Ο οξύθυμος Γουέστμπρουκ & ο ρόλος του ΛεΜπρον

Ο Κρις Σέρινταν γράφει για τον ευαίσθητο Ράσελ Γουέστμπρουκ, τα ντραφτ και φυσικά τους τελικούς της Ανατολικής και Δυτικής περιφέρειας.

Οποιοσδήποτε είδε το δρόμο της Εθνικής των Ηνωμένων Πολιτειών προς το χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα το περασμένο καλοκαίρι γρήγορα εξοικειώθηκε με τον Ράσελ Γουέστμπρουκ.

Ήταν μια δεύτερη σκέψη όταν η ομάδα διέσχισε τον Ατλαντικό Ωκεανό για να παίξει φιλικά παιχνίδια με τη Λιθουανία και την Ισπανία στη Μαδρίτη, τρίτη στα διαγράμματα των πόιντ γκαρντ πίσω από τους Ράγιον Ρόντο και Ντέρικ Ρόουζ.

Όταν η ομάδα όμως ταξίδεψε στην Αθήνα για ακόμη ένα φιλικό παιχνίδι ενάντια στην Ελλάδα ο Ρόντο αναρωτήθηκε γιατί έχασε το πόστο του στην αρχική πεντάδα, ο Γουεστμπρουκ έγινε η εναλλακτική λύση του Ρόουζ-κι έτσι παρέμειναν τα πράγματα στα πρώτα παιχνίδια στην Τουρκία.

Όσο η διοργάνωση συνεχιζόταν στην Κωνσταντινούπολη, ο προπονητής των ΗΠΑ Μάικ Σιζέφσκι άρχισε να δείχνει το ξεκάθαρα το ενδιαφέρον του στον Γουέστμπρουκ, που έγινε ο αγαπημένος παίκτης του για το τέλος, σε τέτοιο βαθμό που ο Ρόουζ (που ανακηρύχτηκε ο πολυτιμότερος παίκτης του ΝΒΑ αυτή τη χρονιά) κάθισε στον πάγκο ολόκληρη την τέταρτη περίοδο στη νίκη στα ημιτελικά με τη Λιθουανία.

Διαβάστε το υπόλοιπο άρθρο στο gazzetta.gr
 

Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις