Από τις 8 Δεκεμβρίου του προηγούμενου χρόνου, σε ένα δημοσίευμα του GOAL που αφορούσε στα μικρά διαμάντια που θα μπορούσε να κρύβει η αγορά μετά την ολοκλήρωση της πρώτης φάσης
της Ευρωλίγκα, υποστήριξα ότι ο κατάλληλος παίκτης για τον Παναθηναϊκό θα ήταν ο Ζακ Ράιτ. Μετά τους 16 πόντους που πέτυχε στο ντεμπούτο του με τους πράσινους, κόντρα στο Μιλάνο, το λογικό θα ήταν να τον βάλουμε στο κάδρο των διακριθέντων. Ωστόσο, δε θα το κάνω! Οχι γιατί ο πρώην παίκτης της Μπάμπεργκ και του Ρεθύμνου δεν πρόσφερε στον Πεδουλάκη, αλλά γιατί ο Παναθηναϊκός στο Μιλάνο προσπάθησε να κερδίσει, αλλάζοντας ταυτότητα και με μαέστρο κάποιον που (ήταν λογικό ότι θα) έπαιζε περισσότερο με το ένστικτο και χωρίς να αντιλαμβάνεται ακριβώς τις διακριτές γραμμές των ρόλων εντός του παρκέ.

Αν ο Παναθηναϊκός απέκτησε τον Ράιτ για να του προσφέρει 17 πόντους στον πρωτεύοντα αιφνιδιασμό ή στο transition, για να του αλλάξει το ρυθμό αποφασιστικά και κατά συνέπεια ταυτότητα, τότε πήρε λάθος παίκτη. Επιμένω ότι το πρόβλημα του τριφυλλιού δεν είναι στην περιφέρεια, αλλά κοντά στο καλάθι και επομένως η ισορροπία που παρουσιάζει στο παιχνίδι του.

Διάβασε περισσότερα στο gazzetta.gr