"Σκέφτομαι αυτή τη μέρα, γυρίζω το χρόνο πίσω και δε μετανιώνω στιγμή που έζησα και μεγάλωσα σ` αυτόν τον σύλλογο. Έζησα μεγάλες στιγμές, ένιωσα πως είναι να σ? αγαπάει ο κόσμος. Νιώθω το γήπεδο μας, σαν το σπίτι μου, τον κόσμο του Άρη, τη δεύτερη οικογένεια μου, και είναι μεγάλη τιμή που το δεύτερο σπίτι μου ονομάστηκε με το όνομα μου, κι έγινε Nick Galis Hall. Η σχέση μου με τον κόσμο του Άρη είναι σχέση αγάπης, όσο υπάρχει αυτός ο κόσμος, ο Άρης δε θα χαθεί.
Σ? αυτόν τον κόσμο και σ? αυτήν την αγάπη θα πρέπει να στηριχθεί η προσπάθεια αναγέννησης του συλλόγου. Τώρα είμαστε σε μια στενάχωρη κατάσταση, που με προβληματίζει. Πιστεύω ότι μόνο με την εύρεση κάποιου επενδυτή μπορεί να έρθει η λύση και το πιο ιδανικό θα ήταν να έρθει κάποιος άνθρωπος που να συνδυάζει και την αγάπη για τον Άρη, και την οικονομική δυνατότητα.
Από τη στιγμή που το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ έγιναν άκρως επαγγελματικά, μόνο έτσι μπορείς να προχωρήσεις. Με δυνατούς ανθρώπους που θα αγαπούν και την ομάδα, αν υπάρχουν τέτοιοι και γίνει κατορθωτό να έρθουν κοντά στον Άρη, θα ήταν το ιδανικό.
Εγώ θεωρώ τον εαυτό μου στρατιώτη του Άρη και αν μου ζητηθεί θα είμαι παρών σε κάθε προσκλητήριο του συλλόγου, θα προσπαθήσω να βοηθήσω όσο μπορώ κι εγώ, σύμφωνα με τις δυνατότητες μου. Έζησα, άλλωστε, τόσο μεγάλες στιγμές με αυτή τη φανέλα που αισθάνομαι πως ό,τι και να κάνω δε θα μπορέσω να ανταποδώσω την αγάπη του κόσμου στο μέγεθος που μου τη χάρισε αυτός.
Ο σύλλογος μας γιορτάζει τα 100 χρόνια και πρέπει να είμαστε περήφανοι, γιορτάζουμε την παρουσία του στην αθλητική ζωή του τόπου με περηφάνια, δε γιορτάζουμε μια σποραδική επιτυχία, αλλά μια διαρκή παρουσία στους αθλητικούς στίβους και στην καθημερινή ζωή τόσων Ελλήνων. Οπότε ενωμένοι μπορούμε να προχωρήσουμε και να διατηρήσουμε τον Άρη ζωντανό και περήφανο, για τα παιδιά μας και για τις επόμενες γενιές. Χρόνια Πολλά, Άρη, σ` ευχαριστώ…