Η ιστορία έγραψε ότι ο Ολυμπιακός στις Βρυξέλλες πέτυχε κόντρα στην Αντερλεχτ την πιο μεγάλη σε σκορ εκτός έδρας νίκη του στο Τσάμπιονς Λιγκ. Γράφει ο Αντώνης Καρπετόπουλος
Για μια ομάδα που τρία χρόνια πριν είχε αποκλειστεί από κάποια Μακάμπι στον καλοκαιρινό προκριματικό του Γιουρόπα Λιγκ δεν είναι μικρό πράγμα. Αυτό το επιβλητικό 3-0 είναι πρώτα απ' όλα η απόδειξη ότι το υλικό του είναι πολύ καλό. Τόσο καλό ώστε η ομάδα κερδίζει εντυπωσιακά, ακόμα και σε μια βραδιά που τακτικά δεν υπήρξε άριστη. Αυτό κυρίως κρατάω.
Δεν είναι δυνατόν ο Ολυμπιακός να έχει κερδίσει 3-0 στις Βρυξέλλες και η συζήτηση να αφορά αποκλειστικά τις χαμένες ευκαιρίες της Αντερλεχτ ή την πίεση που δέχτηκε ο πρωταθλητής στο πρώτο ημίχρονο: ας μη χάνουμε το μέτρο. Στο τέλος θα φτάσουμε στο παράδοξο να στενοχωριόμαστε κιόλας γιατί ο Ρομπέρτο έπιασε δεύτερη φορά σερί πέναλτι, γιατί ο Μανωλάς είχε δυο καθοριστικά κοψίματα, γιατί ο Σιόβας ήταν σοβαρότατος, γιατί ο Μανιάτης έκανε ως δεξί μπακ το καλύτερο ματς της καριέρας του, γιατί ο Σαβιόλα έδωσε στον Μήτρογλου την ασίστ της βραδιάς στο Τσάμπιονς Λιγκ και γιατί ο Μήτρογλου έκανε πάρτι. Βεβαίως ο Ολυμπιακός είχε τακτικές αδυναμίες, που οφείλονται και σε κάποιες ριψοκίνδυνες επιλογές του προπονητή του και στο μέτριο παιχνίδι τριών-τεσσάρων παικτών του και, ναι, είχε και λίγη τύχη. Αλλά καμία ομάδα στο Τσάμπιονς Λιγκ δεν κερδίζει 3-0 εκτός έδρας αν δεν έχει αρετές και παίκτες σπουδαίους. Τυχαίο δεν είναι τίποτα.
Επιλογές
Βρίσκω κουραστικό να γράψω κι εγώ για τις επιλογές του Μίτσελ, γι' αυτό το παράξενο 4-2-4 που στάθηκε αιτία να ταλαιπωρηθεί η άμυνα στα πρώτα 50 λεπτά του ματς. Ολα αυτά τα προφανή δεν βρίσκω γούστο να τα συζητάω: ύστερα από μια τέτοια νίκη, που πάει να περάσει ως αποτέλεσμα τυχαίο, συμπτωματικό, απίθανο και σχεδόν άσχετο με ό,τι έκανε στο γήπεδο ο Ολυμπιακός (λες κι έχουμε δει πολλές ελληνικές ομάδες να κερδίζουν 0-3 εκτός έδρας!), εγώ θα 'θελα να σταθώ σε κάποιες αρετές του Ολυμπιακού που μαρτυρούν ότι η ομάδα είναι σε καλό δρόμο.
Σίφουνας
Ο Ολυμπιακός πέρασε από τις Βρυξέλλες σαν σίφουνας, δείχνοντας ότι έχει ξεπεράσει δυο παραδοσιακά του συμπλέγματα: τη χρόνια αδυναμία του να κάνει αποτέλεσμα εκτός έδρας και την τεράστια δυσκολία του να καπαρώσει την τρίτη θέση σε όμιλο του Τσάμπιονς Λιγκ νωρίς, χωρίς καρδιοχτύπια. Για τρίτη συνεχόμενη χρονιά ο Ολυμπιακός φτάνει σε νίκη εκτός έδρας (μετά τις δυο στη Γαλλία με Μαρσέιγ και Μονπελιέ, ήρθε και η πρώτη της ιστορίας στο Βέλγιο) και για τρίτη συνεχόμενη κλείνει γρήγορα τη θέση που οδηγεί στο Γιουρόπα Λιγκ και παίζει για την πρόκριση στους «16». Πέρυσι την έχασε την προτελευταία αγωνιστική κόντρα στη Σάλκε και πρόπερσι την τελευταία αγωνιστική, μετά την ήττα της Ντόρτμουντ από τη Μαρσέιγ -φέτος έχει δυο ματς μπροστά του με την Μπενφίκα για να την πάρει. Ολα αυτά δεν ήταν καθόλου δεδομένα. Αυτή η τριετία είναι η πρώτη στην ιστορία του, στην οποία τα καλά ευρωπαϊκά του αποτελέσματα έχουν συνέχεια.
Πρόθεση
Ο Ολυμπιακός στις Βρυξέλλες έπαιξε με τέσσερις κυνηγούς και την άμυνα ψηλά. Τον είδαμε για ένα ημίχρονο τακτικά να υποφέρει, όμως τον είδαμε και πιο ριψοκίνδυνο και άφοβο από ποτέ: νομίζω ότι οι οπαδοί του, που απαιτούν τον Ολυμπιακό που ονειρεύονται, αναφέρονται σε μια τέτοιου τύπου ομάδα, δηλαδή μια ομάδα με σαφείς επιθετικές προθέσεις, αποφασισμένη να παίξει μπάλα και όχι να κλέβει αποτελέσματα και οπλισμένη με μια νοοτροπία νικητή σαν αυτή που έχουν όσοι διεκδικούν ευρωπαϊκά τρόπαια. Σύμφωνοι, δεν έπαιξε για ένα ημίχρονο καλά, σώθηκε από τον Ρομπέρτο, πιέστηκε. Αλλά προσοχή: άλλο είναι η απόδοση της ομάδας κι άλλο είναι η πρόθεσή της. Την πρόθεση του Ολυμπιακού να πάει στις Βρυξέλλες να επιτεθεί νομίζω ότι οι οπαδοί του πρέπει να την εκτιμήσουν: για μένα, εν τέλει, αυτή η πρόθεση έφερε και την τελική νίκη.
Καλύτερα
Ο Ολυμπιακός με την Μπενφίκα οφείλει να παίξει καλύτερα. Σίγουρα με ορθότερη στρατηγική, χωρίς αμφιβολία με μεγαλύτερη προσοχή και συγκέντρωση. Ωστόσο έπειτα από πολλά χρόνια ευρωπαϊκών περιπετειών μοιάζει να μπορεί να κάνει σιγά σιγά τη μεγάλη υπέρβαση. Εχει μια άμυνα από Ελληνόπουλα που δε μασάνε, έναν ηγέτη που λέγεται Σαβιόλα, πάγκο γεμάτο λύσεις, ακραίους με νιάτα και ταλέντο κι έναν κανονιέρη που λέγεται Κώστας Μήτρογλου και «σκοτώνει» ανελέητα. Η εμπειρία της ομάδας, η ποιότητά της, το ταμπεραμέντο της και η πολύ σοβαρή δουλειά που γίνεται σε κάθε επίπεδο -πρώτα απ' όλα διοικητικά- επιτρέπουν στον Ολυμπιακό να αποκτήσει ευρωπαϊκή νοοτροπία: στις Βρυξέλλες έδειξε την αξιοζήλευτη ικανότητα που έχουν κάποιες ομάδες να διασύρουν τον αντίπαλό τους, όταν μάλιστα αυτός έχει παίξει σπουδαία -το έκανε η Παρί των 200 εκατ. ευρώ στο Καραϊσκάκη. Οταν μιλάμε για τον Ολυμπιακό, μιλάμε για χάρισμα αληθινά πρωτόγνωρο: ας φροντίσουν στον Πειραιά να μην το χάσουν.
