Όταν ήμασταν πιτσιρικάδες οι δάσκαλοι μας έλεγαν «να διαβάζετε εφημερίδες για να μάθετε σωστά ελληνικά». Κι αν δεν μπορείς να το πεις αυτό σήμερα για τις εφημερίδες και τον γραπτό λόγο των δημοσιογράφων, τι να πεις για τον προφορικό; Μέχρι εφτά φορές έλεγε και ξανάλεγε ο Παναγιώτης Βόγλης στην αθλητική εκπομπή του ΣΚΑΪ «φοβερά πράματα». Και ξανά μανά «φοβερά πράματα». Και δώσ' του «φοβερά πράματα».

Λες και ήταν πικ απ και είχε κολλήσει η βελόνα. Κι ύστερα πέσανε πάνω σ' αυτή τη Ρεπούση να τη φάνε που είπε ότι πρέπει να καταργηθούν τα αρχαία ελληνικά επειδή είναι νεκρή γλώσσα. Και τ' αρχαία και τα νέα ελληνικά έχουνε ήδη καταργηθεί. Τα έχουνε καταργήσει από μόνοι τους οι νεοέλληνες. Δεν είναι μία και μοναδική η Αντζελα Δημητρίου που... τρώει «είδη υγιεινής». Κι αυτοί που υποτίθεται μιλάνε σωστά, μιλάνε με ατάκες. Με σλόγκαν. Με συνθήματα. Κι όλα αυτά τα «φοβερά πράματα» είχαν να κάνουν με τα επεισόδια στο φιλικό Ιωνικός - ΑΕΚ.

Αν ο συγγραφέας Σακεσπύρος αναρωτήθηκε μια φορά «να ζει κανείς ή να μη ζει;», ο Παναγιώτης Βόγλης αναρωτήθηκε πολλάκις: «Μα είναι δυνατόν σε φιλικό παιχνίδι;». Αν ήταν επίσημο, δηλαδή, νο πρόμπλεμ. Η έκπληξη έχει να κάνει επειδή επρόκειτο για φιλικό; Τέλος πάντων. Ας τα αφήσουμε όλα αυτά γιατί οι εξελίξεις στον Παναθηναϊκό ενδέχεται να είναι ραγδαίες. Οπως γράψαμε την Παρασκευή, η καρέκλα του Γιάννη Αναστασίου έχει αρχίσει να τρίζει επικίνδυνα. Παρά τη σθεναρή προσπάθεια της δημοσιογραφικής στήριξης.

Υστερα μάλιστα από την εμφάνιση της ομάδας με τα μπλε στον Πλατανιά, έχει θέσει σοβαρή υποψηφιότητα για πρώτος επιλαχών στη σχετική λίστα μετά από Στεβάνοβιτς, Χατζηνικολάου και Καραγεωργίου. Κι ήδη έχει πέσει στο τραπέζι το όνομα του Δώνη. Επιτρέψτε μου λοιπόν να καταθέσω την ταπεινή διαφωνία μου. Οταν και αν λοιπόν τεθεί θέμα προπονητή στον Παναθηναϊκό, ένας είναι ο πλέον κατάλληλος: ο Εβαλντ Λίνεν. Ουδείς άλλος. Ο Λίνεν κατέχει το αντικείμενο. Εχει την τεχνογνωσία από την περσινή ΑΕΚ.

Ξέρει από τέτοιες καταστάσεις: Μεγάλων ομάδων με μικρούς στόχους. Βαριάς φανέλας, με «ελαφρείς» ποδοσφαιριστές. Καλά την έχει πάει πέρυσι τη δουλειά στην ΑΕΚ ο Λίνεν. Ούτε στα χέρια του έπεσε η ομάδα ούτε τα αίτια της πτώσης ήταν αγωνιστικά. Δεν είχαν παίξει στα Γιάννενα για να κερδίσουν κάποιοι ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ. Και στο φινάλε με τον Πανθρακικό, για να σιγουρευτεί ο υποβιβασμός, πήρε την κατάσταση ο κόσμος στα χέρια του κι έκανε το ντου. Ο Δώνης να πάει στον Παναθηναϊκό να κάνει τι; Σεγόντο στον Αλαφούζο;

Δεύτερη φωνή όταν μιλάει για τη διαιτησία; Ο Γιώργος Δώνης πλέον έχει ανέβει επίπεδο. Ανέβηκε επίπεδο μαζί με τον Ατρόμητο όταν τον πήγε σε δύο τελικούς. Ανέβηκε επίπεδο στον ΠΑΟΚ. Ο Γιώργος Δώνης είναι πλέον για μεγάλες ομάδες. Ο Παναθηναϊκός είναι πλέον μικρός για τα κυβικά του καλύτερου Ελληνα προπονητή. Δεν είναι ο Δώνης για να μπαίνει σε τέτοιες ταλαιπωρίες. Ο Δώνης είναι έτοιμος ν' ανοίξει τα φτερά του για διεθνή καριέρα. Δεν είναι δυνατόν ο Ελληνας Μουρίνιο να υποβληθεί σ' αυτή τη βάσανο. Και μόνο ότι τον βάζουν στην κατηγορία Ρότσα αποτελεί μέγιστη ασέβεια. Αυτά.

Η μη πείρα του Τρινκιέρι δυστυχώς φάνηκε

Τελειώνει το ματς στη Λιουμπλιάνα, η εθνική ομάδα τον έχει πιει απ' την Κροατία με 92-88 και ο δαιμόνιος ρεπόρτερ απ'τον αγωνιστικό χώρο, με την ισπανική προφορά του σίγμα, κάνει την εξής συγκλονιστική ερώτηση στον Καϊμακόγλου: «Κάναμε κατάθεση ψυχής. Πού βρήκαμε τα ψυχικά αποθέματα;». Αν είχε κερδίσει δηλαδή η Ελλάδα, τι θα έλεγε; Τον εθνικό ύμνο σε στάση προσοχής; Αντίθετα, σκληρός και αψύς στην τοποθέτησή του ο Ιάκωβος Φιλιππούσης. Η γλώσσα του τσάκιζε κόκαλα: «Πρόκειται για συνωμοσία του σύμπαντος Οι διαιτητές μας αδίκησαν Δεν είχαμε τύχη Κανείς δεν μπορεί να ασκήσει κριτική σε κανέναν Παίζαμε με δέκα παίκτες».

Πέραν όλων τούτων, ας γυρίσουμε τρεις μέρες πίσω. Στο προηγούμενο παιχνίδι, το Σλοβενία - Ελλάδα. Βλέπεις στον έναν πάγκο αυτήν την πουτάνα τον Μάλκοβιτς με το κομοδινί μαλλί και στον άλλον αυτήν την Τζοκόντα τον Τρινκιέρι. Με τα γυαλάκια του, τα μαγουλάκια του και τις δύο φράντζες δεξιά κι αριστερά. Υπάρχει δεύτερος άνθρωπος στην Ευρώπη, εκτός απ' τον σχεδόν αιωνόβιο Βασιλακόπουλο, που να πίστευε πως αυτή η φάτσα θα φέρει βόλτα προπονητές που έχουν φάει τα τουρνουά με το κουτάλι, όπως ο Μάλκοβιτς κι ο Ρέπεσα; Ή μήπως οι Σέρβοι, που έχουν ακόμα τον Ιβκοβιτς, είναι κορόιδα;

Κάνε με προφήτη να σε κάνω πλούσιο

ΤΙ ψάρια θα πιάσει ο Ολυμπιακός απόψε κόντρα στην Παρί; Τι θα κάνει ο «πιστολέρο» Μήτρογλου των δύο συνεχόμενων χατ τρικ; Ποια θα είναι τα κουράγια του Σιόβα απέναντι στον Ιμπραΐμοβιτς; Η απάντηση είναι κάνε με προφήτη, να σε κάνω πλούσιο. Θα δούμε, λοιπόν, μόλις τελειώσει το παιχνίδι το αν και πόσες φορές θα γίνει αναφορά στο γεγονός ότι ο Ολυμπιακός είναι μία εντελώς καινούργια ομάδα και θέλει πίστωση χρόνου για να φτάσει στα υψηλά στάνταρ απόδοσης που απαιτούν τέτοιου είδους παιχνίδια. Κι ότι άλλο είναι το ελληνικό πρωτάθλημα που η τεράστια διαφορά κλάσης του επιτρέπει να καθαρίζει τα παιχνίδια με άνεση και χωρίς ιδιαίτερη κούραση κι εντελώς διαφορετικό το Τσάμπιονς Λιγκ. Οψόμεθα.

Αφορμής δοθείσης, λοιπόν, έχουμε να πούμε τούτο. Οτι το Καραϊσκάκη είναι το μοναδικό γήπεδο στον κόσμο που το θέαμα στις εξέδρες είναι εφάμιλλο μ' αυτό στον αγωνιστικό χώρο. Στους επίσημους βέβαια. Αν λοιπόν στο χορτάρι του Καραϊσκάκη υπάρχουν ο Σαβιόλα κι ο Μήτρογλου, εφάμιλλες είναι οι φίρμες στις θέσεις των VIP: Στεφάνου, Βαγγέλης Δουκάκος, Γιδάκος, Ζαν Σπάθας, Γιώργος Ανατολάκης, Γιάννης Οικονομίδης και πολλοί άλλοι γνωστοί και μη εξαιρετέοι. Ο Νίκος Αλέφαντος, βέβαια, είναι μια κατηγορία μόνος του. Ενώ αίσθηση έχουν προκαλέσει οι συνεχόμενες απουσίες του Γιάννη Παπαδάκου.

Οπως δεν σώθηκε κανείς προπονητής από τους δημοσιογράφους, έτσι δεν πρόκειται να σωθεί και ο Αναστασίου.
-Οbserver

EΡΩΤΗΣΗ: Μήπως ήρθε η ώρα του Κοτσόλη;

Πηγή: Goal