανε και με 34 πόντους (73-39 στο 21') από την Κάχα Λαμποράλ; Αν και «γκραν φαβορί» είδε τα ραδίκια ανάποδα στη Βιτόρια. Πάντως δεν πιστεύω ότι τίθεται θέμα πρόκρισης... Οι Ρώσοι θα είναι συνεπείς στο ραντεβού τους. Κατά πάσα πιθανότητα από την Παρασκευή.

Πηγή: Sentragoal.gr