Ισοπαλία-πρόκριση
Ηρωική και δίκαιη η ισοπαλία του ΠΑΟΚ με την Αλκμααρ: ο Δημήτρης Σαλπιγγίδης πρόλαβε στις καθυστερήσεις να αποκαταστήσει την τάξη -η ομάδα του Στέφενς μπορεί να υπέφερε το πρέσινγκ των Ολλανδών, όμως είχε δυο δοκάρια και τρεις τεράστιες ευκαιρίες (με τον Κίτσιου, τον Αθανασιάδη και τον Βιτόρ) και θα ήταν κρίμα να γυρίσει από την Ολλανδία ηττημένη. Το ματς ήταν ταυτόχρονα και μίνι σύνθεση αρετών και προβλημάτων που δείχνει ο ΠΑΟΚ μέχρι στιγμής. Στις πρώτες συγκαταλέγονται η ικανότητα που έχει να αντιδρά (αυτό είναι το έκτο ματς στη σεζόν στο οποίο σκοράρει ενώ είναι πίσω στο σκορ!), η αξιοπιστία των επιθετικών του που έρχονται από τον πάγκο και σκοράρουν, τα καλά στημένα, ο ενθουσιασμός του Κίτσιου. Στις αδυναμίες του, η αστάθεια των μεσοεπιθετικών του, οι «αμνησίες» των αμυντικών (ένα-δύο λάθη του Βιτόρ χθες ήταν ποινικά αδικήματα), η λίγη κίνηση ειδικά των χαφ, η έλλειψη (λόγω της σιωπηρής τιμωρίας του Κάτσε κυρίως) ενός παίκτη ικανού να αντικαταστήσει ή τον Λάζαρ ή τον Τζιόλη, όταν αυτοί κουράζονται, όπως χθες μετά το 70'.
Η ισοπαλία έχει πάντως γεύση νίκης και πρόκρισης μετά την ισοπαλία στο Σαχτιόρ - Μακάμπι: με μια νίκη κόντρα στους Ισραηλινούς ο ΠΑΟΚ ουσιαστικά σφραγίζει «εισιτήριο». Ωστόσο για να διατηρήσει τις μεγάλες φιλοδοξίες με τις οποίες ξεκίνησε τη χρονιά του, χρειάζεται να βρει επειγόντως τον καλοκαιρινό Στοχ, τον παίκτη που με δυο-τρεις προσωπικές ενέργειες άλλαζε την ιστορία των ματς και που εδώ και μερικές εβδομάδες αναζητείται. Και σίγουρα πρέπει ο Στέφενς να πάρει κάτι κι από τον Πάμπλο Γκαρσία. Και γιατί είναι αδύνατο ο Τζιόλης να βγάλει όλη τη σεζόν τρέχοντας για πολλούς και γιατί ο Ουρουγουανός, βλέποντας ότι δεν παίζει ενώ η ομάδα υποφέρει στα χαφ, θα εκραγεί.
Παίκτες να υπάρχουν
Εδραιώθηκε ο Μίτσελ μετά τη νίκη στις Βρυξέλλες; Κατά την άποψή μου, για τον προπονητή του Ολυμπιακού ισχύει ό,τι είχε πει κάποτε ο Σάββας Θεοδωρίδης: «Τον προπονητή του Ολυμπιακού πρέπει να τον πηγαίνεις βδομάδα με τη βδομάδα. Να τον έχεις σε εγρήγορση, να τον μουρμουράς. Να τον αποθεώνεις όταν κάνει μια μεγάλη νίκη για να τη γουστάρει την αποθέωση και να την επιζητεί. Και μετά να τον κριτικάρεις πάντα και να του θυμίζεις ότι υπάρχουν απαιτήσεις. Αμα αυτό το αντέχει κάνει για τον Ολυμπιακό, άμα όχι, δεν πειράζει. Θα βρούμε άλλον. Παίκτες σπουδαίοι να υπάρχουν και προπονητές χιλιάδες...».
Πηγή: SportDay
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις