Δεν υπερβάλλω, ούτε αστειεύομαι, όπως το συνηθίζω: με όλα όσα συμβαίνουν τις τελευταίες μέρες στο περιθώριο της σειράς των τελικών ανάμεσα στον Ολυμπιακό και στον Παναθηναϊκό, είναι προφανές πως πότε ο Γιάννης δεν μπορεί, πότε ο κώλος του πονεί!

Μια η υπόθεση του αντιντόπινγκ, μια οι διαιτητές, μια η (φερόμενη ως) οφειλή του Παναθηναϊκού προς το ΟΑΚΑ, μια η απόσταση των 16 μέτρων από τον πάγκο, μια τα δίχτυα προστασίας και μια το ύψος της στεφάνης έχουν κάνει τους «πράσινους» και τους «κόκκινους» από δυο χωριά χωριάτες!

Προτού καν παιχθεί ο πρώτος αγώνας, έγινε κιόλας η σύσκεψη για τα μέτρα ασφαλείας του δεύτερου κι αυτό νομίζω ότι θα πρέπει να απασχολήσει σοβαρά (όχι πλέον τον ΕΣΑΚΕ, αλλά) το ΝΒΑ, που επίσης βρίσκεται στη δίνη των δικών του τελικών...

... αλλά απ' ό,τι έμαθα, η αστυνομία του Μαϊάμι απέρριψε το αίτημα των Σπερς να αδειάσουν τα καθίσματα πίσω από τον πάγκο τους!

Α, για να μην το ξεχάσω: με κοινή πρωτοβουλία των διοικήσεων του ΣΕΦ και του ΟΑΚΑ, σε συνεργασία με τις δύο ΚΑΕ και υπό την αιγίδα της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς και της Αρχιεπισκοπής Αθηνών σε όλη τη σειρά των τελικών θα υπάρχουν, λέει, ειδικά κιβώτια στα οποία οι προσερχόμενοι φίλαθλοι θα μπορούν να εναποθέτουν τρόφιμα που θα διατεθούν σε άπορες οικογένειες...

Εξαιρετική πρωτοβουλία, που δίνει κιόλας το κοινωνικό μήνυμα του μπάσκετ, απλώς θέλω να πιστεύω ότι αυτά τα κιβώτια θα γεμίσουν όντως από βασικά είδη ανάγκης και δεν θα γίνουν το κουτί της Πανδώρας!

Τσατίζομαι τώρα με τον εαυτό μου, διότι έχω σπαταλήσει 337 λέξεις για τα δυσάρεστα πράγματα, ενώ κανονικά όλη η κουβέντα θα έπρεπε να στρέφεται γύρω από το μπάσκετ: τα δυνατά και τα αδύναμα σημεία των δύο ομάδων, τα σχέδια των προπονητών, τις εικόνες από το παρελθόν και το καμάρι που (νομιμοποιείται να) νιώθει ολόκληρος ο ελληνισμός για τα μπασκετικά επιτεύγματα αυτής της χώρας...

Υπ' αυτήν την έννοια, ν' αγιάσει το στόμα του Κώστα Πολίτη, ο οποίος σηκώθηκε προχθές το μεσημέρι, μεσούσης της συνέντευξης Τύπου, και άλλαξε τη ρότα της, ζητώντας από τους δυο νεότερους συναδέρφους τους, ν' αφήσουν στην άκρη τα υπόλοιπα και να ομιλήσουν μπασκετικώς!

Ανταποκρίθηκαν σε αυτή την πρόκληση ο Μπαρτζώκας και ο Πεδουλάκης και ως εκ τούτου σώθηκαν τα αγωνιστικά προσχήματα...

Πράγματι είναι κρίμα να αναλώνεται εκ προοιμίου όλη η κουβέντα στην κινδυνολογία και στις αντιπαραθέσεις στις οποίες είναι εθισμένες οι δύο φυλές του ελληνικού αθλητισμού και να μένει έξω από τα περιθώρια το μείζον: τούτο δεν είναι πόσα καθίσματα θα μείνουν αδειανά, πόσα μέτρα θα χωρίζουν τους πάγκους από τις εξέδρες...

... και ποιος ανάμεσα στον Διαμαντίδη και στον Σπανούλη την έχει πιο μεγάλη!

Τη διάθεση εννοώ, μην πάει ο νους σας στο πονηρό: παρεμπιπτόντως και οι δύο την έχουν μεγάλη αυτή τη διάθεση, διότι σαν να μην έφταναν όλα τα υπόλοιπα ζητήματα που τους ενώνουν (ή τους χωρίζουν) προέκυψε και η πατρότητα: στις 25 Μαΐου έγινε πατέρας για πρώτη φορά ο Μήτσος, που μάλιστα προχθές βιαζόταν να φύγει από το Caravel για ν' αλλάξει τις πάνες της κόρης του...

... ενώ την ίδια στιγμή (στην προχθεσινή εκδήλωση) ο Μπίλης άκουγε το πρώτο κλάμα του νεογέννητου γιου του και πλέον δικαιούται να ζητήσει επίδομα τριτεκνίας!

Οι φήμες ότι ήδη ο αρχηγός του Παναθηναϊκού έχει τάξει την κόρη του (όταν μεγαλώσει) στον τρίτο γιο του πρώην συντρόφου του ελέγχονται ως αναληθείς...

Το αποψινό τζάμπολ είναι ιστορικό, καθότι για πρώτη φορά μετά από 15 χρόνια (1997-98) ο Ολυμπιακός υπερασπίζεται τα σκήπτρα του απέναντι στον Παναθηναϊκό που (όντας καλομαθημένος από τη μακρά κυριαρχία του) θέλει να ανακτήσει την εξουσία...

Ούτως ειπείν, εάν το ΣΕΦ είναι οι Θερμοπύλες, την ώρα που θα αρχίζει η πολιορκία ο Μπαρτζώκας μπορεί να φωνάξει στον Πεδουλάκη «μολών λαβέ»: δεν ξέρω εάν του το είπε από προχθές που, μετά την κοινή συνέντευξη Τύπου, τους πήρε το μάτι μου να στέκονται σε μια γωνιά για λίγα λεπτά και να κουβεντιάζουν σε πολύ φιλικό τόνο!

Ως πολιορκητικό κριό ο Παναθηναϊκός προφανώς θα χρησιμοποιήσει την άμυνα του για να περιορίσει τη δημιουργία και την εκτέλεση του Σπανούλη, να μη χαρίσει δεύτερες επιθέσεις στον Ολυμπιακό, να περιορίσει τις κατοχές του και να του απαγορεύσει το up tempo game...

Στον αντίποδα ο Μπαρτζώκας έχει ως πρωταρχικό στόχο να χαλάσει τα pick 'n' roll του Παναθηναϊκού, να πάρει (παντί τρόπω και παρά την απουσία του Μάντζαρη) την μπάλα από τα χέρια του Διαμαντίδη, να ανοίξει τον ρυθμό και να εξαναγκάσει τον αντίπαλό του να βγει από την (αμυντική) φύση του.

Μ' αυτά και μ' αυτά, αρχίζουν οι καλύτεροι τελικοί της Ευρώπης, που δεν είναι ανάγκη ούτε σήμερα (ελέω της θλιβερής επετείου) ούτε κανένα άλλο βράδυ να τους βλέπουμε φορώντας μαύρες πλερέζες...

Πηγή: Goal


 

Μπάσκετ SPORTS