Το θέμα "Ολυμπιακός Βόλου" κάνει "τζιζ" και αυτό το ξέρουν σχεδόν όλοι οι αθλητικοί συντάκτες. Γράφει ο Βασίλης Παπανικολάου.
Πρέπει να προσέχει πολύ όποιος αναφέρεται σήμερα σε αυτήν την ομάδα και, αν τυχόν σκοπεύει να γράψει πέντε πράγματα, πρέπει πρώτα να περάσει από κόσκινο όλες τις λέξεις, μην τύχει και μέσω κάποιας έκφρασης δείξει συμπάθεια ή ύποπτη ανοχή προς την πρώην ομάδα του Μπέου. Και ρωτάω εγώ: Αισθάνεται εντάξει με αυτήν την κατάσταση η δημοσιογραφική πιάτσα;
Συμβάλλει στην απόδοση δικαιοσύνης η a priori εχθρική στάση απέναντι σε ένα επαρχιακό αθλητικό σωματείο το οποίο διαθέτει μηδενική διεισδυτικότητα στο επικοινωνιακό καθεστώς που επικρατεί; Δεν νομίζω.
Κάτι διαφορετικό επαγγέλλονταν πριν από λίγο καιρό οι «μαχητές της κάθαρσης», αλλά δυστυχώς στον δρόμο άρχισαν οι κωλοτούμπες. Και οι κωλοτούμπες άρχισαν μόλις διαπίστωσαν ότι οι φορείς της αθλητικής Δικαιοσύνης δεν βγάζουν αποφάσεις σύμφωνα με τα κριτήρια και το «αλάνθαστο αισθητήριο» της κοινής γνώμης. Απονέμουν δικαιοσύνη σύμφωνα με όσα γράφονται στους χοντρούς μαύρους τόμους Δικαίου που έχουν στις βιβλιοθήκες τους και όχι σύμφωνα με τις επιθυμίες των διάφορων «πλειοψηφιών» που σχηματίζονται με ρεβανσιστικές διαθέσεις.
Και, διάβολε, στην περίπτωση του Ολυμπιακού Βόλου και της Καβάλας αποδείχθηκε ότι αλλιώς ερμηνεύουν τα γεγονότα οι νόμοι και αλλιώς τα θέλουν τα μίντια και οι opinion makers. Και τώρα τι γίνεται; Με ποιον είμαστε; Αποδεχόμαστε την ετυμηγορία των δικαστών που κήρυξε «σχεδόν» αθώο τον κατηγορούμενο ή επιμένουμε στην «δική μας» απόφαση; Στηρίζουμε, ως θεωρητικά πολιτισμένη κοινωνία, τις αποφάσεις των θεσμών ή τασσόμεθα υπέρ της άμεσης απονομής δικαιοσύνης, όπως έκανε η Ιερά Εξέταση τον Μεσαίωνα, που έκαιγε ανθρώπους με την κατηγορία της μαύρης μαγείας;
Ξέρετε, οι εικόνες των γουέστερν με τους καουμπόηδες που έριχναν με τέχνη το λάσο στο δέντρο και κρέμαγαν τους «κακούς» πάντα θα μας ακολουθούν. Αλλους επειδή ταυτίζονταν με τους καλούς και άλλους επειδή ταυτίζονταν με τους κακούς. Ολοι όμως ξέρουμε ότι αυτή ήταν η καλύτερη λύση, όχι για την πραγματική δικαιοσύνη αλλά για τους ισχυρούς και τους πιστολάδες. Ούτε δίκες ούτε κουραφέξαλα. Μπαμ και κάτω, σύμφωνα με την προσωπική και αυθαίρετη αίσθηση δικαίου που διαθέτει ο καθένας.
Εν προκειμένω, ο Ολυμπιακός Βόλου είναι σήμερα στο απόσπασμα και μεγάλο μέρος της αθλητικής κοινότητας είναι έτοιμο να ανοίξει πυρ, παρότι οι δικαστές δεν πείστηκαν για την ενοχή του. Αυτό είναι ένα σοβαρό λάθος που πρέπει να διορθωθεί, διότι διαφορετικά μπορεί να ρίξει ρίζες και να δημιουργήσει μεγαλύτερες απειλές στο μέλλον. Ο συλλογισμός δε ότι η ομάδα του Βόλου, όπως και η ομάδα της Καβάλας, αποτελεί δεξαμενή εγκληματικών ενεργειών είναι εφάμιλλος της λογικής ότι τα παιδιά των παρανόμων είναι εξίσου ένοχα με τους πατεράδες τους επειδή εκμεταλλεύτηκαν (έστω και άθελά τους) τα προϊόντα των ενεργειών τους. Είναι αστείο και μόνο ως σκέψη.
Οπως λοιπόν είναι πολύ δύσκολο για τα παιδιά να διώξουν τον πατέρα όταν υποπτευθούν ότι κάτι δεν πάει καλά, έτσι είναι και πολύ δύσκολο για τις ομάδες να απεμπλακούν από τους προέδρους, αν αυτοί αρχίζουν να παίζουν μπάλα για πάρτη τους. Ποτέ η ατομική ευθύνη δεν ανάγεται σε συλλογική και είναι κρίμα κάποιοι να θέλουν να ανοίξουν μια τέτοια συζήτηση, ειδικά σήμερα. Ο διαχωρισμός Βόλου και Μπέου, όπως και Καβάλας με Ψωμιάδη, είναι απολύτως απαραίτητος και αναγκαίος για να προχωρήσει η λεγόμενη «κάθαρση».
Το ίδιο απαραίτητος είναι ο σεβασμός των αποφάσεων των θεσμικών οργάνων, ακόμη περισσότερο στην περίπτωση που είναι ενάντιες προς τις «προσδοκίες» μέρους της κοινής γνώμης. Και, υπό μια έννοια, κάτι τέτοιο μοιάζει, ίσως και να είναι, ανέλπιστα ελπιδοφόρο στην προσδοκία ενός καλύτερου αύριο.
Πηγή: Εξέδρα
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις