Ενα πρωτόγνωρο χάρισμα

Αυτό το επιβλητικό 3-0 είναι πρώτα απ' όλα η απόδειξη ότι το υλικό του είναι πολύ καλό. Τόσο καλό ώστε η ομάδα κερδίζει εντυπωσιακά, ακόμα και σε μια βραδιά που τακτικά δεν υπήρξε άριστη. Αυτό κυρίως κρατάω.

Δεν είναι δυνατόν ο Ολυμπιακός να έχει κερδίσει 3-0 στις Βρυξέλλες και η συζήτηση να αφορά αποκλειστικά τις χαμένες ευκαιρίες της Αντερλεχτ ή την πίεση που δέχτηκε ο πρωταθλητής στο πρώτο ημίχρονο: ας μη χάνουμε το μέτρο. Στο τέλος θα φτάσουμε στο παράδοξο να στενοχωριόμαστε κιόλας γιατί ο Ρομπέρτο έπιασε δεύτερη φορά σερί πέναλτι, γιατί ο Μανωλάς είχε δυο καθοριστικά κοψίματα, γιατί ο Σιόβας ήταν σοβαρότατος, γιατί ο Μανιάτης έκανε ως δεξί μπακ το καλύτερο ματς της καριέρας του, γιατί ο Σαβιόλα έδωσε στον Μήτρογλου την ασίστ της βραδιάς στο Τσάμπιονς Λιγκ και γιατί ο Μήτρογλου έκανε πάρτι. Βεβαίως ο Ολυμπιακός είχε τακτικές αδυναμίες, που οφείλονται και σε κάποιες ριψοκίνδυνες επιλογές του προπονητή του και στο μέτριο παιχνίδι τριών-τεσσάρων παικτών του και, ναι, είχε και λίγη τύχη. Αλλά καμία ομάδα στο Τσάμπιονς Λιγκ δεν κερδίζει 3-0 εκτός έδρας αν δεν έχει αρετές και παίκτες σπουδαίους. Τυχαίο δεν είναι τίποτα.

Επιλογές

Βρίσκω κουραστικό να γράψω κι εγώ για τις επιλογές του Μίτσελ, γι' αυτό το παράξενο 4-2-4 που στάθηκε αιτία να ταλαιπωρηθεί η άμυνα στα πρώτα 50 λεπτά του ματς. Ολα αυτά τα προφανή δεν βρίσκω γούστο να τα συζητάω: ύστερα από μια τέτοια νίκη, που πάει να περάσει ως αποτέλεσμα τυχαίο, συμπτωματικό, απίθανο και σχεδόν άσχετο με ό,τι έκανε στο γήπεδο ο Ολυμπιακός (λες κι έχουμε δει πολλές ελληνικές ομάδες να κερδίζουν 0-3 εκτός έδρας!), εγώ θα 'θελα να σταθώ σε κάποιες αρετές του Ολυμπιακού που μαρτυρούν ότι η ομάδα είναι σε καλό δρόμο.

Σίφουνας

Ο Ολυμπιακός πέρασε από τις Βρυξέλλες σαν σίφουνας, δείχνοντας ότι έχει ξεπεράσει δυο παραδοσιακά του συμπλέγματα: τη χρόνια αδυναμία του να κάνει αποτέλεσμα εκτός έδρας και την τεράστια δυσκολία του να καπαρώσει την τρίτη θέση σε όμιλο του Τσάμπιονς Λιγκ νωρίς, χωρίς καρδιοχτύπια. Για τρίτη συνεχόμενη χρονιά ο Ολυμπιακός φτάνει σε νίκη εκτός έδρας (μετά τις δυο στη Γαλλία με Μαρσέιγ και Μονπελιέ, ήρθε και η πρώτη της ιστορίας στο Βέλγιο) και για τρίτη συνεχόμενη κλείνει γρήγορα τη θέση που οδηγεί στο Γιουρόπα Λιγκ και παίζει για την πρόκριση στους «16». Πέρυσι την έχασε την προτελευταία αγωνιστική κόντρα στη Σάλκε και πρόπερσι την τελευταία αγωνιστική, μετά την ήττα της Ντόρτμουντ από τη Μαρσέιγ -φέτος έχει δυο ματς μπροστά του με την Μπενφίκα για να την πάρει. Ολα αυτά δεν ήταν καθόλου δεδομένα. Αυτή η τριετία είναι η πρώτη στην ιστορία του, στην οποία τα καλά ευρωπαϊκά του αποτελέσματα έχουν συνέχεια.

Πρόθεση

Ο Ολυμπιακός στις Βρυξέλλες έπαιξε με τέσσερις κυνηγούς και την άμυνα ψηλά. Τον είδαμε για ένα ημίχρονο τακτικά να υποφέρει, όμως τον είδαμε και πιο ριψοκίνδυνο και άφοβο από ποτέ: νομίζω ότι οι οπαδοί του, που απαιτούν τον Ολυμπιακό που ονειρεύονται, αναφέρονται σε μια τέτοιου τύπου ομάδα, δηλαδή μια ομάδα με σαφείς επιθετικές προθέσεις, αποφασισμένη να παίξει μπάλα και όχι να κλέβει αποτελέσματα και οπλισμένη με μια νοοτροπία νικητή σαν αυτή που έχουν όσοι διεκδικούν ευρωπαϊκά τρόπαια. Σύμφωνοι, δεν έπαιξε για ένα ημίχρονο καλά, σώθηκε από τον Ρομπέρτο, πιέστηκε. Αλλά προσοχή: άλλο είναι η απόδοση της ομάδας κι άλλο είναι η πρόθεσή της. Την πρόθεση του Ολυμπιακού να πάει στις Βρυξέλλες να επιτεθεί νομίζω ότι οι οπαδοί του πρέπει να την εκτιμήσουν: για μένα, εν τέλει, αυτή η πρόθεση έφερε και την τελική νίκη.

Καλύτερα

Ο Ολυμπιακός με την Μπενφίκα οφείλει να παίξει καλύτερα. Σίγουρα με ορθότερη στρατηγική, χωρίς αμφιβολία με μεγαλύτερη προσοχή και συγκέντρωση. Ωστόσο έπειτα από πολλά χρόνια ευρωπαϊκών περιπετειών μοιάζει να μπορεί να κάνει σιγά σιγά τη μεγάλη υπέρβαση. Εχει μια άμυνα από Ελληνόπουλα που δε μασάνε, έναν ηγέτη που λέγεται Σαβιόλα, πάγκο γεμάτο λύσεις, ακραίους με νιάτα και ταλέντο κι έναν κανονιέρη που λέγεται Κώστας Μήτρογλου και «σκοτώνει» ανελέητα. Η εμπειρία της ομάδας, η ποιότητά της, το ταμπεραμέντο της και η πολύ σοβαρή δουλειά που γίνεται σε κάθε επίπεδο -πρώτα απ' όλα διοικητικά- επιτρέπουν στον Ολυμπιακό να αποκτήσει ευρωπαϊκή νοοτροπία: στις Βρυξέλλες έδειξε την αξιοζήλευτη ικανότητα που έχουν κάποιες ομάδες να διασύρουν τον αντίπαλό τους, όταν μάλιστα αυτός έχει παίξει σπουδαία -το έκανε η Παρί των 200 εκατ. ευρώ στο Καραϊσκάκη. Οταν μιλάμε για τον Ολυμπιακό, μιλάμε για χάρισμα αληθινά πρωτόγνωρο: ας φροντίσουν στον Πειραιά να μην το χάσουν.