Είναι λάθος να περιμένει κανείς από τον Νίκο Παππά να δώσει τη λύση στην Τουρκία. Οι υπόλοιποι πρέπει να τη δώσουν και να την «αφιερώσουν» στον Παππά, ώστε να έχει συνέχεια η φετινή ευρωπαϊκή περιπέτεια του Παναθηναϊκού. Μπαίνει δυνατά από το ξεκίνημα του ματς ο Κώστας Βαϊμάκης.
Το ότι θα πάλευε ο Παναθηναϊκός τέλος Νοέμβρη για την επιβίωσή του, ψάχνοντας απεγνωσμένα ένα διπλό στην Τουρκία για να μείνει ζωντανός, κανένας φίλος του Παναθηναϊκού δεν το περίμενε.
Όχι τουλάχιστον από την ομάδα που ενισχύθηκε φέτος με Καλάθη και Ραντούλιτσα, που πήρε επίσης Κούζμιτς, Φελντέιν, Πάβλοβιτς, που είχε τελικά διαθέσιμο τον Γκιστ δυο μήνες νωρίτερα από το αναμενόμενο, που έχει τον νέο και φιλόδοξο Τζόρτζεβιτς στον πάγκο και που κέρδισε δυο φορές τον Ολυμπιακό στο ξεκίνημα της σεζόν, έναν Ολυμπιακό που τον κέρδισε πέντε συνεχόμενες φορές πέρυσι και τον «σκούπισε» στους τελικούς των play-offs.
Είχαν δημιουργηθεί προσδοκίες από όλα τα παραπάνω, για πράγματα πολύ καλύτερα από πέρυσι. Όχι μόνο στην Ελλάδα, όπου ο Παναθηναϊκός φιλοδοξούσε (και φιλοδοξεί) να ξαναπάρει το πρωτάθλημα που έχασε πέρυσι, αλλά και στην Ευρωλίγκα, αφού η φανέλα της ομάδας έχει ραμμένα έξι αστέρια πάνω και είναι ποτισμένη από ευρωπαϊκές επιτυχίες. Αλλά πάνω που λες ότι η ομάδα αρχίζει να ρολάρει, στο επόμενο ματς καταλαβαίνεις ότι κάτι δεν λειτουργεί σωστά. Κάθε φορά που πήγαμε να πούμε ότι επιτέλους θα δούμε τον πραγματικό Παναθηναϊκό, ήρθαν οι απανωτές αποτυχίες εκτός έδρας, από ομάδες που παλιά θα έχαναν από το τζάμπολ. Κι όταν έμενες με το αποκούμπι του «απόρθητου ΟΑΚΑ», ήρθε ο Γιώργος Μπαρτζώκας και το γκρέμισε, βάζοντας τον Παναθηναϊκό σε μεγάλες περιπέτειες.
Μονόδρομος η νίκη, λοιπόν, για τον Παναθηναϊκό στην Τουρκία, απέναντι σε μια καλή ομάδα και ένα γήπεδο – «κλουβί», μια έδρα «αλά παλαιά». Εκεί θα πρέπει να πάει ο Παναθηναϊκός και να δείξει χαρακτήρα, να βγάλει αντίδραση, να καμουφλάρει τις αδυναμίες του και να φωνάξει ότι δεν έχει σκοπό να τελειώσει τόσο γρήγορα και άδοξα τη φετινή ευρωπαϊκή του περιπέτεια, με μια παταγώδη αποτυχία όπως θα είναι ο αποκλεισμός στη φάση των ομίλων – πέρυσι, με πολύ πιο «φτωχό» ρόστερ και πολύ λιγότερο φιλόδοξο προπονητή, στο Top-16 πέρασε για πλάκα. Θα πρέπει να τα καταφέρει παίζοντας μπάσκετ «κανονικό» και όχι άναρχο, θα πρέπει να παίξει άμυνα όχι σε κάποια διαστήματα του αγώνα αλλά σε όλο το 40λεπτο, θα πρέπει να έχει καλύτερα ποσοστά ευστοχίας σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδια του σε όλες τις κατηγορίες (κυρίως τρίποντα και βολές, που τον έχουν πληγώσει πολύ) και κυρίως θα πρέπει να μπει δυνατά από την αρχή, ώστε να μην αναγκαστεί να κυνηγάει από το πρώτο δεκάλεπτο και ψάχνει πάλι την επική ανατροπή στο τέλος.
Θα τα ψάξει όλα αυτά ο Τζόρτζεβιτς έχοντας μαζί του και τον Νίκο Παππά, λίγο νωρίτερα απ” ό,τι περιμέναμε και λίγο πιο «αναγκαστικά» απ΄ό,τι θα «έπρεπε». Τον θέλει μαζί του ο κόουτς τον Παππά, διότι είναι ένας γκαρντ με εντελώς διαφορετικά στοιχεία απ” όλους τους υπόλοιπους, είναι απρόβλεπτος, μπορεί να σου κάνει το εντελώς απίθανο, μπορεί να ξεμπλοκάρει την ομάδα επιθετικά με τις μπούκες του, να αλλάξει τελείως τη ροή ενός αγώνα, λόγω χαρακτήρα δεν μασάει από δύσκολες έδρες και εχθρικό περιβάλλον. Αλλά ποιος Παππάς θα είναι στην 12άδα του Παναθηναϊκού; Αν είναι ο περσινός, τότε ο Παναθηναϊκός θα έχει ένα μεγάλο όπλο στην Τουρκία, μια «μεταγραφή» που μπορεί να του δώσει πολλά και σημαντικά πράγματα. Αλλά αν, όπως λέει η λογική, ο Παππάς είναι «μαγκωμένος», αν είναι σε θέση να παίξει στο 50 ή 60% αυτού που μπορεί λόγω απραξίας, λόγω φόβου για καμιά υποτροπή ή λόγω του ότι δεν έχει αφομοιώσει ακόμα τα συστήματα και τη λογική του νέου προπονητή, τότε τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά.
Με άλλα λόγια, ούτε οι οπαδοί, ούτε οι δημοσιογράφοι, ούτε ο Τζόρτζεβιτς πρέπει να περιμένουν από τον Παππά να δώσει τη λύση. Οι υπόλοιποι πρέπει να το κάνουν αυτό και να το «αφιερώσουν» στον Παππά, να δώσουν συνέχεια στη φετινή ευρωπαϊκή διαδρομή του Παναθηναϊκού πέρα από τη φάση των ομίλων, να πάνε την ομάδα στο Top-16, ώστε να μπορέσει κι εκείνος με τη σειρά του να νιώσει καλύτερα, να πατάει πιο γερά και να προσφέρει αυτά που μπορεί στη συνέχεια. Κι αν γίνει αυτό, τότε μεταγραφή στο «ασόδυο» ο Παναθηναϊκός δεν θα χρειαστεί (θα επιστρέψει σε λίγο καιρό και ο Μποχωρίδης) και θα μείνει ανοιχτή μόνο η κουβέντα για το «τεσσαροπεντάρι» με τα γρήγορα πόδια, που φαίνεται να έχει ανάγκη ο Παναθηναϊκός για να βρει τις λύσεις που χρειάζεται κυρίως στην άμυνα, ειδικά όταν ο Γκιστ δεν είναι στο παρκέ.
Πηγή: sportit.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις