Δεν είναι κάτι που έγινε επειδή ένα καλοκαίρι κάποιες γερμανικές ομάδες έκαναν καλές επιλογές. Είναι μια δουλειά που ξεκίνησε χρόνια πριν και τώρα απλώς επιβεβαιώνεται. Δύο τρία χρόνια πριν το καλοκαίρι του 2006, που οι Γερμανοί διοργάνωσαν το Μουντιάλ, αποφάσισαν να φτιάξουν το ποδόσφαιρό τους από την αρχή.

 

Το οργάνωσαν, έδωσαν βάση στις ακαδημίες, στην εξέλιξη των ταλέντων, στην προπόνηση. Σήμερα μπορούν να καμαρώνουν για παίκτες όπως ο Οζίλ, ο Κεντίρα, ο Νόιερ, ο Γκέτσε, ο Γκουντογκάν, ο Ρόις, ο Μίλερ, ο Σούρλε και τόσοι άλλοι που είτε παρέλειψα, είτε σήμερα δεν είναι τόσο γνωστοί, αλλά αύριο θα γίνουν.

 

Εκαναν κι' άλλα όμως. Εκμεταλλεύτηκαν τα γήπεδα που κατασκεύασαν λόγω της συγκυρίας του Μουντιάλ. Αποφάσισαν να επενδύσουν στο επιθετικό μοντέλο ποδοσφαίρου, να χαμηλώσουν τις τιμές των εισιτηρίων διαρκείας και των απλών, να μοιράσουν πιο σωστά τα χρήματα από το τηλεοπτικό συμβόλαιο ώστε να πάνε σε όλες τις ομάδες. Τελικά έφτιαξαν ένα υπέροχο πρωτάθλημα. Ολα μα όλα τα γήπεδα είναι σχεδόν γεμάτα, ο μέσος όρος γκολ μεγαλύτερος από κάθε άλλο πρωτάθλημα της Ευρώπης, το θέαμα συναρπαστικό.

 

Το γερμανικό ποδόσφαιρο ζει την καλύτερη περίοδο της ιστορίας του και αυτό δεν είναι υπερβολή, είναι μία πραγματικότητα για όσους βλέπουν έστω και ελάχιστα την Μπουντεσλίγκα. Μοιραία λοιπόν θα έρχονταν και τα υπόλοιπα. Η ευρωπαϊκή κυριαρχία δηλαδή. Πριν από τρεις χρονιές η βαθμολογία της ΟΥΕΦΑ άλλαξε. Οι Ιταλοί έπεσαν, οι Γερμανοί ανέβηκαν. Αυτοί έχουν πλέον το 3+1 στο Τσάμπιονς Λιγκ και οι Ιταλοί το 2+1.

 

Ηταν μαθηματικά βέβαιο ότι θα έρθει και η ευρωπαϊκή διάκριση και ήρθε. Πρώτα με τις δύο ομάδες στα ημιτελικά, τώρα πια και με τις δύο στον τελικό. Οπως συνέβη με τον ισπανικό, τον αγγλικό, τον ιταλικό τελικό, έτσι θα συμβεί και με τον γερμανικό τελικό. Με τη διαφορά ότι αυτός μπορεί να είναι και ο θεαματικότερος όλων, γιατί οι Γερμανοί δεν επένδυσαν στο ποδόσφαιρο, επένδυσαν στο θεαματικό ποδόσφαιρο και τώρα απλά δικαιώνονται...

Πηγή: SportDay