Στην οικονομία της σεζόν που διανύουμε, το κύπελλο είναι πολύ σημαντικό για τον ΠΑΟΚ. Γι αυτό και η νίκη (ουσιαστικά πρόκριση) με 3-0 επί του Απόλλωνα, παρά την μέτρια και δίχως ρυθμό απόδοση, έχει επίσης σημαντική αξία. Γράφει ο Νίκος Τζαντζαράς
Όπως και το νέο γκολ του Μαντούρο και ο... αγχολυτικός Βούκιτς και το ψαλίδι του Μάρτενς κι η σπουδαία επέμβαση του Γλύκου που ήταν και πάλι παρών στο φινάλε για να κρατήσει το “μηδέν”, επίσης έχουν αξία.
Μεγαλύτερη αξία έχει όμως ο συνολικός απολογισμός της μεταγραφικής περιόδου, αν και ίσως από... αποχωρήσεις να μην ολοκληρώθηκε. Ο σχεδιασμός της ΠΑΕ ΠΑΟΚ για την μεταγραφική περίοδο που εκπνέει, περιείχε με βάση τις εξαγγελίες Στέφενς, δυο χαφ για τον άξονα (– ο ένας δεκάρι) κι έναν σέντερ φορ σε αντικατάσταση του Νέτσιντ. Ο οριστικός παραγκωνισμός του Χακόμπο καταρχάς και ο νέος τραυματισμός Βιτόρ, γέννησαν ανάγκες για ακόμη έναν γκολκίπερ κι έναν σέντερ μπακ.
Ο ΠΑΟΚ απέκτησε τους δυο πρώτους που είναι σίγουρα δικοί του για τα επόμενα δυόμιση χρόνια, τον τερματοφύλακα να είναι στην δική του ευχέρεια αν θα τον ανανεώσει μετά το καλοκαίρι και τον επιθετικό δανεικό, με οψιόν αγοράς όμως. Πέρα από όλα αυτά, εμφανίστηκε και η μοναδική, ξεχωριστή, πολυτελής υπόθεση Νάτχο, εντελώς εκτός σχεδιασμού, που έκλεισε επίσης, με τις γνωστές παραμέτρους.
Δεν είμαι σε θέση να πω εκ των προτέρων αν θα πάρει από όλους τις λύσεις που επιθυμεί ο ΠΑΟΚ. Αυτό πάντα αποδεικνύεται στο γήπεδο. Μπορώ να πώ όμως ότι:
Είναι η πρώτη φορά επί ιδιοκτησίας Σαββίδη, που ο σχεδιασμός έγινε, ακολουθήθηκε και ολοκληρώθηκε σχεδόν απολύτως επιτυχώς, αν και συνεργάστηκαν περισσότεροι άνθρωποι από κάθε άλλη φορά.
Όι περισσότεροι ποδοσφαιριστές που αποκτήθηκαν, προέρχονται από σοβαρές ποδοσφαιρικές σχολές κι έχουν προϋπηρεσία σε μεγάλες ομάδες: (Βέλγος από Ολλανδία και αρχηγός της Αλκμαάρ, Ολλανδός από Πριμέρα, Άγιαξ, Βαλένθια και Σεβίλλη, Ολλανδός από Άγιαξ, Αργεντινός από Σπαρτάκ και Μπόκα, με τον αρχηγός τη Καζάν και της εθνικής Ισραήλ για... κερασάκι.
Οι ποδοσφαιριστές είναι είτε ξεκάθαρες και προσωπικές επιλογές του Στέφενς (Μαντούρο, Μάρτενς, Χοέσσεν), είτε της έγκρισής του (Γκσμπούρνικ, Νάτχο)
Δεν υπάρχουν λάθη και παραλείψεις; Υπάρχουν. Αλλά είναι μικρότερης βαρύτητας μάλλον. Πχ:
Αν έλεγαν από την αρχή, πχ, για τον Νάτχο ότι “δίνεται μάχη να υπογράψει έστω για 6 μήνες και βλέπουμε”, ίσως να βγαίναμε στους δρόμους από χαρά, αντί να υπάρχει σε κάποιους ένα “δάγκωμα”.
Αν (παραδέχονταν ότι χρειάζεται) και έψαχναν νωρίτερα για σέντερ μπακ, ίσως να διάλεγαν μέσα από περισσότερες περιπτώσεις ποδοσφαιριστών.
Τώρα μένει να αρχίσει η πρόοδος και η βελτίωση του ΠΑΟΚ εντός γηπέδου να γίνεται περισσότερο ορατή. Παρόλα ταύτα, αυτή η σούμα θετικών και αρνητικών, είναι η καλύτερη, η πιο ελπιδοφόρα και ευοίωνη, μετά από πάρα πολλά χρόνια. Και εμένα, μου λέει πως, ναι μεν, μπορούμε να κριτικάρουμε, να κουβεντιάζουμε, να ζητάμε το "κάτι παραπάνω". Κι εμένα μ αρέσει αυτό και συχνά πρωτοστατώ. Άλλωστε η δημιουργική πίεση, τους ωθεί να βελτιώνονται και δεν δέχομαι κουβέντα επ αυτού. Μπορούμε να διαφωνούμε αν θέλει ή δε θέλει η ομάδα σέντερ μπακ, αν είναι σωστός ή όχι ο σχεδιασμός, ποιες είναι και ποιες θα έπρεπε να είναι οι προτεραιότητες, πως επιτυγχάνεται αποτελεσματικότερη διοίκηση. Να ζητούμε ο ΠΑΟΚ να εκσυγχρονίζεται εταιρικά και να εξελίσσεται ποδοσφαιρικά, διατηρώντας την ταυτότητά του.
Μπορούμε όλοι μαζί και ο καθένας χωριστά, να φαντάζεται και να ονειρεύεται το αύριο, τιμώντας το “χθες”, με μια σημαντική σημείωση: Ζώντας και το σήμερα. Δίχως να το αδικούμε, δίχως να το υποτιμούμε, δίχως να το απαξιώνουμε και δίχως να το... γκαντεμιάζουμε. Να το χαιρόμαστε. Να το απολαμβάνουμε.
Και το σήμερα είναι τέτοιο, που κάνει την προσμονή για το αυριο, μεγάλη. Γιατί κάτι άλλαξε: Ο ΠΑΟΚ επιτέλους λειτουργεί.
Με τη θετική μας αύρα, θα πάει και ψηλότερα και ίσως και μια ώρα αρχύτερα.
Υγ1 Ο Αλέξανδρος Τζιόλης ήταν στο πρώτο μισό της χρονιάς, ο σταθερότερος από τους χαφ του ΠΑΟΚ. Στην ομάδα που οραματιζόμαστε όλοι όμως, κανείς δεν δικαιούται να νομίζει πως θα παίζει χωρίς ανταγωνισμό και κυρίως κανείς δεν πρέπει να μένει με το ζόρι.
Υγ2 Το παραπάνω πρώτο υστερόγραφο, αν αναφερόταν στον Σεκού Ολίσε, θα ίσχυε, επί... ένα εκατομμύριο.
Υγ Ο Κάτσε αντιλήφθηκε πως ο μόνος τρόπος να ανταποκριθεί στο ταλέντο και τις ευκαιρίες του, είναι να σκύψει το κεφάλι, να κλείσει το στόμα και να παίζει για τρεις... Το χειροκρότημα της Τούμπας για κείνον, έχει πολλαπλή αξία.
Πηγή: fatgames.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις