Το αναποτελεσματικό 4-4-2 του Αλκαράθ

Παρά τη λειψανδρία καθαρόαιμων επιθετικών, ο Ισπανός δεν ξεπέρασε την έμμονη του 4-4-2 αποδεικνύοντας ότι προτιμά να «προσαρμόζει τους παίκτες στο σύστημα και όχι το σύστημα στους παίκτες». Στόχος του ήταν να ελέγξει τον ρυθμό του αγώνα και να παίξει ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας, αλλά η ποιότητα των ποδοσφαιριστών δεν επέτρεψε κάτι τέτοιο. Ως αποτέλεσμα, ο Άρης:

  • κατέστη επιθετικά ακίνδυνος από τον άξονα, διότι τα δύο αμυντικά χαφ αδυνατούν να προωθήσουν κάθετα το παιχνίδι
  • δε μπόρεσε να αναπτυχθεί από τα άκρα, γιατί τα μπακ του φοβούνται να «ανεβούν» υπό τον κίνδυνο της αντεπίθεσης (χωρίς τη δυνατότητα κάλυψης του κενού χώρου από το «τρίτο αμυντικό χαφ»)
  • έχασε το κέντρο, καθώς ο Πανιώνιος είχε αριθμητική υπεροπλία στον άξονα (τρία αμυντικά χαφ)

Πράγματι, οι Γιαννιώτας – Αγγελούδης τροφοδοτήθηκαν ελάχιστα και δε μπόρεσαν να απειλήσουν με αξιώσεις την εστία του Περιστερίδη. Το γκολ προήλθε από στημένη φάση και δεν ήταν αποτέλεσμα της τακτικής που επέλεξε ο Ισπανός.

Το «φοβισμένο» 4-3-3 του Ελευθερόπουλου

Υπό τα σύννεφα των σημαντικών απουσιών, ο Ελέ αποφάσισε να «παίξει για την ισοπαλία» επιδιώκοντας να «κλέψει το παιχνίδι» στις αντεπιθέσεις. Πιο συγκεκριμένα:

  • έδωσε έμφαση στον «πάγωμα» του ρυθμού, μέσω της κατοχής στον άξονα
  • απαγόρευσε στα μπακ του να προωθούνται συχνά, διότι ο Άρης κρατούσε ψηλά τα εξτρέμ του
  • δεν επέτρεψε την ταυτόχρονη προώθηση δύο αμυντικών χαφ, ώστε το ένα να «πατήσει περιοχή» και το δεύτερο να περιμένει το ριμπάουντ λίγα μέτρα πιο έξω
  • «στόχευσε» τον ταχύτατο Οκόγιε, ελπίζοντας ότι θα κερδίσει τις μονομαχίες «ένας εναντίον ενός» με τη μπάλα στα πόδια και θα δημιουργήσει προϋποθέσεις για γκολ απέναντι σε ανοργάνωτη άμυνα

Το αγωνιστικό πλάνο του Ελευθερόπουλου κρίνεται υπερβολικά ρεαλιστικό, δεδομένου ότι αντιμετώπιζε τη χειρότερη άμυνα του πρωταθλήματος. Τελικά, τιμωρήθηκε η ατολμία του και επιβεβαιώθηκε η κακή κατάσταση της ομάδας του το τελευταίο χρονικό διάστημα (πέμπτη διαδοχική ήττα). Ο Πανιώνιος ήταν ανούσιος επιθετικά και επέτρεψε στην ασταθή άμυνα του Άρη να μην εκτεθεί πολλές φορές.

Οι αλλαγές που άλλαξαν τα δεδομένα

Αντιλαμβανόμενος τη νωχελική επιθετικότητα της ομάδας και με αφορμή τον τραυματισμό του Γιαννιώτα, ο Αλκαράθ ανακάτεψε την τράπουλα:

  • μετέτρεψε το σύστημα σε επιθετικογενές 4-3-3 με τον «σέντερ φορ» Τριανταφυλλάκο να αγωνίζεται στη δεξιά πτέρυγα και να συγκλίνει συχνά παίζοντας το ρόλο δεύτερου επιθετικού
  • έριξε στην κορυφή της επίθεσης τον Αγκάνθο
  • χρησιμοποίησε στον άξονα τον Οικονομόπουλο ως «τρίτο επιθετικογενές χαφ» με εντολή για προώθηση του παιχνιδιού από τη δεξιά πτέρυγα.

Η ικανότητα του Οικονομόπουλου να μεταβιβάζει σωστά τη μπάλα και το πάθος του για διάκριση οδήγησαν, τελικά, τον Άρη στη νίκη. Επί της ουσίας, ο νεαρός αποτέλεσε τον συνδετικό κρίκο μεταξύ της μεσοεπιθετικής γραμμής κερδίζοντας παράλληλα την πλειοψηφία των προσωπικών μονομαχιών στο χώρο του κέντρου. Κατά συνέπεια, ανακόπηκε «ψηλά» η επιθετική ανάπτυξη του Πανιωνίου και ταυτόχρονα δημιουργήθηκαν προϋποθέσεις για επίτευξη τέρματος.

