Οποιος θέλει να δει πώς γίνεται η πραγματική δημοσιογραφία δεν έχει παρά να παρακολουθήσει το ρεπορτάζ της Telegraph για το Παγκόσμιο Κύπελλο που θα διοργανώσει το Κατάρ. Γράφει ο Αντώνης Πανούτσος.
Το ρεπορτάζ υπογράφεται από τους δημοσιογράφους Claire Newell, Holly Watt and Ben Bryant και είναι υπόδειγμα έρευνας. Μίλησαν με τον Μπιν Χαμάμ που έβγαλε την υπόθεση στην επιφάνεια, με το μέλος της εκτελεστικής επιτροπής της FIFA σεΐχη Αλ Χαλιφά, με τον Μισέλ Πλατινί, με όποιον τέλος πάντων θα μπορούσε να φωτίσει την υπόθεση της ανάληψης της διοργάνωσης από το Κατάρ. Δίνουν παράπλευρη πληροφόρηση, όπως ότι ο γιος του Πλατινί προσελήφθη από την καταριανή εταιρεία Burrda και ότι μετά την ανάληψη της διοργάνωσης αγοράστηκε το πακέτο των μετοχών της Παρί Σεν Ζερμέν και δημοσιεύουν κάθε άποψη εμπλεκόμενου, αφήνοντας τον αναγνώστη να σχηματίσει γνώμη.
Στην ερώτηση του εκατομμυρίου: «Θα μπορούσαμε να έχουμε τέτοια δημοσιογραφία στην Ελλάδα;» η απάντηση είναι ένα κατηγορηματικό «Οχι». Αντικειμενικά γιατί η «Telegraph» απευθύνεται στο βρετανικό κοινό των 9,5 εκατ. αγοραστών εφημερίδων του Λονδίνου συν των αγοραστών της Βρετανίας και των αγγλόφωνων αναγνωστών του εξωτερικού. Η κυκλοφορία της δίνει αναγνώστες, οι αναγνώστες διαφήμιση και τα δύο μαζί λεφτά για να πληρώνουν τρεις ρεπόρτερ να ασχολούνται με ένα θέμα. Μια ελληνική εφημερίδα απευθύνεται στο περιορισμένο κοινό των Ελλήνων συν τους ελάχιστους ξένους που μιλάνε ελληνικά. Το αποτέλεσμα είναι ότι με εξαίρεση της κυριακάτικες, οι ελληνικές εφημερίδες δεν έχουν αναγνώστες άρα δεν έχουν διαφήμιση και το δημοσιογραφικό προσωπικό που έχουν είναι περιορισμένο και υπεραπασχολούμενο.
Η γλώσσα όμως όπως και το ίντερνετ είναι μία εύκολη δικαιολογία για τη χαμηλή κυκλοφορία. Η Νορβηγία έχει τον μισό πληθυσμό της Ελλάδας αλλά η απογευματινή εφημερίδα «Aftenposten» πουλάει 235 χιλιάδες καθημερινά, με τη δεύτερη Verdens Gang στις 211 χιλιάδες. Στην Ελλάδα τα «Νέα» την περασμένη Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή είχαν 20, 21, 20 χιλιάδες με τη δεύτερη εφημερίδα να μην ξεπερνάει τα 15 χιλιάδες φύλλα. Το γιατί είναι μια σύνθετη ιστορία. Ξεκινάει από το μπαμ του Τύπου της δεκαετίας του 90, όταν τα πολλά φύλλα, περιοδικά, ραδιόφωνα και κανάλια που δημιουργήθηκαν δεν μπορούσαν να καλυφθούν από τους υπάρχοντες δημοσιογράφους, με αποτέλεσμα υπεραπασχόληση. Καταλήγει στη στρατευμένη δημοσιογραφία, πολιτικά ή επιχειρηματικά που διέλυσε την εμπιστοσύνη των αναγνωστών στις εφημερίδες. Αν προστεθεί η κρίση που έκανε τους Ελληνες να σταματήσουν να πετάνε ευρώ, αυτοί είναι οι βασικοί λόγοι της κατάρρευσης των κυκλοφοριών.
Στο αν υπάρχει ελπίδα ανάκαμψης για τον ελληνικό Τύπο η απάντηση δεν είναι εύκολη. Λόγω του περιορισμού του Μέσου, το ίντερνετ δεν είναι βολικό να διαβάζεις κείμενα μεγαλύτερα από 300 max λέξεις. Επίσης κληρονόμησε την αρρώστια του υπόλοιπου Τύπου για εύκολο εντυπωσιασμό. «Δέστε ένα απίστευτο γκολ». Και βλέπεις μια συνηθισμένη φάση. «Τι θα κάνει ο Σαμαράς στον ανασχηματισμό». Το χτυπάς και γράφει «Θα αλλάξει πρόσωπα». Το κενό στην είδηση και σε μια καλύτερη ανάλυσή της παραμένει. Και επειδή η φύση απεχθάνεται, το κενό θα καλυφθεί. Θα καλυφθεί από το pool των ικανών νέων παιδιών που λόγω κρίσης θα μαζεύονται με τον χρόνο χωρίς δυνατότητα έκφρασης και θα το εκμεταλλευτεί ο επιχειρηματίας που θα το πάρει στον σωστό χρόνο. Κάτι σαν τον «Φίλαθλο», που συγκέντρωσε όλο το ταλέντο που δεν μπορούσε να βρει δουλειά στην «Αθλητική» ή το «Φως». Κάπως έτσι με διαφορετικό τρόπο στο ρεπορτάζ και διαφορετική γραφή, αφού οι εποχές έχουν αλλάξει.
Να φοβηθούν οι μυστήριοι...
Ελπίζω ότι ο φάκελος με τα στοιχεία για το ματς του Ηρακλή Ψαχνών με τη Νίκη Βόλου έχει κάτι παραπάνω από ένα ασυνήθιστο ποντάρισμα, αφού από την αρχή έχει έρθει ένας μεγάλος αριθμός ύποπτων αγώνων, χωρίς να επηρεάσουν τις αποφάσεις της ομοσπονδίας. Κάτι παραπάνω λοιπόν θα πρέπει να έχει ο φάκελος ή απλά προσπαθούν να τηρήσουν τα προσχήματα. Η κλήση πάντως των δύο ομάδων σε απολογία εκτός αν υπάρχουν στοιχεία, δεν πρόκειται να διαλευκάνει την υπόθεση. Μόνο από παίκτες μπορεί να έγινε νιάου στο συγκεκριμένο ματς.
Ανεξάρτητα από το τι έγινε, σε κάποια ματς πρέπει να γίνεται το τερπνό μετά του ωφελίμου. «Αφού, ρε παιδιά, δεν πάτε για τίποτα, γιατί να καθόμαστε να σκοτωνόμαστε;». Και αν ακουστεί το «εν τάξει» όλοι μαζί φορτώνουν το αποτέλεσμα.
Το καλό πάντως με τη συγκεκριμένη υπόθεση είναι ότι έπεσε λίγο πριν την έναρξη του Μουντιάλ. Από την ΕΠΟ οι περισσότεροι βρίσκονται στην Αμερική και κάτι λίγοι είναι ήδη στη Βραζιλία για να προετοιμάσουν την παραμονή. Κανένας δεν θα βρίσκεται στην Ελλάδα για να πέσει παρακάλι, οπότε η επιτροπή θα το δικάσει με λιγότερες πιέσεις. Το κακό είναι ότι πρέπει να το κάνει βιαστικά, αφού η βαθμολογία πρέπει να επικυρωθεί για να παίξει στο μπαράζ η Ξάνθη με τον Ολυμπιακό Βόλου και αν με τον κοριό και το δικαστικό σώμα να ασχολείται δεν βγάλανε σε τέσσερα χρόνια άκρη, δεν πρόκειται να βγάλουν χωρίς έρευνα, αλλά με κλήσεις των ομάδων. Το πολύ κακό είναι ότι αν αποφασίσουν να τιμωρήσουν τη Νίκη Βόλου, η ομάδα που ανεβαίνει μάλλον θα είναι ο Ολυμπιακός και ο Βόλος θα γίνει οικόπεδο.
Ανεξάρτητα πάντως από το τι γίνει του χρόνου πρέπει να ασχοληθούν σοβαρότερα με το θέμα. Με τις παρακολουθήσεις από τον κοριό οι λαδιάρηδες του ποδοσφαίρου έμοιασαν να έχουν μαζευτεί και τα ύποπτα ματς μειώθηκαν. Από τη στιγμή που κατάλαβαν ότι δεν θα γίνει τίποτα, τα ύποπτα ματς έχουν αρχίσει να αυξάνονται. Κάτι πρέπει να γίνει ώστε να ξαναφοβηθούν οι μυστήριοι πριν επιστρέψουμε στις προηγούμενες καταστάσεις που οι ανατροπές των τριών γκολ εκτός έδρας δίνανε 1,40.
ΠΗΓΗ: SportDay
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις