ΜΕΓΑΛΗ υπόθεση στο ποδόσφαιρο το προσωπικό γκολ. Παίρνει την μπάλα ελαφρώς αριστερά, αρκετά έξω από της Σάλκε, αυτός ο κοντοπούτανος ο Στοχ. Γράφει ο Κώστας Καίσαρης.
Αμέσως το ένστικτο τον οδηγεί να κάνει τη σωστή κίνηση.
Προς τα δεξιά δηλαδή για να τη φέρει στο καλό του το πόδι. Το δεξί. Αμολάει το καψούλι, πάρ' τον κάτω τον γκολκίπερ της Σάλκε. Ακόμα πέφτει αλλά την μπάλα δεν προλαβαίνει να τη βρει. Γκολ εκατομμυρίων ευρώ. Τα προσωπικά γκολ είναι σημαντικά και για την ομάδα και για τον θεατή. Κατά κανόνα είναι ωραία γκολ.
Είτε θα είναι με ατομική προσπάθεια, μπούκα μέσα στην περιοχή και εύστοχο τελείωμα είτε με σουτ από μακριά. Και στις δύο περιπτώσεις το γκολ είναι θεαματικό. Για την ομάδα είναι σαν μπόνους. Δεν είναι απόρροια της απόδοσής της. Δεν είναι κάτι δουλεμένο στην προπόνηση, όπως αναφέρει η κοινοτοπία των σχολιαστών.
Το προσωπικό γκολ έγκειται στη μαγκιά του ποδοσφαιριστή. Στην ικανότητά του και στο θράσος του. Αλλος είναι φάτσα με τα δίχτυα και δεν τολμάει να κάνει το σουτ. Να πάρει την ευθύνη. Δίνει την μπάλα δίπλα για να βγάλει την ευθύνη από πάνω του. Οταν έπαιζε ο Αναστόπουλος, τον Λεμονή γουστάριζε να έχει δίπλα του σαν έξω δεξιά.
Οχι τον Ορφανό. Ο Λεμονής είχε την εύκολη ντρίμπλα, έφτανε δίπλα στο δοκάρι, αλλά ποτέ δεν τελείωνε τη φάση. Εδινε την μπάλα στον Αναστόπουλο κι έκανε αυτός τα γκολ. Η μαγκαδούρα ποδοσφαιριστής όμως, που έχει καλά πόδια κι εμπιστοσύνη σ' αυτά, σουτάρει κι από τα 35 μέτρα. Κι από τα σαράντα. Οπως ο Στοχ. Το ένα δεν μπήκε, το άλλο έφυγε άουτ, το τρίτο το κόλλησε. Δεν υπάρχουν πλέον τέτοιοι ποδοσφαιριστές στο πρωτάθλημα. Ενας ένας οι ποδοσφαιριστές αυτής της συνομοταξίας φύγανε. Πουληθήκανε.
Δεν μπορέσανε να τους κρατήσουνε οι ομάδες τους. Δεν μπόρεσε να κρατήσει η ΑΕΚ τον Σκόκο. Δεν μπόρεσε να κρατήσει ο ΠΑΟΚ τον Βιεϊρίνια. Ούτε ο Ολυμπιακός κράτησε τον Μιραλάς. Και δεν ήταν μόνο αυτοί οι τρεις. Κάποια στιγμή είχε κι ο Πανιώνιος τον Τζιμπούρ. Τη μισή δουλειά στο Γκελζενκίρχεν την έκανε ο Στοχ και την άλλη μισή ο Στέφενς. Είναι ξεκάθαρο πλέον ότι ο Ολλανδός την έχει βρει την άκρη στον ΠΑΟΚ.
Ξέρει τι θέλει. Τι ζητάει από τους ποδοσφαιριστές του. Εχει ξεκαθαρίσει από πολύ νωρίς με τα πρόσωπα. Βρήκε τη βασική ενδεκάδα, δουλεύει πάνω σ' αυτήν και η ομάδα του βελτιώνεται. Να μην ξεχνιόμαστε ότι, τυπικά, ο ΠΑΟΚ έχει αποκλειστεί από τη διοργάνωση. Από σπόντα συνεχίζει και πάει να κουνήσει το σεντόνι.
Επειδή πριν από πέντε χρόνια η Μέταλιστ είχε συμβάλει από την πλευρά της να γίνουν κάποιες ομορφιές του ποδοσφαίρου. Ισως η μπάλα να του χρωστάει του ΠΑΟΚ αυτό που του είχε πάρει το 2003 τότε με τη Μακάμπι, όταν είχανε βάλει μέσα αυτόν τον Λιάσο Λουκά που ήταν τιμωρημένος. Θα το δούμε. Αυτό που έχει σημασία για τον ΠΑΟΚ είναι ότι την άρπαξε αυτή την ευκαιρία από τα μαλλιά. Δεν την άφησε να πάει χαμένη.
Επειδή όπως είπαμε παιχνίδι με παιχνίδι γίνεται καλύτερος. Πιο συμπαγής, πιο ουσιαστικός και με λιγότερα λάθη. Η εύνοιά του είχε συνέχεια όταν βρίσκει τη Σάλκε σ' αυτά τα δύο παιχνίδια χωρίς Χούντελααρ και Παπαδόπουλο. Χωρίς τον καλύτερο επιθετικό της και χωρίς τον καλύτερο αμυντικό της. Και στη ρεβάνς μάλλον και χωρίς τον Φαρφάν.
