Στην Ελλάδα φυσικά θα ασχοληθούν με τον ημιτελικό κυπέλλου, το site είναι το επίσημο της Ευρωλίγκας και εννοείται δεν θα γράψω για έναν θεσμό που στην τελική είναι από μόνος του υποβαθμισμένος με δυο πρωταγωνιστές και καμιά 30αρια κομπάρσους. Α και τόσους γελοίους τελικούς με ΜΑΤατζηδες περισσότερους από φιλάθλους!

Ο Ολυμπιακός έκλεισε με 10 – 0 την πρώτη φάση στην Ευρωλίγκα. Έχει συνολικά 23- 0 και ήταν εκείνο το βράδυ του Απρίλη στην Πόλη, που ο Τζαμόντ Γκόρντον έκανε το φόλοου και η Έφες νίκησε τους «ερυθρόλευκους». Από τότε, η ομάδα του Πειραιά έχει πατήσει το γκάζι και δεν χαμπαριάζει τίποτα! Ένας Ολυμπιακός με ρυθμό, με στόχο, με τακτική, με δουλειά βγαλμένη από την προπόνηση και έναν Μπαρτζώκα να φτάνουν στιγμές που μοιάζει με άνθρωπο ο οποίος παίζει manager στον υπολογιστή του.

Οι αλλαγές, οι κινήσεις, οι δοκιμές, όλα βγαλμένα στην εντέλεια και μελετημένα από ένα τιμ που έχει μάθει να «πολεμάει» ακόμη και τις ατυχίες που παρουσιάζονται ξαφνικά. Παράδειγμα: Ο Λο βγήκε εκτός στα καλά καθούμενα, ενώ σε κάθε αγώνα ο Πέτγουεϊ –δε βάζει μυαλό- προσπαθεί χωρίς να υπάρχει και λόγος να κάνει πάντα το δύσκολο και στο τέλος σωριάζεται κάτω και πονάει. Γιατί ο συμπαθής Μπρέντ, πλάκα- πλάκα, έχει τρία ματς να παίξει σε κανονικό υπολογισμένο χρόνο.
Το επίπονο τοπ-16

Μια χαρά δείχνει ο Ολυμπιακός, απλά θα πρέπει να πορευτεί με ηρεμία και εξυπνάδα στην συνέχεια. Μαζί με το 2014 θα ‘ρθει το φοβερό και τρομερό τοπ 16. Μια διαδικασία επίπονη. Μια σειρά αγώνων από την οποία θα ξεχωρίσουν όχι απλά οι καλύτεροι, αλλά και οι πιο αποφασισμένοι. Όσα είδαμε ως τώρα, ήταν απλά ένα ... ορεκτικό.

Tο κυρίως μενού θα είναι οι μάχες, τα 40λεπτα των 14 παιχνιδιών που θα αρχίσουν στο «καλημέρα» του νέου έτους και θα βγάλουν τα ζευγάρια των προημιτελικών. Ο Ολυμπιακός έχει τα φόντα, την διάθεση, να συνεχίσει καλά. Φαίνεται ότι είναι «χτισμένος» σωστά και έξυπνα. Όμως στο μπάσκετ, μια κακή εβδομάδα, μπορεί να σε ρημάξει. Ένα απρόσεκτο βράδυ, είναι ικανό να σου διαλύσει τα όνειρα και όσα έχτισες μέχρι τότε. Δεν τα γράφω για να σας ... ψυχοπλακώσω, αλλά είναι η πραγματικότητα.

Ανάλυση για το παιχνίδι με την Ζιελόνα δε μπορεί να γίνει, αλλά οφείλω να επισημάνω, ότι η συνέπεια των «ερυθρόλευκων» αξίζει συγχαρητήρια. Επίσης, συνεχίζουν να δείχνουν πολύ πιο «δεμένοι» και προσεκτικοί εκτός έδρας, συγκριτικά με την χαλάρωση που επιδεικνύουν αρκετές φορές στο δικό τους σπίτι.
Ο Περπέρογλου παίζει σε τρεις θέσεις

Το τρανζίσον «τσάκιζε κόκκαλα», σε πρώτο χρόνο οι επιθέσεις, πλάγια πικ ‘ν ρολ, καλύτερα από τα κεντρικά, διάδρομοι που ο Σπανούλης του «άνοιγε» για πλάκα και ένα ντουέτο Λοτζέσκι- Περπέρογλου να «σκοτώνει» από παντού. Ειδικά ο Στράτος, από ένα σημείο και μετά παίζει τρεις θέσεις. Πυροβολεί σα «δυάρι», κινείται σαν «τριάρι» και πάει στο «4» που τον βάζει τυπικά ο Μπαρτζώκας για να δώσει άλλο ρυθμό στην ομάδα του.

Οι Πολωνοί δεν μπορούσαν παρά να σηκωθούν όρθιοι και να χειροκροτήσουν, ένα σύνολο που πήγε σπίτι τους και έκανε επαγγελματικά την δουλίτσα του. Όπως είπα και στην αρχή όμως, αυτό το κεφάλαιο(πρώτη φάση) έλαβε τέλος. Τώρα θα ‘χει μάχες!

Όπως και να ‘χει, όσα και να υπάρχουν «φυλαγμένα» από την μοίρα για το μέλλον, οι Ολυμπιακοί πρέπει να ‘ναι περήφανοι για την ομάδα τους. Όχι γιατί κερδίζει συνέχεια. Αλλά γιατί δείχνει καθαρά, πως όταν χάσει θα το έχει παλέψει τόσο πολύ, που ο αντίπαλος θα πρέπει να πανηγυρίζει τη νίκη του, μέχρι το ξημέρωμα!

Πηγή: Sport24.gr