Facebook Pixel Η Νέμεσις, η "Γιούβε" και η αυτοκάθαρση
| 2011-08-13 13:56:00

Η Νέμεσις, η "Γιούβε" και η αυτοκάθαρση

Η Νέμεσις, η "Γιούβε" και η αυτοκάθαρση

Η ημιμάθεια συγχωρείται μόνο στις καφενειακές συζητήσεις. Εκεί όπου τα συμπεράσματα μεταξύ πρέφας και μπουρλότου μπορούν να χρησιμεύσουν μόνο ως προβληματισμός στο ψήσιμο ενός "πολλά βαρύ και όχι".

Γράφει ο Δημήτρης Δραγώγιας.

Οταν διαπιστώνεται από πολιτικούς που σχολιάζουν τα τεκταινόμενα στον χώρο του ποδοσφαίρου, εκτός από θυμηδία προκαλούν και το δημόσιο αίσθημα.

Αν ανοίξεις τα ερτζιανά σε οποιαδήποτε πόλη κι αν βρίσκεσαι κι ακούσεις μερικούς από τους εκπροσώπους του ελληνικού κοινοβουλίου να μιλούν για την απόφαση της δευτεροβάθμιας επιτροπής της ΕΠΟ με ανάλυση που θα μπορούσε να προέρχεται ακόμη κι από δραγάτη ορεινού χωριού, αναρωτιέσαι αν πράγματι δικαιούμαστε να αισιοδοξούμε για την πολιτική βούληση περί κάθαρσης του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Ακουσα, για παράδειγμα: «Η απόφαση της ΕΠΟ είναι σκάνδαλο, προκαλεί την κοινή γνώμη, κι απόδειξη ότι η UEFA διαχώρισε τη θέση της, στην Ιταλία υποβιβάστηκε ολόκληρη Γιουβέντους κ.λπ.». Και όταν τον ρωτούν «δηλαδή, εσείς λέτε ότι θα έπρεπε να υποβιβαστούν Καβάλα και Ολυμπιακός Βόλου», απαντά: «Οχι βέβαια, δεν φταίνε οι ομάδες, που παρεμπιπτόντως έπαιξαν και καλό ποδόσφαιρο, αλλά οι διοικήσεις τους».

Αντε τώρα να εξηγήσεις ότι οι επικεφαλής των διοικήσεών τους έχουν ήδη τιμωρηθεί διά βίου. Και ότι στην Ιταλία, σε δεύτερο βαθμό, διασώθηκαν ομάδες όπως η Μίλαν και η Φιορεντίνα, και πως τελικά στην UEFA η τιμωρία δεν αφορούσε την Καβάλα, αλλά τον Ολυμπιακό Βόλου και μόνο κατ’ εξαίρεση για εφέτος με αναστολή ποινής. Το να στρέφεσαι στην παρούσα φάση κατά του Μπέου και του Ψωμιάδη είναι must. Εναντίον ομάδων που εκπροσωπούν πόλεις με μερικές χιλιάδες οπαδούς, απαγορευτικό. Ψήφοι είναι αυτές. Στην πραγματικότητα, η τιμωρία για τις ομάδες που κόμισαν έμμεσα ή άμεσα όφελος από τα τερατουργήματα των προέδρων τους θα έρθει από την εξέλιξη των πραγμάτων. Είναι μια ιδιότυπη μορφή αυτοκάθαρσης ή ακόμη και αυτοΐασης…

Ας πάρουμε, για παράδειγμα, τη Γιουβέντους, για την οποία πολύς λόγος γίνεται. Η Γιουβέντους στο ιταλικό ποδόσφαιρο ήταν έννοια ταυτόσημη με το σύστημα. Προσκήνιο και παρασκήνιο μαζί. Πολυπληθής, λαοφιλής, πλούσια, πανίσχυρη παραγοντικά, αλώβητη πολιτικά, είχε «σφάξει» ομάδες κι ομάδες για να κατακτά πρωταθλήματα σχεδόν με το «καλημέρα», ακόμη και σε περιόδους όπου δεν ήταν καλύτερη από ανταγωνίστριές της ομάδες. Οπως για παράδειγμα τη Λάτσιο του 1999-2000. Μέχρι που οι οπαδοί της Λάτσιο «έκαψαν» σχεδόν τη Ρώμη, η Γιουβέντους ηττήθηκε σε ένα, σκανδαλώδες επίσης, παιχνίδι με την Περούτζια και έχασε το πρωτάθλημα.

Μετά το σκάνδαλο «Calciopolis», η Γιουβέντους πήρε την κατιούσα. Οχι γιατί έπαψε να διαθέτει χρήμα, παραγοντική δύναμη ή πολιτική επιρροή. Αλλά ήρθε η Νέμεσις. Καταρχήν οι αντίπαλοί της ήταν υποψιασμένοι. Εντός ή εκτός έδρας έπαψαν να τη φοβούνται γιατί γνώριζαν ότι Μότζι πλέον δεν υπήρχε. Οι διαιτητικές σφαγές αντιστράφηκαν. Οποιοσδήποτε διεύθυνε αγώνα της ήθελε να αποδείξει στην κοινή γνώμη ότι δεν ανήκε στο παλαιό σύστημα, δεν αποτελούσε μέρος της ιταλικής «παράγκας», για να το πούμε απλά. Και δώσ' του σφαγές. Αναπνοή δεν έπαιρνε η «Vecchia Signora». Και να πει κανείς ότι δεν είχε υλικό; Μπουφόν, Γκρόσο, Ιακουίντα, Ντελ Πιέρο, Κουλιαρέλα, Ντε Τσέλιε, Σισόκο, Μαρτίνεζ, Λούκα Τόνι και δεν συμμαζεύεται… Εναν σκασμό λεφτά έδωσαν.

Πέρσι; Κατρακύλα από την αρχή της σεζόν. Ο Αρης και ο ΠΑΟΚ προκρίθηκαν στα νοκ άουτ του UEFA και η Γιούβε αποκλείστηκε στον όμιλο από τη Ζάλτσμπουργκ και τη Λεχ Πόζναν χωρίς να πάρει νίκη. Αποκλείστηκε από τη Ρόμα στο Τορίνο για το Κύπελλο. Πήγαινε για Champions League και τερμάτισε 7η και καταϊδρωμένη μένοντας εκτός Ευρώπης. Πολλοί υποστηρίζουν ότι ακόμη κι αν αγωνιστικά φτάσει σε ένα επίπεδο ανάλογο της εποχής Μότζι, θα αργήσει πολύ να κατακτήσει τίτλους. Γιατί η Γιουβέντους, για πρώτη φορά στην ιστορία της, έχει μείνει εκτός παρασκηνίου. Και κανείς δεν πρόκειται σύντομα να ασχοληθεί για να την… ξαναβάλει.

Και εδώ θα μπορούσε να ταιριάζει η… τσομπανίστικη επωδός: «Μα, ολόκληρη Γιουβέντους υποβιβάστηκε και αφέθηκαν “ατιμώρητες” η Καβάλα και ο Ολυμπιακός Βόλου;». Αν σε κάτι (θα) μοιάζουν οι δυο ελληνικές ομάδες με τη θρυλική Γιουβέντους, είναι οι «σφαγές» που θα τις συνοδεύουν στο ελληνικό πρωτάθλημα εφέτος.

Γιατί οι διαιτητές που θα διευθύνουν τους αγώνες τους θα έχουν πάντοτε στο πίσω μέρος του μυαλού τους, ότι θα είναι δακτυλοδεικτούμενοι. Η παραμικρή εύνοια, έστω και ακούσια, θα ισοδυναμεί με τον ψόγο ότι ήταν μέρος ενός «βρόμικου συστήματος» της εποχής Μπέου και Ψωμιάδη. Και οι –κατά τα υπόλοιπα– συμπαθείς εκπρόσωποι του ελληνικού κοινοβουλίου μας ας διαβάσουν καμιά ιταλική εφημερίδα, τουλάχιστον για να είναι ενημερωμένοι όταν συγκρίνουν τρένα με... κουνέλια.

Πηγή: Εξέδρα

Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις

Tags