Ήταν πολύ καλός, λέει, ο Ολυμπιακός στο πρώτο ημιχρόνιο με την Παρί Σαιν Ζερμαίν. Σοβαρά; Το’ χασα. Είδα μονάχα το δεύτερο σαραντάλεπτο.
Άμα είσαι άσχετος από μπάλλα, όπως εγώ, δεν έχεις μάθει ακόμα ότι το παιχνίδι κρατάει 90 λεπτά. Άρα, όταν κρίνεις μία ομάδα εσύ ο άσχετος μπάμιας, ο αιώνιος φασολάδας, δεν θα πεις ότι η ομαδάρα ήταν πολύ καλή να’ούμε για ένα τέταρτο, για ένα εικοσιπεντάλεπτο. Θα πρέπει να λάβεις υπ’όψιν σου ολόκληρο το ματς, αλλά και τι σόι είναι ο αντίπαλος, για να βγάλεις συμπέρασμα.
Τριάντα τόσα χρόνια επαγγελματικού ποδοσφαίρου και δεν το έχουν μάθει. Ποιο; Θα χρειαστούν ακόμα 30 χρόνια, ίσως 300 χρόνια, μήπως και 30 αιώνες για να το χωνέψουν. Ποιο; Να ξανακτίσουμε τη γη από την αρχή για να τους το πούμε. Ποιο;
Το ζητούμενο στον επαγγελματικό αθλητισμό υψηλού επιπέδου, μάλιστα στον αθλητισμό του θεάματος, είναι η σταθεροποίηση της απόδοσης. Να μη βγαίνει η ομάδα στο γήπεδο και να ρετάρει στα μισά του δρόμου. Όχι, κύριε πεπόνια. Να τελειώνει το παιχνίδι και οι παίκτες να έχουν δυνάμεις για ένα ακόμα ημίχρονο. Όπως στο λέω.

Διάβασε περισσότερα στο gazzetta.gr

 

Ποδόσφαιρο Superleague SPORTS Ολυμπιακός