Την παρέλαβε μισοπνιγμένη στον αυτισμό και την εσωστρέφειά της μετά την αποτυχία του Βελιγραδίου (όταν οι Ρώσοι τερμάτισαν 6οι και αποκλείστηκαν από το Μουντομπάσκετ που ακολουθούσε) και την οδήγησε μέσα σε μερικούς μήνες στην κορυφή της Ευρώπης. Ο θρίαμβος του 2007 στη Μαδρίτη απέναντι στους ρέκορντμεν της αλαζονείας Ισπανούς χειροκροτήθηκε από φίλους και ουδέτερους.
Ακολούθησαν δύο μετάλλια που απέδειξαν ότι η Ρωσία δεν ήταν κομήτης: το χάλκινο στο Ευρωμπάσκετ του 2011 στο Κάουνας και το χάλκινο του 2012 στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου. Ο Μπλατ αποχώρησε με το κεφάλι ψηλά και έριξε μαύρη πέτρα πίσω του, ελπίζοντας να πετύχει στο δόξα πατρί κάποιον από τους γραφειοκράτες που του έκαναν τη ζωή δύσκολη, έξι χρόνια σερί.
Οσες φορές κι αν τον συνάντησα σε διεθνή τουρνουά, μου έδινε την εντύπωση ανθρώπου μπαφιασμένου, που τροφοδοτούσε τα κύτταρά του τον χειμώνα και ανηφόριζε τα καλοκαίρια στη Μόσχα σέρνοντας τα πόδια του, εφοδιασμένος με ασπιρίνες και ηρεμιστικά. Ακόμα και στις ένδοξες στιγμές του, είχε βλέμμα κουρασμένο. Η Ρωσία του φαινόταν βασανιστήριο. Ακριβοπληρωμένο βασανιστήριο, αλλά βασανιστήριο.
«Στο ρωσικό μπάσκετ, τον πρώτο λόγο έχει η πολιτική», δήλωσε από την ασφαλή απόσταση του Τελ Αβίβ. «Για όσο διάστημα δούλεψα στην εθνική ομάδα, προσπαθούσα να κρατήσω αποστάσεις. Βλέπω όμως ότι συνεχίζονται οι ασχήμιες. Και αυτό είναι λάθος».
Ο Φώτης Κατσικάρης ήξερε ασφαλώς πού έμπλεκε, αλλά ξεγελάστηκε από τις υποσχέσεις και από το νέο ρούβλι που στρώθηκε στο κατώφλι του. Οταν όμως άλλαξε η διοίκηση της Ομοσπονδίας, ο Ελληνας προπονητής βρέθηκε μεταξύ σφύρας και άκμονος. Η πανίσχυρη τάση που απαιτεί Ρώσους προπονητές στις εθνικές ομάδες βγήκε στο προσκήνιο και προκάλεσε απώλεια στήριξης, με τεχνάσματα ψυχρού πολέμου.
Μέσα σε λίγες εβδομάδες, ο Κατσικάρης εξωθήθηκε σε παραίτηση κι εγκατέλειψε τη Μόσχα με τα νεύρα τεντωμένα. «Ηταν θέμα τιμής και αξιοπρέπειας», η εξήγηση. Αλλος στη θέση του θα καθόταν αναπαυτικά πάνω στο πλουσιοπάροχο συμβόλαιό του και θα χάραζε τον δρόμο του φορώντας ωτασπίδες. Ο Φώτης δεν είναι από εκείνους. Ούτε έχει τις αντοχές του Μπλατ. Μόλις κατάλαβε ότι βάδιζε ολοταχώς προς τα νύχια της αρκούδας, τα βρόντηξε κι έφυγε, δίχως να υπολογίζει τα -μυθώδη- διαφυγόντα κέρδη.
Δεν θα μείνει για πολύ άνεργος ούτε όμως θα ξαναβρεί εύκολα συμβόλαιο 5 εκατομμυρίων δολαρίων. Τουλάχιστον, θα έχει το κεφάλι του ήσυχο. Δεν πρόκειται να φάει τα λεφτά του στα αγχολυτικά.
Για τη δική μας Εθνική, το διαζύγιο του Κατσικάρη με την εθνική Ρωσίας είναι ευχάριστο μαντάτο. Κανένας Μπαζάρεβιτς και κανένας Καράσεφ δεν είναι σε θέση να βάλει τάξη στο θηριοτροφείο, από τη στιγμή μάλιστα που απουσιάζουν οι αρχηγοί των αποδυτηρίων Κιριλένκο και Χριάπα. Μην εκπλαγείτε αν οι Ρώσοι βρεθούν εκτός νυμφώνος μετά την πρώτη φάση του Ευρωμπάσκετ. Εχουν, όμως, το ταλέντο για να τιμωρήσουν τον αφελή που θα τους υποτιμήσει.
Εαν ο Αντρέα Τρινκέρι χρειαστεί μυστικοσύμβουλο για το ραντεβού της 2ης αγωνιστικής, δεν θα δυσκολευτεί να βρει το τηλέφωνο του Φώτη Κατσικάρη.
Πηγή: SportDay