Την ώρα που ο Παναθηναϊκός συνεχίζει να κάνει «δώρα» στον ΠΑΟΚ (μετά τον Κατσουράνη, στην Τούμπα πήγε και ο Σπυρόπουλος, ως ελεύθερος, πληρωμένος και αποζημιωμένος από τον Παναθηναϊκό), εξακολουθεί να ψάχνει αριστερό μπακ - χαφ και κοιτάζει τον Πράνιτς, μπας και μπορέσει να τον πάρει δανεικό από τη Σπόρτινγκ Λισσαβώνας. Εκείνα τα «δεν θα στηριχτούμε σε δανεικούς» τα ακούσαμε πριν από λίγο καιρό, αλλά ας μην τα παίρνουμε και τοις μετρητοίς, αφού δεν βγαίνει η ομάδα οικονομικά για να ψωνίσει τους παίκτες που χρειάζεται.

Η ιστορία με τον Σπυρόπουλο, ένας ακόμα κρίκος σε μια αλυσίδα κακών και βιαστικών χειρισμών, πρέπει να προβληματίσει τον Παναθηναϊκό. Όχι διότι ο Σπυρόπουλος είναι ο Ρομπέρτο Κάρλος, καλός παίκτης είναι και διεθνής χωρίς να είναι η μεγάλη κλάση, αλλά κυρίως διότι η διοίκηση, πάνω στην πρεμούρα της να διώξει ένα σωρό «ανεπιθύμητους» πριν από λίγους μήνες, όχι απλά έδωσε λεφτά και δεν πήρε ούτε ένα ευρώ από τις ομάδες στις οποίες πήγαν, αλλά ούτε καν προνόησε να βάλει μια κάποιου τύπου ρήτρα για άλλη ελληνική ομάδα, ώστε να έχει κάποιο οικονομικό όφελος σε περίπτωση επαναπατρισμού - σαν αυτό που είχε κάνει η ΑΕΚ με τον Κατσουράνη και πλήρωσε ο Παναθηναϊκός όταν ο «Κατσούρ» φόρεσε τα πράσινα. Το αποτέλεσμα λοιπόν είναι σήμερα ο Σπυρόπουλος, αύριο ή μεθαύριο κάποιος άλλος, να ενισχύουν ομάδες θεωρητικά ανταγωνιστικές του Παναθηναϊκού. Και ο ίδιος ο Παναθηναϊκός, που πλήρωσε κάποτε τον Πανιώνιο για να πάρει τον Σπυρόπουλο, πλήρωσε τον Σπυρόπουλο για να λύσει το συμβόλαιό του και να φύγει μεσούσης της χρονιάς, παρόλο που το είχε ανανεώσει το προηγούμενο καλοκαίρι, τώρα να βλέπει τον Σπυρόπουλο να πηγαίνει δωρεάν στον ΠΑΟΚ κι εκείνος να έχει μόνο τον Χουχούμη αριστερά και να πρέπει να ξαναπληρώσει για να βρει ακόμα έναν παίκτη για τη θέση αυτή.

Όλα αυτά μπορεί να έμοιαζαν φυσιολογικά έξοδα ή παράπλευρες απώλειες κάποτε, αλλά πλέον είναι χρήματα που σε πονάνε, διότι δεν τα έχεις. Και πέραν αυτού, πρέπει να ποντάρεις σε παίκτες που δεν ξέρεις αν θα σου βγουν, διότι δεν ξέρεις πότε και αν θα προσαρμοστούν στα δεδομένα της ομάδας και της χώρας. Και αυτό φυσικά δεν αφορά μόνο στη θέση του αριστερού μπακ, αλλά σε πολλές και διάφορες θέσεις όπου ο Παναθηναϊκός χρειάζεται παίκτες: στο κέντρο της άμυνας, στα χαφ, στα άκρα της επίθεσης, στην κορυφή της επίθεσης μαζί με τον Μπεργκ, ίσως και στο δεξί άκρο της άμυνας όπου υπάρχουν δύο ταλαντούχοι αλλά χωρίς παραστάσεις παίκτες, ο Σπυρόπουλος με τον Μαρινάκη.

Κι όσο δεν βουλώνουν οι τρύπες, συμπεράσματα για τη δυναμική της ομάδας δεν μπορούμε να βγάλουμε από κανένα φιλικό, ούτε από το πρώτο με την τοπική παμπ, ούτε από το δεύτερο με τη συγκροτημένη Ανόρθωση: τι να πεις για μια ομάδα γεμάτη παίκτες που ούτε έχουν ξαναπαίξει με την πρώτη ομάδα, ούτε (κάποιοι) θα ξαναπαίξουν μέσα στη χρονιά, με τον Μπεργκ να απουσιάζει, τον Ντα Σίλβα να παίζει λίγα λεπτά, τους διεθνείς της Νέων να μην έχουν ενσωματωθεί ακόμα και αναμένοντας 3,4 ή και 5 μεταγραφές ακόμα;

Πηγή: SportDay

Ποδόσφαιρο Παναθηναϊκός Superleague SPORTS