Mια ομάδα και ειδικά μια ομάδα νεανική και καινούργια, όπως είναι ο φετινός Παναθηναϊκός, μεγαλώνει κι ωριμάζει μέσα από τις νίκες, ακόμα και τις δύσκολες και αγχωτικές νίκες. Μαζί τους έρχεται το χειροκρότημα, ανεβαίνει η ομάδα στον πίνακα, αφήνει πίσω τα άσχημα αποτελέσματα και δουλεύει ακόμα πιο σκληρά.
ΑΚOΜΑ μεγαλύτερη ωρίμανση σε μια ομάδα νεανική και καινούργια δίνουν οι νίκες στα ντέρμπι, η συμμετοχή σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις και το να διεκδικεί τίτλους. Λέγαμε και ακούγαμε από την αρχή της χρονιάς ότι «ο Παναθηναϊκός είναι καταδικασμένος να κάνει πρωταθλητισμό», το οποίο ακούγεται πολύ ωραίο, αλλά όχι και πολύ ρεαλιστικό: μακάρι να γίνει στο μέλλον -και μάλιστα όχι στο μακρινό- αλλά αυτή τη στιγμή ο Παναθηναϊκός δεν δείχνει ότι μπορεί να είναι ανταγωνιστικός για το πρωτάθλημα. Οχι τόσο για τους βαθμούς που έχασε έως τώρα, αλλά γι' αυτούς που θα χάσει. Χρειάζεται χρόνος, δουλειά, ποδοσφαιρική ρέντα και φορμάρισμα των παικτών-κλειδιών κι όλα αυτά δεν γίνονται από τη μία μέρα στην άλλη.
ΤΑ ΝΤEΡΜΠΙ θα έρθουν κάποια στιγμή κι εκεί θα δούμε τι μπορεί να κάνει η ομάδα. Οσο για την ευρωπαϊκή συμμετοχή φαίνεται ότι είναι ένας στόχος εφικτός και όχι ουτοπικός -το πλασάρισμα στην πεντάδα. Μέχρι το τέλος της χρονιάς όμως, υπάρχει και κάτι άλλο, που μπορεί να του δώσει αυτοπεποίθηση, ευκαιρία για έναν τίτλο, ακόμα και ευρωπαϊκό «εισιτήριο»: το Κύπελλο Ελλάδας.
ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑIΑ χρόνια ομάδες με πολύ μικρότερο ειδικό βάρος, πιο «ελαφριά φανέλα» και φτωχότερο μπάτζετ έφτασαν στον τελικό του Κυπέλλου. Δις ο Ατρόμητος και μια ο Αστέρας έφτασαν μέχρι εκεί και έχασαν δύσκολα. Αυτό σημαίνει ότι και ο Παναθηναϊκός ο φετινός, που φτιάχνεται κι έχει αδυναμίες και προβλήματα, αν βάλει το Κύπελλο στη σωστή ιεράρχηση των προτεραιοτήτων του, μπορεί να φτάσει μακριά. Αυτό επίσης σημαίνει ότι και ο Γιάννης Αναστασίου πρέπει να το δει «ζεστά», να επιλέξει την καλύτερη δυνατή 11άδα και να κυνηγήσει ένα καλό αποτέλεσμα, ένα καθαρό σκορ με τον Εργοτέλη, ώστε στη ρεβάνς να μην ψάχνει στην Κρήτη μια νίκη-πρόκριση.
ΑΡΑ είναι κατανοητή η απουσία του Μαρινάκη που έχει διάταση, αλλά κατά την ταπεινή μου άποψη και με κάθε σεβασμό στις επιλογές του κόουτς, ο Μπεργκ ακόμα κι ενοχλήσεις να νιώθει, θα πρέπει να παίξει -μέχρι να είναι έτοιμος ο Φιγκερόα. Ο Λαγός καλό θα ήταν να παραμείνει στο βασικό σχήμα τώρα που δείχνει να έχει πιάσει ρυθμό, ο Ζέκα καλό θα ήταν να μείνει εκτός μέχρι να ξαναγίνει ο παλιός καλός Ζέκα κι όσο για την επιστροφή Σίλντενφελντ στην άμυνα, εγώ θα ήθελα να τον δω παρέα με Τριανταφυλλόπουλο, δίδυμο που για μένα είναι και το πιο συμβατό και το πιο αποτελεσματικό και το οποίο θα «γνωριστεί» και θα δέσει μέσα από συνεχόμενα ματς.
Πηγή: SportDay