Τα πιο βαθιά χασμουρητά

Ο Κώστας Κεφαλογιάννης γράφει για την Εθνική που προκαλεί χασμουρητά και τον μοναδικό παίκτη της ελληνικής αποστολής που έχει τη δυνατότητα να κάνει κάτι εντελώς απρόβλεπτο και να δημιουργήσει εκ του μηδενός: Τον Γιάννη Φετφατζίδη.
 

Η Εθνική Ελλάδος μου έχει χαρίσει τις μεγαλύτερες ποδοσφαιρικές απολαύσεις της ζωής μου. Και μου έχει χαρίσει επίσης και τα περισσότερα χασμουρητά. Η φάση μοιάζει λίγο σα να σε τραβάει η κοπέλα σου στο σινεμά για να δείτε το νέο αριστούργημα του κινηματογράφου του Μπαγκλαντές. Δεν θέλεις, αλλά πας, διότι η εναλλακτική είναι να της πεις «άει παράτα μας κι εσύ και οι σινεφίλ ανησυχίες σου, νούμερο». Και δεν το θέλεις αυτό. Κατά βάθος την αγαπάς. Και την Εθνική κατά βάθος την αγαπάς. Κι έτσι παλουκώνεσαι να τη δεις. Κι ας κινείται, στα ίδια επίπεδα βαρεμάρας με ένα πλυντήριο. Ή ακόμα χειρότερα, με το φωνή του Φιλίππου Πλιάτσικα.

Λείπει το "6" και το "8"
Τα φιλικά δεν με απασχολούν ιδιαίτερα και δεν έχω καμία πρόθεση να κράξω επειδή στο μεγαλύτερο διάστημα του ματς με την Πορτογαλία το μοναδικό πράγμα άξιο αναφοράς από την πλευρά μας ήταν τα τέσσερα τάκλιν του Γιώργου Σαμαρά (περισσότερα όσα σε όλη την υπόλοιπη καριέρα του πιθανολογώ). Με απασχολεί όμως ότι το κέντρο μας αδυνατούσε να βγάλει την μπάλα μπροστά, απέναντι στην μέτριας έντασης πίεση των Πορτογάλων. Κι αυτό, δεν είχε να κάνει με την μέτρια μέρα των τριών χαφ μας. Έχει να κάνει με τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά τους. Δεν διαθέτουμε παίκτη που να μπορεί να σπάσει εύκολα το πρέσινγκ κουβαλώντας τη μπάλα ή πασάροντας γρήγορα και σωστά. Δεν τον διαθέτουμε όχι μονάχα ως Εθνική αλλά ως ελληνικό ποδόσφαιρο. Πάσχουμε πολύ στο «έξι» και το «οκτώ». Ο Κατσουράνης και ο Τζιόλης δεν παίζουν με βύσμα (ή τουλάχιστον δεν παίζουν μόνο με βύσμα). Παίζουν επειδή πραγματικά δεν έχουμε καλύτερους.

Χασμουρητό, εκτός κι αν...
Υπό τις δεδομένες συνθήκες μπορούμε να υποθέσουμε με βεβαιότητα τι θα δούμε από την Εθνική στη Βραζιλία. Υπάρχουν φυσικά κάμποσα ανοιχτά ερωτήματα από τα οποία θα εξαρτηθούν πολλά, με βασικότερο την κατάσταση του Κώστα Μήτρογλου. Σε γενικές γραμμές εντούτοις, θα παίξουμε όπως παίζουμε πάντα. Μετρημένα, οργανωμένα, προβλέψιμα. Το βλέπω λοιπόν το χασμουρητό να έρχεται από μακριά.

Εκτός κι αν ο Σάντος δώσει περισσότερο χρόνο συμμετοχής (και φανέλα βασικού ίσως; ) στον μοναδικό παίκτη της ελληνικής αποστολής που έχει τη δυνατότητα να κάνει κάτι εντελώς απρόβλεπτο και να δημιουργήσει εκ του μηδενός: Τον Γιάννη Φετφατζίδη.

Πηγή: contra.gr

Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις