Άρθρο για τις τελευταίες εξελίξεις στο ελληνικό ποδόσφαιρο και την θέση που πρέπει να έχει ο Παναθηναϊκός.
Είναι πραγματικά απίστευτος ο τρόπος με τον οποίο προσεγγίζουν διάφοροι στον Παναθηναϊκό, ανώνυμοι αλλά δυστυχώς και "επώνυμοι", αυτή την ιστορία με το περιβόητο ποδοσφαιρικό grexit.
Και είναι πραγματικά απίστευτο, σε σχέση με το ότι δείχνουν να επκροτούν αν όχι να χαίρονται και να πανηγυρίζουν κιόλας σε μια τέτοια προοπτική.
Δεν ξέρω πως ακριβώς σκέφτονται, δεν ξέρω ποιά είναι τα κίνητρα και η "λογική" τους. Το σίγουρο όμως είναι ένα.
Για να φτάσεις σε σημείο να πανηγυρίζεις επειδή οι ελληνικές ομάδες δεν θα βγαίνουν στην Ευρώπη και γενικότερα το ελληνικό ποδόσφαιρο θα μείνει περιορισμένο στην... γειτονιά του, σημαίνει και δείχνει μόνο ένα πράγμα.
Ότι κατά βάθος μισείς και τα δύο. Και το ποδόσφαιρο και την ομάδα σου και εν προκειμένω τον Παναθηναϊκό.
Ειδικά για τους Παναθηναϊκούς, μου φαίνεται αδιανόητη αυτή η συμπεριφορά.
Καθώς μιλάμε για τους οπαδούς και φίλους μιας ομάδας, που έχει ταυτιστεί με την Ευρώπη, που έχει ζήσει τις μεγαλύτερές της στγμές στις κορυφαίες ευρωπαϊκές διασυλλογικές διοργανώσεις.
Το να φτάνεις σε σημείο να λες "δεν με νοιάζει, καλύτερα να μην ξαναπαίξει ποτέ ελληνική ομάδα στην Ευρώπη και να σταματήσουν όλα έτσι που το κατάντησαν το ποδόσφαιρο" δείχνει ότι είτε έτσι είτε αλλιώς, σου έχουν μεταλλάξει το dna του οπαδού μιας κατ΄εξοχής ευρωπαϊκής ομάδας, σε οπαδό μια ομάδας γειτονιάς, που επειδή βλέπει ή πστεύει πως δεν πρόκειται ποτέ να ξαναζήσει τέτοια μεγαλεία, λειτοργεί μικρόψυχα και στο στιλ "αποθανάτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλλων".
Όποιος ακόμα χειρότερα αυτό το ντύνει και με κορώνες "Παναθηναϊκοφροσύνης" υπό την μορφή δήθεν του πιο άκρατου και φανατικού... αντι-ολυμπιακού ενστίκτου, απλά κοροϊδεύει πολλαπλώς και πολλούς. Κοροϊδεύει και τον εαυτό του αν το πιστεύει, αλλά κοροϊδεύει και αυτούς στους οποίους απευθύνεται.
Γιατί όποιος νομίζει ότι θα καθαρίσει το ποδόσφαιρο, ή θα μπουν φυλακή τα λαμόγια, ή θα εξαφανιστεί το παρασκήνιο μόνο και μόνο επειδή οι ομάδες ας δεν θα παίζουν στην Ευρώπη, είναι πικρά γελασμένος.
Κι αν θέλει να πειστεί, ας ασχοληθεί λίγο με το ποδόσφαιρο που... δεν βγαίνει στην Ευρώπη, δηλαδή με τα πρωταθλήματα της Β' και της Γ' Εθνικής. Αν πιστεύει ότι εκεί είναι όλα καθαρά, ανταγωνιστικά και κρίνονται μόνο μέσα στα γήπεδα τα αποτελέσματα, ας ψάξει και ας ρωτήσει εκείνους που βρίσκονται σ' αυτές τις κατηγορίες και θα μάθει.
Τελειώνοντας. Για οποιοδήποτε λόγο και από αποιαδήποτε αφετηρία και αν ξεκινάει κάποιος, υποστηρίζοντας και ακόμα χειρότερα πανηγυρίζοντας στην προοπτική να μην παίζουν οι ελληνικές ομάδες στην ευρώπη επειδή δήθεν έτσι θα την...πληρώσει κυρίως ο Ολυμπιακός και ο Μαρινάκης και αυτό το παρουσιάζει και σαν απόδειξη "Παναθηναϊκφροσύνης", ένα πράγμα σήμαίνει. 'Η μάλλον δύο.
Πρώτον ότι με το ποδόσφαιρο όχι απλά δεν έχει καμμία σχέση αλλά αντίθετα το μισεί θανάσιμα.
Και δεύτερον, ότι και με τον Παναθηναϊκόδεν έχει καμία σχέση ενώ ταυτόχρονα μισεί θανάσιμα το ευρωπαϊκό μεγαλείο και το ευρωπαϊκό όνομα που έχει χτίσει ο Παναθηναϊκός στην Ευρώπη εδώ και χρόνια. Και το μισεί ακριβως γιατί ποτέ δεν το χάρηκε, ποτέ δεν το ένιωσε δικό του και πάντα ήταν ο εφιάλτης του καθώς το θεωρούσε εμπόδιο στην προσπάθειά του να διαλύσει τον Παναθηναϊκό. Να τον διαλύσει και από ευρωπαίο να τον μετατρέψει σε ομάδα γειτονιάς και σε μέγεθος και σε νοοτροπία και κυρίως σε βαθμό εύκολης άλωσής του και κουμανταρίσματός του.
Κ.Γκ.
Πηγή: gameisover.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις