Οι δυο νεοφερμένοι θα πρέπει να προσαρμοστούν: τότε θα δούμε το σύνολο των ικανοτήτων τους. Ωστόσο στο ματς με τον Πλατανιά φάνηκε ότι η λατινοαμερικάνικη σπιρτάδα τους μπορεί να βοηθήσει τον Ολυμπιακό να γίνει σύντομα το ίδιο θεαματικός, όσο ήταν και την αρχή της σεζόν, όταν είχε τον Βάις και τον Μήτρογλου.

Ο Νέλσον Βαλντές αγωνίστηκε 20 λεπτά κόντρα στον Παναιτωλικό. Ήρθε τρεις -τέσσερις φορές σε επαφή με τη μπάλα, έκανε δυο γρήγορες πάσες -η μία στον Ολαϊτάν εξαιρετική, βγήκε από την περιοχή για να παίξει το ένα-δύο, είχε μια κεφαλιά προς την εστία. Τον ξαναείδαμε το Σάββατο πάλι για ανάλογο χρονικό διάστημα. Μπήκε εξίσου ορεξάτος, σκόραρε μετατρέποντας σε ασίστ ένα στοπάρισμα της μπάλας που έκανε ο Σαβιόλα μετά από πάσα του Ιμπαγάσα, είχε συμμετοχή σε τρεις-τέσσερις επιθετικές ενέργειες πασάροντας γρήγορα ή πέφτοντας στην μπάλα.

Τύπος
Πριν να κάνει μια έστω εμφάνιση στην αρχική ενδεκάδα ο Βαλντές δεν μπορεί φυσικά να κριθεί για την δυνατότητα της προσφοράς του, αλλά ήδη έδειξε τι τύπος σέντερ φορ είναι. Δεν είναι κίλερ, όπως στις καλές του μέρες ο Μήτρογλου, δεν είναι «νταής», όπως ο Τζεμπούρ που απαιτούσε τη μπάλα με το έτσι το θέλω, δεν είναι Πάντελιτς που απλώς περίμενε τη μπάλα για να τη στείλει στα δίχτυα. Είναι ένας κινητικός επιθετικός, που παίζει πολύ και για τους άλλους. Ενας Μπλάνκο, περισσότερο τεχνίτης, και σίγουρα λιγότερο στατικός.

Μπαρμπαλιάς
Για την ώρα έχουμε δει πολύ περισσότερο τον δεύτερο Παραγουανό του Ολυμπιακού: τον Πέρες. Τον είχε προτείνει το 2010 στον Δημήτρη Θεοδωρίδη ο Δημήτρης Μπαρμπαλιάς: τότε δεν ήταν ούτε 20 χρονών κι είχε κάνει καταπληκτικά πράγματα σε ένα τουρνουά Νέων στη Λατινική Αμερική. Τον πήρε η Βιγιαρεάλ, πιτσιρίκο κι από ό,τι φαίνεται οι προπονητές του στην Ισπανία του έμαθαν πολλά. Είναι δεξιοπόδαρος, εκρηκτικός στα πρώτα μέτρα κι ικανός να τραβάει την ομάδα μπροστά. Δεν είναι σκόρερ, αλλά δεν ήταν τέτοιος κι ο Βάις -αλλά με την ικανότητα του να ακολουθεί τις φάσεις και να τρυπώνει στην περιοχή έχει βάλει ήδη δυο γκολ. Σε σχέση με τον Σλοβάκο νομίζω είναι περισσότερο δεύτερος κυνηγός και λιγότερο παίκτης γραμμής, κι ίσως γι’ αυτό ο Μίτσελ τού φώναζε διαρκώς το Σάββατο να μένει στη γραμμή και να μην συγκλίνει διαρκώς, ώστε να έχει πλάτος η επίθεση. Ωστόσο φάνηκε αμέσως ότι του είναι πιο εύκολο να εντυπωσιάσει το Καραϊσκάκη: στην Ελλάδα εκτιμούμε πάντοτε περισσότερο ένα τύπο που κάνει εύκολα την ντρίπλα κι ο Πέρες τις ντρίπλες δεν τις φοβάται.

Σύνολο
Μπορεί όλοι να στάθηκαν στην εξαιρετική εμφάνιση του Ιμπαγάσα, ωστόσο το καλό τελευταίο μισάωρο του Ολυμπιακού ήταν γενικώς λάτιν. Οι δυο νεοφερμένοι καταλαβαίνουν το ποδόσφαιρο του Σαβιόλα και του Ιμπαγάσα (αλλά και του Μασάντο) πιο πολύ από αυτό του Κάμπελ και του Τσόρι που είναι σαφώς πιο ευρωπαϊκό και σίγουρα πιο πολύ από αυτό του Ολαϊτάν που είναι αφρικανικά αναρχοαυτόνομο! Στα λεπτά που βρέθηκαν ταυτόχρονα στο γήπεδο Ιμπαγάσα, Πέρες, Σαβιόλα, Βαλντές και Μασάντο είδαμε συνεργασίες, κίνηση, φινέτσα.

Πρόκληση
Η παρουσία τους βάζει τον Μίτσελ μπροστά σε μια καινούργια πρόκληση: ο Ισπανός έχει στα χέρια του δυο διαφορετικές επιθέσεις. Η μία βασίζεται στο τρίο Ολαϊτάν-Τσόρι-Κάμπελ: αυτή με την προσθήκη του Φουστέρ μπορεί ν’ ανοίξουν άμυνες αρκεί ο Τσόρι ν’ απλώνει ωραία το ματς στο πλάι. Η άλλη τετράδα είναι η πιο λάτιν, που είδαμε με τον Πλατανιά στο τελευταίο τέταρτο. Με τον Ιμπαγάσα να κρατά τη μπαγκέτα του μαέστρου και τους άλλους τέσσερις να πατάνε συνεχώς περιοχή περιμένοντας τις πάσες του.

Σχέδιο β’
Είναι δύσκολο μια ομάδα στη μέση της σεζόν ν αλλάξει στυλ, αλλά αν ο Ολυμπιακός θέλει να υποστηρίξει τους νεοφερμένους πρέπει λίγο να το κάνει: ο Μίτσελ πρέπει να δει αρχικά με ποιους μπορεί ευκολότερα να συνεργαστούν -δεν καταλαβαίνουν όλοι οι παίκτες το ίδιο ποδόσφαιρο. Ο Ισπανός πρέπει να ποντάρει σε αυτή τη λάτιν χημεία - κυρίως γιατί, όπως έχω μου μοιάζει δύσκολο να βάλει ο Ολαϊτάν 20 γκολ κι ευκολότερο αυτά να τα πετύχουν πέντε-έξι παίκτες. Όλα αυτά δεν σχετίζονται φυσικά με τα ματς με τη Γιουνάιτεντ, που είναι πολύ ειδικά παιγνίδια στα οποία θα χρειαστεί κυρίως ανασταλτική δουλειά και άμυνα. Αλλά γι’ αυτά θα πούμε όταν έρθει η ώρα.

Σθένος
Είναι άξια επαίνου η απόφαση του διαιτητή Δημητρόπουλου να κρατήσει πέντε επιπλέον λεπτά έξτρα χρόνου στο ματς του Λεβαδειακού με τον Ατρόμητο -κι ας φωνάζει γι’ αυτή την απόφαση του ρέφερι ο φίλος μου ο Γιάννης ο Κομπότης. Αν αυτό το έκαναν όλοι οι διαιτητές θα σταματούσαν κι οι «τραυματισμοί» στις καθυστερήσεις (ιδίως των τερματοφυλάκων) κι οι αποβολές των βοηθών προπονητών, κι η αγαπημένη συνήθεια που έχουν οι παγκίτες να πετάνε μπάλες για να σταματήσει το ματς και να ξαναρχίσει με ελεύθερο. Παρότι όλα αυτά μπορεί να συνεχίσουν να γίνονται με σκοπό να σπάει ο ρυθμός, εν τούτοις μια ομάδα που αμύνεται και βλέπει ένα διαιτητή να παρατείνει τον αγώνα πέραν των λεπτών της προβλεπόμενης καθυστέρησης είναι δύσκολο να αντιδράσει ψύχραιμα. Αν όλοι έκαναν ότι ο Δημητρόπουλος, οι παίκτες των ομάδων θα ζητούσαν να σταματήσουν αυτές οι απαράδεκτες καθυστερήσεις: δυο φορές να λιώσεις από το άγχος το σταματάς το αστείο κι αν δεχτείς και κανένα γκολ βάζεις μυαλό. Πέρυσι στη Λιβαδειά, όταν ο Λεβαδειακός δέχτηκε γκολ από τον Ολυμπιακό στο έκτο λεπτό των καθυστερήσεων γιατί ο Βοσκάκης τιμώρησε τα ίδια τρικ παρατείνοντας το ματς, ο Παράσχος, ως προπονητής του Λεβαδειακού ζήτησε από την ομάδα αυτά τα κόλπα να σταματήσουν. Θα σταματήσουν και τώρα – ειδικά αν ο Δημητρόπουλος πάρει από την ΚΕΔ ένα μπράβο για την απόφασή του κι αυτό δημοσιοποιηθεί. Φυσικά ανάλογο θάρρος πρέπει να δείξουν οι διαιτητές και σε άλλες έδρες -κι όχι να εξαντλείται η αυστηρότητα με το Λεβαδειακό. Αυτό νομίζω είναι αυτονόητο.
Η σωστή εφαρμογή των κανονισμών λύνει πολλά από τα προβλήματα στο ποδόσφαιρο. Καιρός είναι οι διαιτητές να ενθαρρύνονται να τηρούν κανονισμούς κι όχι να κάνουν πολιτική. Δεν έχουμε ανάγκη από πολιτικάντηδες, αλλά από διαιτητές με σθένος. Κι ο Δημητρόπουλος έχει.

Λυρισμός
Πολύ λυρική η ανακοίνωση του Άρη για τη διαιτησία του ματς της ομάδας με τη Βέροια. Μου άρεσε ιδιαίτερα η αναφορά στα έθιμα της Αποκριάς, δηλαδή το σημείο στο οποίο γράφει ότι «το Τριώδιο άνοιξε για τον Άρη από τον Αύγουστο καθώς μασκαρεμένοι καμικάζι τού αφαιρούν βαθμούς κάθε εβδομάδα». Να υποθέσω ότι πρόκειται για τους ίδιους καμικάζι που την περασμένη εβδομάδα στο ματς με τον Πανιώνιο δεν είδαν την κουτουλιά του Τάτου ή εκείνοι είναι άλλοι;

ΠΗΓΗ: SportDay

Ποδόσφαιρο SPORTS Ολυμπιακός