Αυτή η χρονιά διαφέρει από τις προηγούμενες. Ίσως θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και χρονιά αναγέννησης για την Άρσεναλ αλλά και για τον ίδιο τον Βενγκέρ. Τώρα που αποσύρθηκε ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον είναι και ο μόνος που μπορεί να υπερηφανεύεται για τα τόσα χρόνια προϋπηρεσίας του στην ίδια ομάδα. Στον ίδιο πάγκο. Στην ίδια καρέκλα.

Κανείς άλλος δεν έχει τόσα χρόνια προϋπηρεσίας στην Αγγλία και παράλληλα δείχνει πως είναι και στην καλύτερη φάση του. Με την Άρσεναλ να προελαύνει και να στρογγυλοκάθεται στην πρώτη θέση του βαθμολογικού πίνακα, έχει κάνει τους οπαδούς των Κανονιέρηδων να επιζητούν την επέκταση της συνεργασίας του Αλσατού με τον αγαπημένο τους σύλλογο. Τα 18 χρόνια στο Βόρειο Λονδίνο είναι σίγουρα πολλά, όμως φέτος τα κίνητρα και οι προσδοκίες επέστρεψαν για τα καλά στο Emirates.

Οι φήμες στο Νησί λένε πως οι δυο πλευρές έχουν συμφωνήσει σε όλα για την επέκταση της συνεργασίας τους όμως τίποτα δεν ανακοινώνεται, αφού η διοίκηση επιθυμεί να ανακοινώσει παράλληλα και τις συμφωνίες επέκτασης των συμβολαίων των Περ Μερτεζάκερ και Μπακαρί Σανιά. Αυτό ακούγεται κάπως παράδοξο, καθώς η θέση του προπονητή δεν είναι ίδια με αυτή των ποδοσφαιριστών και δη στους Κανονιέρηδες που έχουν αλλάξει τόσους ποδοσφαιριστές αλλά ακουμπούν στην σταθερά του Αρσέν Βενγκέρ.

Η πορεία του Αλσατού τεχνικού δεν περιορίζεται μόνο στην φετινή χρονιά ή στις «αποτυχημένες» αμέσως προηγούμενες. Η επέκταση του συμβολαίου του θα ήταν μία επιβράβευση των προσπαθειών αλλά και των αποτελεσμάτων της τελευταίας δεκαετίας. Σε αυτά τα χρόνια ο Βενγκέρ κατάφερε να καθοδηγήσει τους Κανονιέρηδες αρμονικά από την εποχή του Χάιμπουρι σε αυτή του Emirates. Και όχι μόνο εντός τεσσάρων γραμμών. Και έξω από αυτές. Η μεγάλη του επιρροή στα κοινά του συλλόγου τον έκανε το απόλυτο «αφεντικό». Μάλιστα σε αυτή την περίοδο έριξε τις δικές του απαιτήσεις και εναρμονίστηκε απόλυτα με τα «θέλω» του συλλόγου κάνοντας πίσω σε πολλές περιπτώσεις και βάζοντας πλάτη ως προς τις αποφάσεις των διοικούντων. Και αυτό είναι κάτι αρκετά δύσκολο. Ειδικά για έναν άνθρωπο με τέτοιες φιλοδοξίες αλλά και τέτοιο background με Ευρωπαϊκές διακρίσεις, εγχώριους τίτλους και διεθνή αναγνώριση.

Πολλοί στην θέση του θα είχαν διαλέξει την εύκολη οδό. Και ποια είναι αυτή; Η αλλαγή εργασιακού περιβάλλοντος και μάλιστα η επιλογή μίας ομάδας με λιγότερους περιορισμούς όσον αφορά τα οικονομικά του συλλόγου. Μία ομάδα που θα ξόδευε ευκολότερα και σίγουρα περισσότερα από ότι η Άρσεναλ. Κι όμως ο Αλσατός επέλεξε τον δύσκολο δρόμο. Ήξερε πως αν κατάφερνε να περάσει η «σφιχτή» περίοδος και ξεπερνιόταν η καταιγίδα, το μέλλον θα ήταν πολύ καλύτερο.

Έφτασε λοιπόν η μέρα που ο ουρανός δεν είναι πια συννεφιασμένος πάνω από το Emirates και ο Βενγκέρ αποφάσισε να ξοδέψει και πάλι (Οζίλ). Τα αποτελέσματα είναι ολοφάνερα στο γήπεδο αλλά και στην βαθμολογία. Άραγε τι θα μπορούσε να συμβεί αν ξόδευε τόσο εύστοχα για τα επόμενα δυο καλοκαίρια;

Η Άρσεναλ έχει χρόνια να κατακτήσει κάποιον τίτλο. Τώρα πια που δεν υπάρχουν οι μέχρι πρότινος οικονομικοί περιορισμοί, ο Βενγκέρ μπορεί να επαναφέρει την ομάδα εκεί που της αξίζει. Στην κορυφή.

Πηγή: overlap.gr

Ποδόσφαιρο SPORTS