Μέχρι το 1972 η γυμναστική ήταν για τους περισσότερους κάτι άγνωστο. Τότε ασχολούνταν με το άθλημα πολύ λιγότεροι απ' ότι σήμερα. Πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες εκείνης της χρονιάς, η πλειονότητα των φιλάθλων έβλεπε στη γυμναστική όμορφα κορίτσια που εκτελούσαν κομψά ασκήσεις. Αυτό συνέβαινε λίγο πολύ μέχρι τη διοργάνωση του Μονάχου. Τότε δηλαδή που εμφανίστηκε η Ολγα Κόρμπουτ, η οποία θα άλλαζε για πάντα τον τρόπο που αντιμετώπιζε ο κόσμος, τα ΜΜΕ και η Ολυμπιακή Κοινότητα το άθλημα.

Στο Μόναχο ήταν μόλις 17 ετών και είχε ταξιδέψει από τη Ρωσία στη Βαυαρία, κουβαλώντας τραυματισμούς. Ηταν η μικρότερη όλων των διαγωνιζομένων και δεν συμπεριλαμβανόταν καν στα φαβορί. Ηταν και η πλέον εύθραυστη και γι αυτό κέρδισε αρχικά τη συμπάθεια του κοινού. Ξεκίνησε τους Αγώνες πολύ άσχημα. Οι πρώτες προσπάθειες της δεν ήταν επιτυχείς. Και τότε ξέσπασε σε κλάματα. Η πρώτη αθλήτρια της εποχής του Ψυχρού Πολέμου που δάκρυζε δημόσια σε Ολυμπιακούς Αγώνες, διαβάλλοντας τη γνώμη που υπήρχε για τους σκληρούς-αψεγάδιαστους αθλητές του Ανατολικού Μπλοκ.

Αμέσως ο κόσμος τη λάτρεψε. Στην πορεία βέβαια πήρε τα πάνω της και αγωνιστικά και κυριάρχησε Σε ένα αγώνισμα βαθμολογήθηκε με 9,8. Το κοινό γιουχάρησε τους κριτές, καθώς θεώρησε πως είχε εκτελέσει την άσκηση της τέλεια. Το τέλος των Αγώνων τη βρήκε με τρία Χρυσά Μετάλλια. Στα αγωνίσματα δημιούργησε δικές της ασκήσεις που υπάρχουν μέχρι τις μέρες μας, αλλά δεν ήταν αυτό το σπουδαιότερο επίτευγμα της.

Διαβάστε το υπόλοιπο αφιέρωμα στο gazzetta.gr

Ολυμπιακός