Ομως δεν είναι έτσι. Οταν σε έναν όμιλο σχεδόν... δώρο η εθνική ομάδα κυνηγά εδώ και μήνες τη Βοσνία, η οποία μάλιστα μας έριξε και τρία γκολ για πλάκα την προηγούμενη αγωνιστική, κάποια στιγμή περιμένεις και το ξέσπασμα. Οχι βέβαια ξαφνικά να γίνουμε Γερμανία, αλλά τουλάχιστον να αλλάξουμε μια δυο πάσες. Η Εθνική δεν κάνει ούτε αυτό, ακόμα και όταν κερδίζει, αναγκάζοντας ακόμα και τους πιο πιστούς της φίλους να θέλουν να αλλάξουν κανάλι.

Η πρώτη θέση στον όμιλο, έπειτα και από τη χθεσινή νίκη των Βόσνιων στη Λετονία που σκοράρουν κατά βούληση (πέντε τεμάχια έβαλαν χθες) μοιάζει με όνειρο. Πρέπει από τον Σεπτέμβριο που αρχίζουν ξανά τα προκριματικά να έρθουν τα πάνω?κάτω για να χάσει η Βοσνία τέσσερις βαθμούς -αφού και στην ισοβαθμία βγαίνει ευνοημένη- και η Εθνική να την ξεπεράσει.

Αρα το συμπέρασμα είναι ότι τουλάχιστον στα ματς που απομένουν μέχρι το τέλος των προκριματικών πρέπει να κρατήσουμε γερά τη δεύτερη θέση, κάτι που είναι μάλλον πλέον εύκολο έπειτα από την γκέλα των Σλοβάκων στο Λιχτενστάιν. Βέβαια η διαδικασία των μπαράζ είναι ρώσικη ρουλέτα, αν και ακόμα το τοπίο σχετικά με τους πιθανούς αντιπάλους είναι θολό.

Η ουσία, πάντως, είναι όχι το ποιος θα είναι ο αντίπαλος, αλλά το πώς θα είναι η Εθνική. Αυτή η ομάδα που έχουμε δει τουλάχιστον στα τελευταία ματς δεν είναι καλή. Δεν πείθει ότι μπορεί να διεκδικήσει σε νοκ άουτ αγώνες την παρουσία της στην τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου, αν και εδώ υπάρχει πάντα ο αντίλογος ότι όταν τα γάλατα... σφίγγουν η Εθνική έχει τον τρόπο της. Ο Σάντος έχει τον χρόνο να σκεφτεί και να βρει τις λύσεις. Για να πάμε στη Βραζιλία πρέπει να παίξουμε και καλύτερο ποδόσφαιρο. Το θέμα είναι βέβαια αν μπορούμε...

Πηγή: Goal