Ο Κώστας Καίσαρης σχολιάσει την αποχώρηση του Γιάννη Βαρδινογιάννη από την ΠΑΕ Παναθηναϊκός.
Όντας σταθερά δύο και πλέον µήνες εκτός Αθηνών, πέρα από τη θετική πλευρά υπάρχουν και κάποιες αρνητικές πτυχές. Ειδικότερα τον µήνα Αύγουστο, που δεν είναι µόνο παχιές οι µύγες, αλλά και πολλοί οι αποκαλούµενοι παραθεριστές.
Επειδή, λοιπόν, όσο περνάνε τα χρόνια λιγοστεύει η υποµονή, κάθισα να γράψω τις φυλές των ενοχλητικών της παραλίας. Που σε κάνουνε µπουρδέλο όταν πίνεις τον καφέ σου ή το ποτό σου στο µπιτς ρέστοραν.
Επειδή ο Ελληνας δεν έχει συναντηθεί ακόµα µε την αγωγή, την παιδεία και την ευγένεια, έχουµε και λέµε:
1) Δύο ή και περισσότεροι µαλάκες που παίζουνε ρακέτες. Μεσηµβρινές συνήθως ώρες, τίγκα στο αντηλιακό για προστασία και καλό µαύρισµα. Ντάγκα ντούγκα το µπαλάκι να σου τρυπάει τ' αυτιά και ενίοτε να ξεφεύγει και να πέφτει στο τραπέζι σου.
2) Οι πατσαβούρες οι µανάδες που αµολάνε τα παιδιά τους για να φουµάρουνε, να πιούνε και να λένε µαλακίες µε την ησυχία τους (είτε για µεσηµέρι πρόκειται είτε για απόγευµα είτε για µετά τα µεσάνυχτα). Τα πιτσιρίκια να τρέχουνε στην άµµο, να ουρλιάζουνε, να ενοχλούνε όλους τους άλλους εκτός από τη µαµά, που ενίοτε ρίχνει δήθεν καµιά µατιά και φωνάζει: «Αλέξανδρεεεεεεε, Κωνσταντίνεεεεεε». Κανένα από τα καινούργια παιδιά δεν έχει κανονικό όνοµα τύπου Γιάννης, Πέτρος, Μανώλης. Ή θα είναι εγγονάκι του Λυκουρέζου είτε απόγονος της βασιλικής οικογένειας των Γλύξµπουργκ. Ή σε αρχαιοελληνική βερσιόν τύπου Ιάσων ή Αχιλλέας. Αν πρόκειται για κορίτσι ή Νεφέλη θα το λένε ή Δανάη.
3) Μια παρέα µεθυσµένων, αργά το βράδυ, στο διπλανό τραπέζι. Την έχεις βάψει. Να µιλάνε όλοι µαζί και πριν ολοκληρώσουνε µια λέξη να γελάνε δυνατά.
4) Οικογενειακή παρέα τριών ζευγαριών και έξι πάνω κάτω παιδιών. Σκάνε µύτη κατά τις δώδεκα το µεσηµέρι κι είναι λες και βρίσκονται στο µπαλκόνι του σπιτιού τους. Ολο το µαγαζί για πάρτη τους. Οι άντρες συνήθως υδραυλικοί ή µάστορες αυτοκινήτων, µε φαρδιές πλάτες µέσα στην τρίχα, πούρο, περιφέρεια πάνω από εκατό εκατοστά, αλλά µε µαγιό «τυρόπιτα» α λα Ιαν Θορπ. Να λένε δυνατά µαλακίες και οι συµβίες τους να τους κοιτάνε µε θαυµασµό.
5) Γυναικοπαρέα τουριστριών το βράδυ. Συνήθως πίνουνε ξεροσφύρι κρασί, στα δύο ποτήρια έχουνε γίνει λιώµα, µιλάνε όλες µαζί δυνατά και χασκογελάνε. Ετσι και σ' έχουνε σε απόσταση βολής σ' έχουνε καθαρίσει.
Δύο µήνες µακριά από την Αθήνα, χωρίς όµως απόλαυση
6) Μια τρελή µε ένα ή και δύο σκυλιά. Λίγο πιο κάτω, λίγο πιο πάνω από τα πενήντα, µαλλί βαµµένο ξανθό και το παρεό γύρω γύρω να κρύβονται οι κώλοι. Ζωντοχήρα, τα παιδιά έχουνε µεγαλώσει κι έχει µείνει µε το σκυλί. Μια τέτοια, λες και το έκανε επίτηδες, ερχότανε κάθε πρωί στο διπλανό τραπέζι. Εδενε το λουράκι στο πόδι του τραπεζιού και κάθε φορά που δυσανασχετούσε το σκυλί, του έκανε παρατηρήσεις: «Δεν θα γαβγίζεις. Αν δεν σου αρέσει εδώ µόνο θα κλαις. Ακούς που σου µιλάω;»
7) Ενα µωρό σε καρότσι να κλαίει. Το κακό µπορεί να συµβεί όλες τις ώρες: Μεσηµέρι, απόγευµα, βράδυ. Το έχουνε αυτό το χούι πολλές Ελληνίδες: Και µάνα και παραµάνα και «πουτάνα». Να πίνει και να φουµάρει στο µπαρ και µε το άλλο χέρι να κουνάει το καρότσι για να ξανακοιµηθεί το µωρό και να µην κλαίει.
8) Δυο τρία δεκαπεντάχρονα κοριτσάκια, που πάνε κι έρχονται συνέχεια: Από την παραλία στο µπαρ και τούµπαλιν. Να στίβουνε τα µαλλιά τους, να κοιτάνε κάτω δήθεν από ντροπή και να µην ησυχάζουνε µε τίποτα. Στην ηλικία που αρχίζει να ιδρώνει το πράµα τους και τρελαίνονται.
9) Ενας µαλάκας να µιλάει δυνατά στο κινητό και να ακούγεται σε περίµετρο είκοσι µέτρων τουλάχιστον. Να παίρνει έναν έναν τους φίλους του και να τους λέει τι ωραία που είναι στη Μύκονο. Πάντα υπάρχει ένας τέτοιος µαλάκας.
Και η χαριστική βολή: Αν έχεις για στέκι ένα πολύ καλό µαγαζί, σε σχέση µε το περιβάλλον, την ποιότητα του φαγητού, τα καθαρά ποτά, την άµµο στα πόδια σου και την παραλία στα δέκα µέτρα, αλλά να υστερεί στο σέρβις. Τα γκαρσόνια να είναι καλά παιδιά, να σκίζονται να σε εξυπηρετήσουν, αλλά όχι επαγγελµατίες. Να είσαι πελάτης δύο µήνες και να µη θυµούνται τι πίνεις. Σε τελική ανάλυση, πάντως, αυτό κι αν είναι ύβρις. Να είσαι µακριά από την Αθήνα δύο και πλέον µήνες κι αντί να το απολαµβάνεις στο 100%, να λες γι' αυτά που σε νευριάζουνε. Χαίρετε.
Το έλλειµµα εξακολουθεί να είναι δυσβάσταχτο
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ τις εφηµερίδες του Σαββάτου είχα κρατήσει µια σελίδα από ρεπορτάζ του Παναθηναϊκού. Το θέµα είχε να κάνει µε τη µείωση των λειτουργικών εξόδων. Οτι δηλαδή ο Δηµήτρης Γόντικας, από 54 εκατοµµύρια που ήταν πέρυσι, τα έριξε φέτος στα 39 εκατοµµύρια ευρώ. Με την πώληση του Σισέ λέω εγώ και την αποχώρηση του Ζιλµπέρτο.
Αν µάλιστα η οµάδα είχε καταφέρει να µπει στους οµίλους του Γιουρόπα Λιγκ, θα είχε ακόµα αλλά 7 εκατοµµύρια γιούρο έσοδα. Σ' αυτήν την περίπτωση το έλλειµµα θα ήταν 12 εκατοµµύρια. Τώρα είναι στα 19 από τα 27 που ήταν καταρχήν. Κι αυτό ακριβώς το νούµερο είχα βάλει σε κύκλο: Τα 19 εκατοµµύρια γιούρο έλλειµµα. Για να διατυπώσω την εξής ερώτηση: «Ποιος θα πληρώσει στη διάρκεια της σεζόν αυτά τα λεφτά;».
Ο Παναθηναϊκός έσπασε τις αλυσίδες
ΣΕ ό,τι έχει να κάνει λοιπόν µε την πάρτη του, ο Τζίγγερ (φωτό) έδωσε την απάντηση, πριν καν τεθεί το θέµα: «Μέχρι εδώ ήταν. Τέρµα. Εγώ και η οικογένειά µου, τέλος από τον Παναθηναϊκό». Ο Φορέας µπορεί να πανηγυρίζει και ν' ανοίγει σαµπάνιες: Βαρδινογιάννης τέλος από τον Παναθηναϊκό. Η Δευτέρα 5 Σεπτεµβρίου 2011 είναι για τον Παναθηναϊκό ηµέρα λύτρωσης και ανάστασης. Σαν την ηµέρα που έφυγαν οι Γερµανοί το 1944 και απελευθερώθηκε η Αθήνα.
Η Κυριακή που θα γίνει το µατς µε τα Γιάννενα είναι ηµέρα γιορτής. Ο Παναθηναϊκός έσπασε τις αλυσίδες. Τα δεσµά της οικογένειας Βαρδινογιάννη και είναι πλέον ελεύθερος. Ο Τζίγγερ, όπως και ο ίδιος οµολόγησε, ηττήθηκε κατά κράτος. Κατέστησε τις µετοχές του ανενεργές και είναι σαν να µην υπάρχει. Το έλλειµµα των 19 εκατοµµυρίων ευρώ γι' αυτήν τη σεζόν θα καλυφθεί από τον Τίποτα και τον Κανένα. Το Πρωτοδικείο σύντοµα θα είναι εδώ.
Θα ήταν κορόιδο αν έµενε
ΤΑ πράγµατα για τον Παναθηναϊκό ήταν και παραµένουν απλά. Με τους Βγενόπουλο-Πατέρα να την έχουνε κάνει λος πούλος, ο Μουτζούρης έµεινε στα χέρια του Τζίγγερ. Και να πληρώνει δηλαδή σαν µεγαλοµέτοχος και να τον βρίζουνε κι από πάνω. Και να έχουνε κηρύξει ανένδοτο αγώνα για την εκδίωξή του. Αν θα έµενε (και θα πλήρωνε) κάτω απ' αυτές τις συνθήκες θα ήτανε πολύ µεγάλο κορόιδο. Εφυγε και γλίτωσε. Οσο για τους οργανωµένους ας πάνε στον «καπετάνιο των ονείρων τους» ή κατά κόσµον Νικόλα Πατέρα να τον παρακαλέσουν να επιστρέψει.
Νενίκηκά σε, Γιάννη Βαρδινογιάννη
-Ενιαίος Φορέας
ΕΡΩΤΗΣΗ: H τρίτη φορά που έπεσε χθες ο Ηρακλής θα είναι η τελευταία;
Πηγή: sentragoal.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις