Σχολικός προσανατολισμός…

Η παροιμία για το μήλο που πέφτει κάτω από τη μηλιά είναι γνωστή. Εκείνο που πολλές φορές ποικίλλει είναι ο τρόπος με τον οποίο ο νόμος της βαρύτητας υπηρετεί την κληρονομικότητα. Ο Ηλίας Κοροβέσης ήταν ένας άγνωστος ποδοσφαιριστής, που έπαιξε σε ερασιτεχνικό επίπεδο και είχε να παρουσιάσει ως μεγαλύτερη διάκριση τη μικτή Ευβοίας. Για το γιο του, ο δρόμος θα ήταν μάλλον φυσιολογικός. Ο τρόπος, ωστόσο που ήρθε δεν ήταν μέσω της παρότρυνσης του πατέρα του, ούτε καν από επιθυμία να παίξει μπάλα από παιδί. Ήταν κομμάτι του σχολικού αθλητισμού, όπου και ο Νίκος ανακαλύφθηκε.

«Από Δ’ Δημοτικού ξεκίνησα να παίζω. Μου άρεσε πολύ… Παρακολουθούσα από πολύ μικρός και όταν μου δόθηκε η ευκαιρία, ασχολήθηκα αποκλειστικά με αυτό». Το πρώτο του καταφύγιο ήταν ο Λήλας Μίστρου, μια ερασιτεχνική ομάδα που στα μέσα της δεκαετίας του ’90 δημιουργήθηκε και έψαξε στα σχολεία της Χαλκίδας για να βρει παιδιά. Ο Νίκος, γεννημένος στις 10 Αυγούστου του 1990, ξεχώριζε και αμέσως του έγινε η πρόταση να ξεκινήσει ποδόσφαιρο σε ομάδα. Σύντομα θα έπαιρνε και την πρώτη του μεταγραφή, στον ΠΑΟΚ Χαλκίδας, πριν έρθει η αναγνώριση του ταλέντου του.

 

Διαβάστε το υπόλοιπο σχόλιο στο gazzetta.gr

Ποδόσφαιρο SPORTS