Οσους εξέπληξε το συντριπτικό ποσοστό αποδοχής της λύσης Ψωμιάδη μεταξύ των μελών του Γυμναστικού Συλλόγου Ηρακλή προφανώς ήταν εκτός –ελληνικής– πραγματικότητας. Γράφει ο Δημήτρης Δραγώγιας.
Το μοναδικό κίνητρο είναι η παρουσία του Ηρακλή –με οποιαδήποτε μορφή– στη Superleague και στον βωμό της αποφυγής του μαρτυρίου ενός υποβιβασμού στη Football League ή ακόμη χειρότερα στο περιφερειακό πρωτάθλημα, τα μέλη του Ερασιτέχνη δεν είχαν επιλογή.
Για την ακρίβεια, η λύση Ψωμιάδη δεν είναι η καλύτερη. Είναι η μοναδική. Μοιάζει λίγο πολύ σε διασκευασμένο σενάριο με το δίλημμα που προβάλλεται κάθε τόσο από τους κυβερνώντες: «Νέα μέτρα ή χρεοκοπία». Η περίπτωση του Ψωμιάδη μάλιστα δεν προβλέπει καν νέα μέτρα. Αντιθέτως, προαναγγέλλει θεαματικές κινήσεις, ενίσχυση της ομάδας έχοντας το προηγούμενο της Καβάλας ακόμη και της ΑΕΚ. Παράλληλα, κόντρα στη ροή των πραγμάτων, θεμελιώνει ένα βασικό δόγμα που χρόνια τώρα στερούνταν οι «παράγοντες» που διοικούσαν την κυανόλευκη ΠΑΕ. Απλώνει ασπίδα προστασίας –κατά την υπεραπλουστευμένη οπαδική λογική– σε οποιαδήποτε δύναμη επιβουλεύεται τον σύλλογο. Κατά την ίδια λογική, καμία ΕΠΟ και κανένας Πιλάβιος, ο οποίος εδώ και μήνες έχει χαρακτηριστεί «ανεπιθύμητος» στην οικογένεια του Ηρακλή, δεν θα μπορεί πλέον να βλάψει την ομάδα γιατί ο ισχυρός ανήρ που αναλαμβάνει τα ηνία πλέον «τον ξέρει και από την καλή και από την ανάποδη».
Από τη στιγμή, λοιπόν, που εμφανίζεται από το πουθενά ένας άνθρωπος ο οποίος όχι μόνο δεν θέτει όρους, μνημόνια και μεσοπρόθεσμα, αντιθέτως υπόσχεται μια ομάδα αντάξια της ιστορίας της, προπονητές του βεληνεκούς ενός Μπάγεβιτς και το μισό ρόστερ της Καβάλας –θα μπορούσε και ολόκληρο, γιατί όχι άλλωστε;– τι εμποδίζει τα μέλη του Γυμναστικού Συλλόγου να υπερψηφίσουν την επιλογή αυτήν, η οποία ενθαρρύνεται και από τη συντριπτική πλειονότητα του οπαδικού κοινού; Και εξηγείται ευλόγως και αυτή η επιλογή.
Ούτε ο Σπανουδάκης έδωσε όραμα, αντιθέτως άφησε χρέη, ο Ρέμος έφερε τον Μπέο, ο οποίος προφανώς και δεν «είναι καλύτερος από τον Ψωμιάδη» και επί των ημερών του η ομάδα έφτασε εδώ που έφτασε, γιατί λοιπόν να μη δοκιμαστεί η ομάδα στα χέρια ενός ανθρώπου που ναι μεν διώκεται, όπως διώκεται όμως ακόμη και ο πρόεδρος του Ολυμπιακού; Αυτό τουλάχιστον ήταν το επιχείρημα του προέδρου του Ερασιτέχνη κ. Γωγάκου και ακούστηκε εύηχα στα αυτιά εκείνων που ήθελαν να το ακούσουν.
Οι εποχές που εκατομμυριούχοι επιχειρηματίες, με σαφή δραστηριότητα έμπαιναν στον επαγγελματικό αθλητισμό, είτε από καπρίτσιο είτε για προσωπική προβολή, πέρασαν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Μέχρι να φτάσουμε στο σημείο οι ομάδες να αποκτήσουν αυτονομία και ισοσκελισμένους ισολογισμούς, θα πρέπει να προηγηθεί μια αιματηρή μεταβατική περίοδος κατά την οποία θα ληφθούν συνολικές αποφάσεις για το τι ποδόσφαιρο θέλουμε να βλέπουμε. Το ποδόσφαιρο στη λογική τού «όλες οι ομάδες είναι ίσες απέναντι στον νόμο», ή το ποδόσφαιρο του «μερικές ομάδες είναι πιο ίσες από τις άλλες».
Στην παρούσα φάση είναι εξαιρετικά δύσκολο να βάλεις το χέρι σου στη φωτιά για την «εντιμότητα ή ακεραιότητα» ενός ανθρώπου του ποδοσφαίρου που φέρεται διατεθειμένος να επενδύσει μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ ή ακόμη και εκατομμύρια.
Το «εντιμόμετρο» δεν ανακαλύφθηκε ακόμη για κανέναν• κι αν ανακαλύπτονταν, είναι βέβαιο ότι θα έφτανε στο κόκκινο για την πλειονότητα των ανθρώπων που ασχολούνται με τον χώρο. Από τη στιγμή που ο Ψωμιάδης κυκλοφορεί όπως κυκλοφορούν άπαντες ανάμεσά μας, έχει κάθε δικαίωμα να επιθυμεί, να ονειρεύεται και να αναλαμβάνει μια μεγάλη ομάδα όπως είναι ο Ηρακλής. Τα υπόλοιπα, περί δικαιοσύνης, έχουν πάρει τον δρόμο τους. Για τον Ψωμιάδη και μερικές δεκάδες ακόμη παραγόντων. Ή τουλάχιστον έτσι πιστεύουμε –και θέλουμε– να συμβεί. Μέχρι τότε, ο Ψωμιάδης μπορεί να απολαμβάνει την αποδοχή του 74% των μελών του Ερασιτέχνη και –φαντάζομαι– αναλόγου ποσοστού των φιλάθλων του Ηρακλή. Ασφαλώς έτσι είναι και δεν χωρά αμφιβολία. Κι έτσι είναι αν έτσι νομίζετε…
Πηγή: Εξέδρα
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις