Xθες το πρωί που ρώτησα τον Βαγγέλη Αγγέλου για τα δυνατά σημεία του Παναθηναϊκού, τα οποία θα προσπαθούσε να αντιμετωπίσει η Αναντολού Εφές, ο εκ Χαλκίδος ορμώμενος προπονητής απάντησε το προφανές: «Είναι γνωστό τι κάνει ο Παναθηναϊκός και δεν υπάρχουν μυστικά»...

Δώδεκα ώρες αργότερα αυτά τα γνωστά και μη μυστικά πράγματα θεμελίωσαν την τρίτη νίκη των «πρασίνων», οι οποίοι προελαύνουν μαζί με την Μπαρτσελόνα και δεν έχουν την παραμικρή σχέση με την ομάδα η οποία στην πρώτη φάση της Ευρωλίγκας ήταν ασταθής, ταλαντευόμενη και γεμάτη αμφιβολίες. Ο τωρινός Παναθηναϊκός είναι μια ομάδα που ξέρει τι, πώς, πού, πότε και γιατί θα το κάνει, οπότε όλα τα υπόλοιπα περιττεύουν!

Χάρη στον έλεγχο του ρυθμού, τα ελάχιστα λάθη και την επιλογή τους να παίξουν με αλλαγές σε όλα τα σκριν απέναντι στα pick n;' roll, οι Τούρκοι έγιναν κολλιτσίδα των πρωταθλητών Ελλάδος στο πρώτο ημίχρονο και δεν τους άφησαν να ξεφύγουν και να νιώσουν άνετα. Οταν όμως ο Παναθηναϊκός άντλησε δύναμη και ενέργεια από την άμυνά του, έπαιξε με αυτοσυγκέντρωση, συνέχισε να γραπώνει επιθετικά ριμπάουντ και να δημιουργεί δεύτερες ευκαιρίες, σημάδεψε μέσα στη ρακέτα προς χάριν της ασφάλειας και, παράλληλα, έβαλε τα (απαραίτητα σε κάθε αγώνα) μεγάλα περιφερειακά σουτ, τότε η δουλειά έγινε εύκολα και παστρικά!

Σε περίοπτη θέση ανάμεσα στα γνωστά και φανερά πράγματα που στοιχειοθετούν την εικόνα του Παναθηναϊκού συμπεριλαμβάνεται η ικανότητά του να χαλάει το παιχνίδι των αντιπάλων του και μεσούντος ενός αγώνα να τους αναγκάζει να καταφεύγουν σε plan-B, plan-C και πάει λέγοντας: αυτό ακριβώς κατάφερε και χθες από τη στιγμή που έκανε λάβαρο την αποφασιστικότητά του και έπαυσε να δίνει δικαιώματα στους Tούρκους.

Οι σταθερές, τα σημεία αναφοράς και οι παίκτες-πυλώνες στο παιχνίδι του Παναθηναϊκού δεν τον πρόδωσαν ούτε χθες, απλώς αυτή τη φορά ο Διαμαντίδης δεν έκανε μονάχα τον κουβαλητή (9 ασίστ), αλλά οδήγησε κιόλας την ομάδα του στο σκοράρισμα (17 πόντοι) και δεν χρειάστηκε να αλαλιάσει από το πήγαινε-έλα! Την ίδια στιγμή ο Λάσμε και ο Γκιστ κάνουν τη ρακέτα να μοιάζει με φρούριο και η χθεσινή συνολική συγκομιδή τους (27 πόντοι με μόλις 8/11 σουτ, 13 ριμπάουντ, 4 ασίστ) αποδεικνύει του λόγου το αληθές.

Ο Ραμέλ Κάρι υπήρξε το τέταρτο γερό έρεισμα της επικράτησης του Παναθηναϊκού τόσο εκτελεστικά όσο και αμυντικά, αλλά τα καλά νέα δεν σταματούν εκεί και πάντως δεν αποτυπώνονται στα χαρτιά: τον Μπράμο εννοώ, που δεν το... μάτωσε, αλλά έκανε πολλές δουλειές και στις δύο άκρες του γηπέδου, φιλοδωρώντας και με μία τάπα -και μάλιστα σε σουτ τριών πόντων- τον συγκάτοικό του με την Εθνική ομάδα στο Καρπενήσι, Κώστα Βασιλειάδη!

Η ΨΥΧΩΣΗ ΤΗΣ ΡΕΑΛ ΚΑΙ Η ΛΥΔΙΑ ΛΙΘΟΣ ΤΗΣ ΜΟΣΧΑΣ

Επί ηµερών Κόκκαλη, ο ποδοσφαιρικός Ολυµπιακός είχε την ψύχωση για το έβδοµο πρωτάθληµα, στον βωµό της οποίας είχε θυσιαστεί και ο Σρέτσκο Κάτανετς. Μια ανάλογη κατάσταση βιώνει τώρα η µπασκετική Ρεάλ Μαδρίτης αναζητώντας το (στοιχειωµένο από το 1995) ένατο τρόπαιό της στην Ευρωλίγκα. Μέχρι στιγµής οι Μαδριλένοι έχουν 30 νίκες σε ισάριθµα επίσηµα µατς, πιθανότατα αύριο θα φτάσουν στο 31-0 (µε την Γκιπούσκοα στο Σαν Σεµπαστιάν) και θα παίξουν τα ρέστα τους την Πέµπτη στη Μόσχα, απέναντι στη σκληρή άµυνα του Μεσίνα! Είτε νικήσει είτε ηττηθεί στη Μόσχα ή αργότερα στο Τελ Αβίβ η Ρεάλ, ένα είναι το βέβαιο: κανείς δεν θέλει να τη βρει απέναντί του, αλλά, όπως µαρτύρησαν στον Κατσικάρη, και οι ίδιοι δεν θέλουν να παίξουν µε µια οµάδα που µπορεί να χαλάσει το παιχνίδι κάθε αντιπάλου: τον Παναθηναϊκό!

Η SOFT AMYNA ΚΑΙ TO KILLING ME ΗARDLY TOY ΝΑΒΑΡΟ!

Σύµφωνοι, µετά τον πόλεµο όλοι γίνονται στρατηγοί, αλλά νοµίζω πως όλη αυτή η κουβέντα για τον τρόπο µε τον οποίο (δεν) αντιµετώπισε η άµυνα του Ολυµπιακού τον Ναβάρο έχει ερείσµατα: ερείσµατα για να γίνει, εννοώ, είτε είναι αργά σε σχέση µε τον προχθεσινό αγώνα, είτε νωρίς για εκείνον της 14ης Μαρτίου!

Ανοιξα αυτή την κουβέντα χθες στον «αέρα» του Sentra 103.3 µε τον Φώτη Κατσικάρη και άκουσα µε προσοχή την άποψη που διατύπωσε (µετά λόγου ισπανικής γνώσεως, ασφαλώς) ότι ο Ολυµπιακός έπρεπε να φροντίσει από την πρώτη στιγµή να κόψει τον... τσαµπουκά του αρχηγού της Μπαρτσελόνα. Δεν έχει άδικο, διότι από τη στιγµή που οι πρωταθλητές Ευρώπης του επέτρεψαν να βρει ρυθµό, τότε όχι µόνο τζαµπ σουτ µε... κουτσό θα έβαζε, αλλά µέχρι και ανάποδο κάρφωµα θα µπορούσε να κάνει ο µπαγάσας!

Δεν υπάρχει καµιά αµφιβολία πως ακόµη και περπατώντας, στα 34 του, ο Ναβάρο είναι ένας διάολος που δεν µπορεί καµιά άµυνα να τον κάνει ζάφτι. Επειδή όµως τον τελευταίο καιρό υποφέρει από τραυµατισµούς, κυκλοφορεί σαν τα µονά-ζυγά στον δακτύλιο του ρόστερ της Μπαρτσελόνα και ψάχνει να βρει ρυθµό από ένα σουτ... Ε, διάβολε, δεν µπορείς να του το χαρίζεις για να σε σκοτώσει!

Είναι άλλωστε σεσηµασµένος «φονιάς» και µάλιστα στο στυλ του killing me hardly!

Πηγή: Goal
 

Ευρωλίγκα Παναθηναϊκός Μπάσκετ SPORTS