Facebook Pixel Το ματωμένο τρίποντο, η φανέλα με το Νο 10 και το ένδοξο reunion
| 2015-09-29 15:22:00

Το ματωμένο τρίποντο, η φανέλα με το Νο 10 και το ένδοξο reunion

Το ματωμένο τρίποντο, η φανέλα με το Νο 10 και το ένδοξο reunion

Ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του Βασίλη Σκουντή για τους Ντούσαν Ίβκοβιτς και Ντράγκαν Σάκοτα...

Την ώρα που ο Ντράγκαν Σάκοτα, ως αμφιτρύων, θα υποδέχεται τον φιλοξενούμενο (αλλά παλιό νοικάρη του ίδιου πάγκου) Ντούσαν Ιβκοβιτς και οι δυο τους θα αγκαλιάζονται και θα φιλιούνται (κατά το πατροπαράδοτο σερβικό έθιμο) τρεις φορές, αυτό το στιγμιότυπο θα εικονογραφεί ένα μεγάλο μέρος της ιστορίας της ΑΕΚ.

Για την ακρίβεια, και προς χάριν της... ποσόστωσης, η συνεύρεση των δυο προπονητών θα αποτυπώνει τα 4/13 ολόκληρου του «κιτρινόμαυρου» παλμαρέ: πρώτα ο Ντούντα και εν συνεχεία ο Σάλε οδήγησαν την ΑΕΚ στην κατάκτηση τεσσάρων τίτλων, που μάλιστα κατακτήθηκαν μέσα σε μια διετία, αλλά από τότε ούτε φωνή ούτε ακρόαση!

Ο Ιβκοβιτς γεύθηκε το νέκταρ ενός Κυπέλλου Κυπελλούχων (2000) και δυο Κυπέλλων Ελλάδος (2000, 2001), ενώ ο Σάκοτα, ο οποίος τον διαδέχθηκε, ξεκλείδωσε την αίθουσα του ελληνικού θρόνου που έμενε ερμητικά κλειστή και σφαλισμένη επί τριάντα δύο συναπτά έτη...

Την είχε κλείσει το καλοκαίρι του 1970 ο άνθρωπος του οποίου η φανέλα κρέμεται με... βάρδιες (όταν δηλαδή δεν αγωνίζεται ο ομόσταβλος Παναθηναϊκός) από την οροφή του ΟΑΚΑ, και σήμερα, ένεκα της περιστάσεως, θαρρώ πως κι αυτή θα ανεμίζει με υπερηφάνεια!

Θα πεταρίζει κιόλας η ψυχή του συχωρεμένου του Γιώργου Αμερικάνου, που ήταν όχι απλώς παρών, αλλά μεγάλος πρωταγωνιστής στην κατάκτηση των επτά από τους εννέα προηγούμενους τίτλους της Ενωσης: ο «Παγκόσμιος» έβαλε φαρδιά- πλατιά την υπογραφή του στα πρωταθλήματα του 1963, του 1964, του 1965, του 1966, του 1968 και του 1970 και στο Κύπελλο Κυπελλούχων του 1968, οπότε ο αποψινός φιλικός αγώνας θα μπορούσε κάλλιστα να λογίζεται ως ένα reunion των ένδοξων αναμνήσεων της ΑΕΚ...

Παρεμπιπτόντως, από αυτό το reunion δεν εξαιρούνται και οι άλλοι δυο τίτλοι της ΑΕΚ, που ευτυχώς για τη συγκυρία της στιγμής δεν θα μείνουν ορφανοί και παραπονεμένοι: από την ομάδα που κατέκτησε τον παρθενικό τίτλο, τη σεζόν 1957-58, θα βρίσκεται στο ΟΑΚΑ, ως μέλος της διοίκησης της ΚΑΕ, ο Νίκος Μπαμπανικολός, ενώ όλο και κάποιος θα τύχει να εκπροσωπήσει εκείνη η οποία στέφθηκε κυπελλούχος Ελλάδος το 1981...

Τα γράφω όλα αυτά, διότι όντως η ΑΕΚ έχει την ανάγκη (μέχρι αποδείξεως του εναντίου) να τρέφεται με τις ένδοξες αναμνήσεις της και να καρτερά, όπως η κυρά Δέσποινα όταν αλώθηκε η Πόλη, πως «πάλι με χρόνια, με καιρούς, πάλι δικά της θα `ναι»!

Βεβαίως, η περιουσία της ομάδας που κατέθεσε στον βωμό του ελληνικού μπάσκετ τον πρώτο ευρωπαϊκό τίτλο θα μπορούσε να είναι πολύ μεγαλύτερη και να μην αισθάνεται κιόλας πως η δόξα της έχει μπαγιατέψει, αλλά ας όψεται η πρεμούρα με την οποία ο Γιάννης Φιλίππου γκρέμισε το δικό του οικοδόμημα...

Πράγματι, η ΑΕΚ του Ιβκοβιτς, του Σάκοτα και του Κατσικάρη (που πήρε τη σκυτάλη από τους δυο Σέρβους μέντορές του το καλοκαίρι του 2004) ήταν μια νεανική, ελκυστική, ήδη επιτυχημένη και πολλά υποσχόμενη ομάδα, η οποία δυστυχώς, τόσο για τη δική της υστεροφημία όσο και για την ανταγωνιστικότητα του ελληνικού πρωταθλήματος, διελύθη εις τα εξ ων συνετέθη!

Εκείνη η ομάδα, που αποτελούσε παράδειγμα προς μίμηση, σκόρπισε στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα και προϊόντος του χρόνου παρήκμασε, μαράζωσε εντελώς, υποβιβάσθηκε (το 2011) και περιπλανήθηκε επί τρεις σεζόν στην Α2 και στη Β' Εθνική, αλλά η «Οδύσσειά» της είχε αίσιο τέλος...

Δεν ξέρω πώς θα νιώσουν οι φίλαθλοι της ΑΕΚ στη θέα του ασπασμού του Ιβκοβιτς με τον Σάκοτα και της παρουσίας της Αναντολού Εφές, με την οποία η ΑΕΚ αναμετρήθηκε τέσσερις φορές στην Ευρωλίγκα, τις σεζόν 2002-03 και 2004-05: ως φύσει και θέσει συναισθηματικοί, πιθανότατα θα συνειδητοποιήσουν τι ακριβώς εννοούσε ο (εθνικός) ποιητής με τον στίχο «περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις», αλλά στην παρούσα φάση έχουν κάμποσους λόγους για να ατενίζουν το μέλλον με αισιοδοξία...

Η ΑΕΚ έχει επανακάμψει από πέρυσι στην Α1, επιστρέφει μετά από οκτώ χρόνια στην Ευρώπη, αποκαθιστά βαθμιαία την υπόληψή της και ούτως ειπείν -για να μην παρεκκλίνω κιόλας από το πνεύμα του προλόγου μου- μπορεί να αρχίσει πάλι να λουστράρει τη χαμένη αίγλη της...

Πηγή: Goal

Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις

Tags