Πού θέλουμε να καταλήξουμε; Στα όσα ακούστηκαν για τον Αντρέα Τρινκιέρι και την επιλογή του να πάει με τρία πλέι-μέικερ στο Ευρωμπάσκετ της Σλοβενίας: η ένσταση έχει να κάνει με το ότι δεν πήρε τέταρτο χειριστή της μπάλας, δηλαδή, τον Κατσίβελη.

Στη πράξη αποδεκνύονται τα πάντα, στο παρκέ, αλλά μόνο έναν παίκτη αν δεν έπαιρνε μαζί του ο Τρινκιέρι, θα υπήρχε τεράστιο πρόβλημα: τον Βασίλη Σπανούλη. Οι υπόλοιποι παίκτες της Εθνικής είναι ΣΠΟΥΔΑΙΟΙ (άλλοι λιγότερο, άλλοι περισσότερο), αλλά αναπληρώνονται. Ο Σπανούλης, όμως, τη δεδομένη χρονική στιγμή, είναι αναντικατάστατος. Είναι ο ηγέτης, αυτός, που κάνει την διαφορά, και από τη στιγμή, που για την Εθνική εδώ και καιρό δεν υπολογίζεται ο Διαμαντίδης, είναι ο παίκτης, που απουσία του ισοδυναμεί με καταστροφή. 'Η κάπως έτσι.

Αν μιλούσαμε για τον Νικ Καλάθη ή για τον Μάντζαρη, ναι, θα θεωρούσαμε γκέλα να μην πάει η Εθνική με τέσσερις πλέι-μέικερ στο Ευρωμπάσκετ. Οταν, όμως, γίνεται ο λόγος για τον Κατσίβελη, το πρόβλημα δεν είναι μεγάλο: ο μικρός από την Θεσσαλονίκη έχει όλο το μέλλον μπροστά του και μπορεί να εξελιχθεί σε γκαρντ πρώτου επιπέδου. Προς το παρόν, όμως, είναι ένα παιδί, που εξελίσσεται όχι με την ταχύτητα, που θα περίμενε κανείς, και ο λόγος δεν έχει να κάνει τόσο με τον ίδιο, όσο με το ότι παίζει στον Ολυμπιακό. Σε μία πολύ μεγάλη ομάδα, δηλαδή, όπου οι χρόνοι ήταν περιορισμένοι για τον 22χρονο και θα έλεγε κανείς όχι άδικα, αφού υπήρχαν μπροστά του εκτός των άλλων ο Σπανούλης, ο Λο, ο Σλούκας και ο Μάντζαρης. Και μην ξεχνάμε, βέβαια, ότι ο Κατσίβελης είναι κατά ένα χρόνο μικρότερος από τον Σλούκα και τον Μάντζαρη, που σε αυτές τις ηλικίες παίζει κάποιο ρόλο.

Ισως να του χρειαζόταν (τι ίσως, σίγουρα...) αυτό, που έγινε με τον Σλούκα, να πάει ένα χρόνο δανεικός, ώστε να πάρει χρόνο συμμετοχής και να επιστρέψει πιο έτοιμος στον Ολυμπιακό. Από τη στιγμή, όμως, που δεν συνέβη, ο Κατσίβελης είναι πιο πίσω από τα άλλα γκαρντ του Ολυμπιακού και προσδοκεί να καλύψει το όποιο χαμένο έδαφος στη χρονιά, που θα ξεκινήσει σε λίγο καιρό. Εκεί, όπου λογικά ο Μπαρτζώκας θα τον ρίξει πολύ περισσότερο στο παρκέ. Ας γυρίσουμε, όμως, στα της Εθνικής: ακόμη και που ο Κατσίβελης δεν είναι στο επιθυμητό επίπεδο ετοιμότητας, ο Τρινκιέρι θα μπορούσε να τον έχει πάρει μαζί του. Ποιον να "έκοβε"; Ενα "τεσσάρι". Πρόκειται για μία θέση, όπου υπάρχουν πολλοί παίκτες. Παίζει και ο Πρίντεζης, και ο Φώτσης, και ο Μαυροκεφαλίδης, και ο Καϊμακόγλου. Αλλά έτσι έκρινε ο Τρινκιέρι, έτσι αποφάσισε. Τα αποτελέσματα θα βγάλουν το πόρισμα για το πρόσημο του προπονητή. Και είπαμε: η πορεία της Εθνικής δεν θα κριθεί από το αν ο Ιταλός πήρε τον έναν ή τον άλλο παίκτη (εκτός αν επρόκειτο για τον Σπανούλη, καθώς αναφέραμε), αλλά από τη γενικότερη συμπεριφορά της ομάδας. Το μπάσκετ είναι ομαδικό άθλημα, το σύνολο κερδίζει, όχι το άτομο.

Βλέποντας, πάντως, χθες την τελική επιλογή του Καζλάουσκας για την εθνική Λιθουανίας, σκεφτόμουνα να την είχε κάνει στην Εθνική. Τι έχει η επιλογή του Λιθουανού; Πήρε έναν πλέι-μέικερ (Καλνιέτις) και έναν που...κάνει τον πλέι-μέικερ (Ντελινινκάιτις). Αφησε έξω, δηλαδή, τόσο τον Σιζάουσκας (τον Λιθουανό Κατσίβελη, δηλαδή, από τη στιγμή, που μιλάμε για 21χρονο) και τον Γιουσκεβίτσιους. Του έχουμε που του έχουμε σούρει τόσα του Λιθουανού από την πορεία του στην Εθνική, στον Ολυμπιακό και στην ΤΣΣΚΑ, σκεφτείτε να ήταν τώρα ξανά προπονητής του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος και π.χ. να είχε πάρει τον Σπανούλη και τον Κατσίβελη για την θέση "1"; Θα τον είχαμε κρεμάσει στο Σύνταγμα. Εχετε αντίρρηση;

Πηγή: Superbasket.gr