Ο Οικονομόπουλος «ζητάει μπάλα»

Μπορεί να μοιάζει απλό, αλλά κανένας παίκτης του Άρη δεν το έπραξε μέχρι το 65ο λεπτό. Ο φέρελπις νεαρός επιστρέφει προς τον Γιαννίτση για να πάρει τη μπάλα και να προωθήσει το παιχνίδι, αποτρέποντας ακόμα μία γιώμα από τα μπακ στα φορ

Προωθεί κάθετα το παιχνίδι

Χωρίς να «κουράζει τη μπάλα» με ανούσιες τρίπλες και με δεδομένη την απουσία βοήθειας από συμπαίκτες του, καταφέρνει να τροφοδοτήσει κάθετα τον Αγκάνθο στην πλάτη της άμυνας

Πρώτο τετ-α-τετ στο παιχνίδι, ως απόρροια της ενέργειας του Οικονομόπουλου

Ο Αγκάνθο έχει ευκαιρία να σκοράρει και εκβιάζει το πέναλτι, αυξάνοντας την ψυχολογική πίεση προς την ομάδα του Πανιωνίου. Η πρώτη ουσιαστική ευκαιρία για να μπει φωτιά στο παιχνίδι προήλθε από την ενέργεια του Οικονομόπουλου

Το πάθος του Οικονομόπουλου οδηγεί στο γκολ

Ο Οικονομόπουλος παλεύει, κερδίζοντας μία χαμένη μονομαχία από την οποία προήλθε το γκολ

Σεντράρει ψύχραιμα στον «σωστό παίκτη»

Παρά το γεγονός ότι υπάρχουν τρεις συμπαίκτες του στην περιοχή, εντούτοις στοχεύει τον Αγκάνθο διότι είναι ο μοναδικός που έχει «άμεση σχέση με τα δίχτυα». Επίσης, οποιοδήποτε ασταθές διώξιμο θα προσέφερε την ευκαιρία για «γκολ από ριμπάουντ». Σε ένα τόσο «κακό Άρη» σπανίζουν τόσο «έξυπνες σέντρες»

Σχόλιο: Είναι πολυτέλεια για τον Άρη να θυσιάζει έναν hot prospect στο βωμό του 4-4-2. Όντως, ο Οικονομόπουλος χάνει τα συγκριτικά του πλεονεκτήματα αν έχει δίπλα του μόνο ένα ποδοσφαιριστή στον άξονα. Είναι, όμως, τόσο αναγκαίο να χρησιμοποιεί ο στρατηγός Αλκαράθ μόνο δύο αμυντικά χαφ και να παραγκωνίζει τον Οικονομόπουλο τη στιγμή που η ομάδα στερείται παικτών με ικανότητα στην προώθηση του παιχνιδιού;

Συμπέρασμα

Ευτυχώς, οι ποδοσφαιριστές του Άρη απέδειξαν ότι η ομάδα δε χρειάζεται «κανένα Σακάτα» και «κανένα ιππικό» για να σωθεί. Αυτό που χρειάζεται είναι εμπιστοσύνη στις περιορισμένες ικανότητες του roster και υπερπροσπάθεια από όποιον αγωνίζεται. Τέλος, απαιτείται να «συνέλθει» ο Αλκαράθ και να επαναφέρει την αξιοκρατία στον τρόπο καταρτισμού της 11άδας. Είναι αδιανόητο να αδρανοποιούνται σημαντικές μονάδες για να εξυπηρετηθούν συγκεκριμένες τακτικές σκοπιμότητες που δε βοηθούν στην εξέλιξη του συλλόγου. Ελπίζουμε να το κατανόησε με τις αλλαγές του και να μην επαναλάβει τα ίδια λάθη…

Στην αντίπερα όχθη, ο Πανιώνιος αδυνατεί να διαχειριστεί το «ηχηρό ξεκίνημα» και αποδεικνύει ότι καμία ομάδα χωρίς ισχυρές βάσεις δε μπορεί να αντέξει σε βάθος χρόνου. Ο Ελευθερόπουλος είναι ένας φέρελπις προπονητής που δουλεύει σκληρά και έχει κερδίσει το σεβασμό των ποδοσφαιριστών. Απομένει να μας αποδείξει ότι έχει την ωριμότητα να διαχειριστεί τις αγωνιστικές κρίσεις και να ανατρέψει το αρνητικό κλίμα που έχει δημιουργηθεί τον τελευταίο μήνα στην Πλατεία. Σε κάθε περίπτωση, οφείλουμε να τον περιβάλλουμε με εμπιστοσύνη διότι αποτελεί ένα σημαντικό κεφάλαιο για το ελληνικό ποδόσφαιρο.

ΠΗΓΗ: Overlap.gr