Ο Λάμπρος Γκαραγκάνης γράφει για τους χαμένους και τους κερδισμένους του δεύτερου τελικού της Basket League, αλλά και για τις άσκοπες συζητήσεις που αποπροσανατόλισαν.
Το τρίποντο του Διαμαντίδη, το τρίποντο του Σπανούλη, η κουβέντα για τα βήματα στις δύο φάσεις και το αν υπάρχει επιθετικό φάουλ στην πρώτη, το ενδεχόμενο ένστασης ή ακόμη χειρότερα να μην κατέβει στον τρίτο τελικό ο Παναθηναϊκός, η καταγγελία του Θανάση Γιαννακόπουλου ότι έπεσε θύμα εξύβρισης από τον Σπανούλη μετατόπισαν τον σχολιασμό του αγώνα στο «ΟΑΚΑ». Έτσι αδικήθηκε πάνω απ΄ όλα η δεύτερη συνεχόμενη εξαιρετική παρουσία του Γιώργου Πρίντεζη, ο οποίος ήταν μία ομάδα μόνος του για συνεχόμενο ματς κι έχοντας ν΄ αντιμετωπίσει ένα τόσο σοβαρό οικογενειακό πρόβλημα.
Ο Έλληνας φόργουορντ, ο καλύτερος παίκτης στη θέση του στην Έυρώπη, κράτησε όρθιο τον τραγικό Ολυμπιακό και του έδωσε την ώθηση για να φτάσει στο break στο break. Ο Αργύρης Πεδουλάκης συνάντησε σοβαρά προβλήματα στην αντιμετώπισή του, εκθέτοντας κυρίως τον Φώτση που δεν κατάφερε ούτε στο ελάχιστο ν΄ ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της αποστολής του. Έκεί έγκειται και η μεγάλη γκρίνια του Έλληνα προπονητή για τη μη ύπαρξη mobile ψηλού. Ιδανικός για τον Πρίντεζη θα μπορούσε να είναι ο Γκιστ, ο οποίος, όμως, προτιμήθηκε ξανά στο «πέντε».
Ο Ραντούλιτσα δεν είναι ο ψηλός που ταιριάζει στον προπονητή του Παναθηναϊκού κι αυτό φαίνεται από το γεγονός ότι δεν προσπάθησε να τον αξιοποιήσει, στον λίγο χρόνο που του έδωσε, ούτε στο παραγωγικό παιχνίδι. Οι 83 πόντοι του «ΣΈΦ» αποτέλεσαν εξαίρεση για το «τριφύλλι» και όχι ο κανόνας. Μπήκαν 11 τρίποντα, κατάσταση που διαμόρφωσε και τις 29 ασίστ. Δεν ήταν θέμα plays φυσικά, απλώς προέκυψε η επίδοση αυτή. Ο Παναθηναϊκός του Πεδουλάκη ζει και πεθαίνει με την άμυνά του, ξοδεύει απεριόριστη ενέργεια σ΄ αυτήν που την «τρώει» από την επίθεσή του.
Οτι δέχτηκε 68 πόντους εντός έδρας και δεν κέρδισε αποτελεί αιτιολόγηση του αξιώματος, αν και στα μαθηματικά τα αξιώματα είναι αυταπόδεικτα. Ποιά frontline είχαν οι «πράσινοι» ν΄ αντιμετωπίσουν και χρειάζονταν έξτρα ψηλό, απέναντι στον Ολυμπιακό που έκλεισε στο +1 το πρώτο ημίχρονο ενώ θα έπρεπε – βάσει εικόνας – να χάνει με 10 πόντους; Για δεύτερο σερί τελικό ο Γιάννης Σφαιρόπουλος είχε ν΄ αντιμετωπίσει την ανυπαρξία των ψηλών του. Μιλουτίνοφ και Γουόρικ πέρασαν και δεν ακούμπησαν από το παιχνίδι, με τον Χάντερ να μαζεύει 6 ριμπάουντ και να σκοράρει 7 πόντους με το μυαλό, όμως, στον επόμενο σταθμό της καριέρας του κι αυτό έκανε μπαμ…
Περισσότερο η κατάσταση που έχει διαμορφώσει στο μυαλό του ο Πεδουλάκης δεν άφησε τον Παναθηναϊκό σε δύο παιχνίδια να πάρει τον έλεγχο. Στον πρώτο τελικό ένα δικό του ματς, το πήρε στην τελευταία φάση, στον δεύτερο τζόγαρε κι αντί να «καθαρίσει» και να κάνει το 2-0 υπέστη βαρβάτη ζημιά που από εδώ και πέρα θα πρέπει να γίνουν πράγματα και θαύματα για να διορθωθεί.
Μία πρόχειρα σημειωμένη διακύμανση του σκορ αποτυπώνει τον τρόπο που ο Ολυμπιακός κρατιόταν ενεργός στο παιχνίδι από την πρώτη φορά που μπήκε σε θέση πρωτοπορίας: 16-17, 19-20, 19-22, 31-32, 31-34, 35-37, 37-39, 40-41, 40-44, 43-48, 44-50, 48-54, 55-58! Η έκφραση «κρατιόταν ενεργός», μάλλον τον αδικεί, αφού στο διάστημα αυτό ήταν την περισσότερη ώρα οδηγός στη αναμέτρηση. Κλείνει η παρένθεση…
Και στη σειρά με τον Αρη η αντιμετώπιση της θέσης «πέντε» ήταν από τις καταστάσεις που ο τεχνικός των «πράσινων» δούλεψε. Για μεγάλα διαστήματα, ειδικά στις ενάρξεις των αγώνων στο «ΟΑΚΑ» απέναντι στους Θεσσαλονικείς, κρατούσε την ίδια πεντάδα με εναλλαγές Χάντερ και Γκιστ σ΄ αυτήν. Από τη στιγμή δε που ο Παπαγιάννης κρίθηκε έτοιμος να μπει στη δωδεκάδα, όντας προφανώς καλά, είναι απορίας άξιο που δεν κλήθηκε να πάρει λίγα λεπτά κόντρα – επαναλαμβάνουμε, διότι είναι κομβικό σημείο – σε μία frontcourt γραμμή που αργοσβήνει από παιχνίδι σε παιχνίδι…
Ο Πεδουλάκης, επίσης, γιγαντώνει το λάθος που έκανε και ο Τζόρτζεβιτς με τον Χέινς. Ο Αμερικανός και διάθεση στην άμυνα έχει κι αν χρησιμοποιηθεί σωστά και όχι να κουβαλά άσκοπα την μπάλα, έχει το σουτ να δώσει λύσεις. Έιδικά σε τόσο κλειστά παιχνίδια θα προτιμηθεί η ποικιλία από τον Χέινς, παρά από τον Παππά και το μπάσκετ παιδικής χαράς που επιδόθηκε σε κρίσιμες στιγμές του τελικού. Η στατιστική του γκαρντ των «πράσινων» είναι παραπάνω από καλή, αλλά το χαμένο του τρίποντο από τα οκτώ μέτρα και το κουβάλημα της μπάλας από τα χέρια του δημιούργησε συνθήκες αργοπορίας στις επιθέσεις των γηπεδούχων. Ορθώς μπήκε, ορθότατα πήρε ενεργό χρόνο συμμετοχής, όμως υπάρχει η επιμονή ότι όπως και ο Σέρβος έτσι και ο νυν τεχνικός τον Χέινς τον υποτίμησαν πολύ και τον απορύθμισαν.
Μπορεί να μην είναι τυχαίο κι αυτοί να γνωρίζουν καλύτερα. Η σειρά με τον Αρη και η τάση του Πεδουλάκη να βάλει κάμποση ώρα στα πέντε ματς τον Φώτση στον Γουάιτ έδειξε πώς τον δοκιμάζει για τον Πρίντεζη, αλλά όπως τονίστηκε για το μαρκάρισμα του παίκτη του Ολυμπιακού πρέπει να βρεθεί άλλη λύση. Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος, σε σχέση με τον πρώτο τελικό του «ΣΈΦ», παρουσίασε μία ομάδα με πνευματική αντοχή που δεν κατέρρευσε. Έίναι ο νικητής της μάχης των πάγκων στην ισοφάριση των break και μένει να διαπιστωθεί ποιος εκ των δύο Έλλήνων θα έχει τις καλύτερες ιδέες στη συνέχεια της σειράς…
Πηγή: sportit.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις