Ηρθε η ώρα να εστιάσουμε στην επόμενη μέρα... Δεν υπάρχουν περιθώρια για μεμψιμοιρίες και δάκρυα. Τέτοια κύλησαν πολλά (και θα συνεχίσουν) από τα μάτια των ΑΕΚτσήδων και ο πόνος δεν θα σταματήσει να υπάρχει. Και πρέπει να υπάρχει, να μας θυμίζει, να μας υποχρεώσει να ΜΗΝ ξεχάσουμε ποτέ, κανέναν τους... Να ζούμε και να αναπνέουμε για την εκδίκησή μας.

Διαβάστε τη συνέχεια στο Gazzetta.gr