«Ήταν μια αξέχαστη εμπειρία η φετινή στο Λονδίνο πραγματικά απόλαυσα το ποδόσφαιρο. Πρόκειται για έναν διαφορετικό κόσμο. Έχουν διαφορετική κουλτούρα για το ποδόσφαιρο και ο σύλλογος είχε φροντίσει έτσι ώστε να μην είχα να ασχοληθώ με κάτι άλλο εκτός από την μπάλα».

Όσο για το καθαρά αγωνιστικό κομμάτι, συμπλήρωσε: «Στις λεπτομέρειες χάθηκε η 10άδα αλλά γενικά νομίζω πως η πορεία μας ήταν ικανοποιητική. Στο φινάλε – 6 ήττες και 1 ισοπαλία πριν κερδίσουν την τελευταία αγωνιστική την Σουόνσι με 3-0- η αλήθεια είναι πως αδικήσαμε λίγο τους εαυτούς μας αλλά εντάξει είχαμε πιάσει νωρίς τους 40 βαθμούς που ήταν και ο αρχικός μας στόχος και κάπου εκεί ίσως να εφησυχάσαμε ενώ και ο προπονητής έκανε κάποια πειράματα σε τακτικές και σχήματα. Ξέραμε πως με τους 40 βαθμούς θα νιώθαμε άνετα αφού η κατάσταση στην βαθμολογία είναι τόσο μπερδεμένη που κάλλιστα θα μπορούσαμε να κινδυνεύαμε κιόλας στο τέλος. Δεν θέλει και πολύ ένα – δυο ανάποδα αποτελέσματα δικά σου και συνάμα δυο- τρεις σερί νίκες των αντιπάλων σου και μπορεί να βρεθείς από κάτω δίχως να το καταλάβεις…»

Στην συνέχεια ρωτήθηκε για τους παίκτες της Φούλαμ και τις εντυπώσεις που αποκόμισε από την συνεργασία τους.
«Πραγματικά δεν είχα κανένα πρόβλημα και όλα τα παιδιά μου φέρθηκαν άψογα με υποδέχτηκαν ζεστά και είχα με όλους μια πολύ καλή συνεργασία. Ο Μπερμπάτοφ είναι ο φορ που μπορεί να κάνει το γκολ από εκεί που δεν το περιμένεις. Είναι αναμφισβήτητα ένας πολύ ποιοτικός ποδοσφαιριστής και η πορεία του στα γήπεδα όλα αυτά τα χρόνια άλλωστε το μαρτυρά αυτό. Το ίδιο και όλοι οι υπόλοιποι παίκτες που ανέφερες όπως ο Ρίισε, ο Σεντέρος, ο Νταφ, ο Ρουίς κλπ. Στο σημείο αυτό θέλω να ξεκαθαρίσω πως εκτός από εξαιρετικοί παίκτες είναι και καλά παιδιά δίχως ίχνος βεντετισμού», είπε και αναφέρθηκε για το σημείο της σεζόν όπου έτρεχε… μόνος του λόγω απουσιών στο κέντρο της Φούλαμ:

«Ναι. Είναι αλήθεια ήταν η εποχή που ο Σίντγουελ είχε πάρει μαζεμένες κάποιες κόκκινες κάρτες, ο Ιρανός ο Ντετζάγκα ήταν τραυματίας, ο Ντιαρά το ίδιο και έτσι είχα (ξε) μείνει να τρέχω μόνος μου στο κέντρο. Εντάξει ήταν κουραστικό , εξοντωτικό θα άλλα άξιζε τον κόπο!»

Τέλος, ρωτήθηκε για τον παίκτη που του έκανε μεγάλη εντύπωση και είπε: «Ο Σουηδός ο Κατσάνικλικ μπορεί να κάνει μεγάλη καριέρα , ο Τούρκος ο Φράι αλλά αυτός που μου άρεσε πολύ και ευχαριστιόμουν να παίζω δίπλα του ήταν ο Σίντγουελ και ο Ιρανός ο Ντεζάγκα που ήταν ένας παίκτης πολύ σημαντικός για την ομάδα μας»

Ελλάδα Premier League Ποδόσφαιρο Διεθνή SPORTS