Ετσι είναι η μπάλα όμως. Θα περιμένουμε λοιπόν μέχρι την Τρίτη για να δούμε αν θα τελειώσει η ΠΑΟΚ τη δουλειά. Μέχρι τώρα έχει κάνει τη μισή και την έχει κάνει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Δεν θα είναι εύκολο να τα καταφέρει, αλλά δεν είναι και εξαιρετικά δύσκολο. Καλή ψυχολογία έχει, δυνατότητες σαν ομάδα έχει, καλό προπονητή να διαχειριστεί το ματς έχει. Με δυο λόγια, αυτή τη Σάλκε την έχει. Αυτά.
Επειδή κάποια ρεµάλια θελήσανε να κάνουνε µπουρδέλο το µατς µε τη Ραπίντ
ΠΟΙΕΣ είναι οι µεγάλες στιγµές στην ιστορία του ΠΑΟΚ; Μετρηµένες στα δάχτυλα που µόλις ξεπερνάνε του ενός χεριού. Δύο πρωταθλήµατα, το πρώτο το 1976 και το δεύτερο το 1985. Και τέσσερα Κύπελλα. Με το τελευταίο να ανατρέχει το 2003 στο 1-0 κόντρα στον Αρη στην Τούµπα. Εκείνο το βράδυ που είχε βγει το ιστορικό, θα µπορούσαµε να χαρακτηρίσουµε, άσµα «σήκωσέ το το γαµ..., δεν µπορώ να περιµένω».
Αν, λοιπόν, ο ΠΑΟΚ περάσει την Τρίτη το βράδυ, θα είναι η επόµενη µεγάλη στιγµή της ιστορίας του. Που δεν θα τη δει κανένας οπαδός του. Ούτε ένας. Το πιο σηµαντικό µατς της τελευταίες δεκαετίας για τον ΠΑΟΚ ο κόσµος του θα το στερηθεί. Δεν έχει τη χαρά, την κ...λα, την αγωνία, να ξεκινήσει για να πάει στο γήπεδο. Κι αν το µατς είναι στο µηδέν-µηδέν, να του φύγει η ψυχή και να κοντεύει να πάθει έµφραγµα µέχρι ο διαιτητής να σφυρίξει τη λήξη.
Κι αν υποθέσουµε ότι ο ΠΑΟΚ τα καταφέρνει, στο επόµενο εντός έδρας µατς, το πρώτο στην ιστορία του στο Τσάµπιονς Λιγκ, και πάλι η Τούµπα θα είναι άδεια. Και πάλι οι οπαδοί του θα δούνε το παιχνίδι από την τηλεόραση. Κανένας οπαδός του ΠΑΟΚ δεν θα έχει να θυµάται αυτές τις ιστορικές στιγµές µέσα από το γήπεδο. Κι αυτό επειδή κάποια ρεµάλια θελήσανε να κάνουνε µπουρδέλο το µατς µε τη Ραπίντ.
Μετά τον Ιβάν, η Εύα έχει στα σκαριά δεύτερη µεταγραφή για τον ΣΥΡΙΖΑ
-Observer
Αν καταφέρει και περάσει ο ΠΑΟΚ, αποκτάει ακόµα µεγαλύτερη δυναµική
ΤΟ µατς της Τρίτης στην Τούµπα θα είναι το πλέον σηµαντικό αυτής της σεζόν. Ποιο άλλο παιχνίδι δηλαδή µπορεί να έχει µεγαλύτερη σηµασία; Ο τελικός του Κυπέλλου; Τον είδαµε και πέρυσι στο Ολυµπιακός - Αστέρας, µε έξι διαιτητές να µην µπορούνε να δούνε το χέρι του Μανιάτη. Δεν θα υπάρξει, λοιπόν, πιο µεγάλο παιχνίδι µέσα στη σεζόν. Από το µατς δηλαδή που θα κριθεί το αν ο ΠΑΟΚ θα κάνει σεφτέ στο Τσάµπιονς Λιγκ.
Κι όχι όποιος κι όποιος ΠΑΟΚ. Ο ΠΑΟΚ του Σαββίδη (φωτό). Σίγουρα ο Ρώσος είναι φαφλατάς. Σαλιάρης θα µπορούσες να πεις. Γλώσσα δεν βάζει µέσα του. Συνέχεια µιλάει. Και µιλάει πολύ. Μόλις βλέπει µικρόφωνο και κάµερα, οι σιαλογόνοι αδένες του γίνονται σαν του σκύλου του Παβλόφ. Θα µπορούσε να κρατηθεί προχθές το βράδυ µετά το ένα-ένα; Εβγαλε ένα µίνι διάγγελµα. Ανεξάρτητα όµως από το κουσούρι να είναι συνέχεια µε το στόµα ανοιχτό, ο Σαββίδης είναι χώστης.
Τα σπρώχνει. Κι αυτός που τα σπρώχνει στο ποδόσφαιρο, όσα λάθη κι αν κάνει, κάποια στιγµή τη βρίσκει την άκρη. Αν, λοιπόν, τα καταφέρει και περάσει ο ΠΑΟΚ, αποκτάει ακόµα µεγαλύτερη δυναµική. Ολοι τους θα κ...ουν ακόµα περισσότερο: Κόσµος, ποδοσφαιριστές, Σαββίδης.
Ο Ιβάν θα σπρώξει κι άλλα λεφτά κι από τη στιγµή που έχει καλό προπονητή, τα λεφτά αυτά θα πιάσουνε τόπο. Δεν είναι ακόµα έτοιµος και δυνατός ο ΠΑΟΚ να χτυπήσει τον Ολυµπιακό. Αν όµως κάνει την Τρίτη το βράδυ το µεγάλο βήµα, θ' αρχίσει να τον πλησιάζει.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Ποιος θα φωνάζει πιο πολύ; Ο ΠΑΟΚ για τον Βοσκάκη ή ο Αστέρας για τον Μάνταλο;
Πηγή: Goal
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις