Τρικυμία και... ύπνος Μίσσα - "Επιβραβεύτηκε" για το ποστ ο Αγραβάνης, αδιανόητη αδεξιότητα ο Μπόγρης!

Ο Χρ. Ξανθάκης σχολιάζει με τον δικό του μοναδικό τρόπο στο SportDog.gr πώς μπόρεσε η εθνική ομάδα να χάσει απέναντι στη Σλοβενία - Ποια ήταν τα μεγάλα λάθη του προπονητή;

Να το κάνω εύκολο; Να το κάνω εύκολο, γιατί όχι; Χάσαμε γιατί κοιμήθηκε (για να μην πω τίποτε πιο χοντρό…) ο ελληνικός πάγκος και άφησε εκτός παιχνιδιού τον Καλάθη ως τα τρία τελευταία λεπτά του παιχνιδιού. Την ώρα που ο Μάντζαρης δεν είχε άλλες ανάσες και τον πέρναγε για πλάκα ο φρέσκος Ντόνσιτς, το προπονητικό τημ το δικό μας ροχάλιζε βαθιά. Και δεν έβλεπε ότι το γήπεδο είχε αρχίσει να γέρνει και η Σλοβενία είχε αρχίσει να το γυρνάει το ματσάκι…

Απλά είναι τα πράγματα παιδιά, το λένε και οι Αμερικάνοι. Το μπάσκετ είναι παιχνίδι που το κρίνουν τα κύματα. Τα κύματα των πόντων δηλαδή, όχι εκείνα της θαλάσσης. Όταν λοιπόν εμείς βλέπαμε τους Σλοβένους να ιππεύουν το δικό τους κύμα, ήμασταν αγκαλιά με τον Μορφέα και ποντάραμε ότι θα πιάνουν εφ’ όρου ζωής τα γιουρούσια του Παππά. Ο οποίος έκανε ό,τι μπορούσε ο άνθρωπος, δεν μπορεί να του καταλογίσει κανείς κάτι, αλλά δεν έφθανε. Γιατί ο πάγκος μας είχε πάρε ένα υπνάκι.

Ξέρω ότι εύκολο να τα ρίχνει κανείς στους προπονητές. Και είναι και λίγο άδικο τις περισσότερες φορές, γιατί εκείνοι ξέρουν καλύτερα τι συμβαίνει στις διαπροσωπικές σχέσεις των παικτών και στη φυσική τους κατάσταση. Αλλά εδώ έχουμε να κάνουμε με τα προφανή. Τρικυμία επικρατούσε στον ελληνικό πάγκο και καλύτερο παράδειγμα από τις παρουσίες των Αγραβάνη και Μπόγρη δεν μπορεί να βρεθεί.

Ο πρώτος «επιβραβεύτηκε» για το σχεδόν υβριστικό ποστάρισμά του χθες (πέσανε τηλεφωνάκια;) και έκανε μια τρύπα στο νερό με την ευκαιρία που του δόθηκε, ενώ ο δεύτερος μπήκε σε ένα κρίσιμο σημείο και έδωσε ανάσες στους Σλοβένους με την αδιανόητη αδεξιότητά του. Αλλά δεν φταίγανε αυτοί, τόσοι ήτανε. Έφταιγαν εκείνοι που τους επέλεξαν για να δώσουν λύσεις, ενώ ήταν προφανές ότι δεν μπορούσαν ούτε τα παπούτσια τους να δέσουν
.
Στο δια ταύτα; Στο δια ταύτα, είμαστε τώρα για να κερδάμε τους σχετικώς αστείους Πολωνούς (όχι και τόσο δύσκολο…) και για να πολεμάμε με τους Φινλανδούς, μπας και αποφύγουμε την τέταρτη θέση, πράγμα το οποίο θα εξαρτηθεί από την κατάσταση του Μαρκκανεν, που μπορεί να είναι παιχταράς αλλά δεν έχει ξαναβρεθεί σε τέτοια πίεση με συνεχείς αγώνες υψηλών απαιτήσεων. Σε εμάς που είμαστε απέξω μπορεί να μοιάζει ανετίλα αυτό το πράγμα, αλλά όπως είδαμε και σήμερα ακόμη και ένας μεγάλος παίχτης όπως ο Πρίντεζης, που έχει φάει με το κουτάλι τα γήπεδα, μπορεί να εμφανισθεί κουρασμένος. Ιδίως αν έχει αναγκασθεί να κουβαλάει την ομάδα στις πλάτες του…

Υ.Γ.: Αυτό το small ball που παίξαμε με τους Γάλλους, το παίξαμε έτσι για χαβαλέ ή μήπως βγάλαμε κανένα χρήσιμο συμπέρασμα; Κι ο Θανάσης σήμερα γιατί βάρεσε εξαφανιζόλ; Δεν είχε ρεύμα το «ασανσέρ»;  

Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις