Ο Αλέξανδρος Σόμογλου σχολιάζει το Ελλάδα - Νιγηρία και στέκεται στον «κοντορεβιθούλη» που βρίσκεται σε εξαιρετική κατάσταση, αλλά εμφανίζει και ορισμένα από τα γνωστά… κουσούρια του.
Όσοι… κακεντρεχείς υποστηρίζετε ότι οι αγώνες της εθνικής μας ομάδας κυκλοφορούν και σε μορφή «υπνωτικού χαπιού» διαψευστήκατε πανηγυρικά. Μια χαρά άντεξα τα ξημερώματα και είδα το φιλικό με τη Νιγηρία. Ούτε… βλέφαρο δεν πήγε να κλείσει!
Στα σοβαρά τώρα, η εικόνα του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος μία σχεδόν εβδομάδα πριν από την έναρξη του Μουντιάλ, αφήνει ελπιδοφόρα μηνύματα για την πορεία μας στα γήπεδα της Βραζιλίας.
Είναι προφανές ότι το στοιχείο που έχει εδραιώσει την «αγαπημένη» μας στη 10η θέση της βαθμολογίας της ΦΙΦΑ δεν είναι και ουδέποτε υπήρξε η φαντασία στην επιθετική της ανάπτυξη. Η εθνική μας ωστόσο απέδειξε και απέναντι στην πρωταθλήτρια Αφρικής ότι δεν αποτελεί πλέον εύκολη λεία για οποιονδήποτε αντίπαλο.
Διαρκές πρεσάρισμα του αντιπάλου (και μάλιστα πιο ψηλά σε σχέση με το φιλικό της Πορτογαλίας), αξιόπιστοι κεντρικοί αμυντικοί, όχι πολλά ρίσκα, συνταγή γνωστή και άκρως πετυχημένη, όσο κι αν αμφισβητείται απ' όσους υποστηρίζουν ότι προκαλεί… νύστα στον θεατή.
Και με την επίθεση; Τι γίνεται με την επίθεση; Δεύτερο παιχνίδι με… μηδέν ενεργητικό, αλλά καμία απολύτως σχέση με την παθητική εικόνα που εμφάνισε η ομάδα στο «Νασιονάλ» το περασμένο Σάββατο.
Εμφανώς καλύτερη κυκλοφορία της μπάλας, δημιουργία περισσότερων φάσεων και ένας Φετφατζίδης που λογικά πρέπει να αποτελεί το μεγαλύτερο πονοκέφαλο του Φερνάντο Σάντος ενόψει του εναρκτήριου αγώνα με την Κολομβία.
Ο «κοντορεβιθούλης» της Τζένοα απέδειξε και χθες ότι βρίσκεται σε εξαιρετική κατάσταση, ξεσήκωσε ουκ ολίγες φορές τους χιλιάδες Έλληνες ομογενείς με τις ενέργειές του, αλλά προσωπικά είδα να εμφανίζει και ορισμένα από τα γνωστά… κουσούρια του που τον συνόδευαν και στο ξεκίνημά του στον Ολυμπιακό.
Ο «Φέτφα» οφείλει να καταλάβει ότι στο ποδόσφαιρο πάνω απ' όλα μετράει η ουσία. Υπήρξαν τρεις τουλάχιστον περιπτώσεις που μπορούσε κάλλιστα να σερβίρει την μπάλα σε έναν αμαρκάριστο συμπαίκτη του (ολοκληρώνοντας με ιδανικό τρόπο μια δική του προσωπική ενέργεια), αλλά αντ' αυτού προτίμησε να ολοκληρώσει μόνος του την προσπάθεια.
Υπήρξαν επίσης ανάλογες περιπτώσεις που «πούλησε» εύκολα την μπάλα στο κέντρο δίνοντας την ευκαιρία στους Νιγηριανούς να πετύχουν την ελληνική άμυνα σε ανισορροπία. Λεπτομέρειες θα πείτε, αλλά ειδικά σε αυτή την εθνική οι λεπτομέρειες κάνουν τη διαφορά.
Το σίγουρο είναι πάντως ότι βάση της εικόνας του μικρού στα παιχνίδια με Πορτογαλία και Νιγηρία, ο Γιάννης Φετφατζίδης είναι ο μόνος παίκτης που μοιάζει ικανός να προσθέσει το… αλατοπίπερο του απρόβλεπτου στο παιχνίδι του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος. Το ερώτημα βέβαια είναι «αφήνεις εκτός ενδεκάδας έναν από τους πλέον αξιόπιστους παίκτες σου σε μεγάλες διοργανώσεις όπως ο Δημήτρης Σαλπιγγίδης;»…
Αν ο Σάντος διαχειριστεί σωστά τον μικρό μέχρι την έναρξη του Παγκοσμίου Κυπέλλου και τον βοηθήσει να καταλάβει πως μπορεί να γίνει πιο αποτελεσματικός στο παιχνίδι του, τότε δεν ξέρω αν πρέπει να μείνει εκτός αρχικού σχήματος ο «Σάλπι», ξέρω όμως ότι πρέπει σίγουρα να χωρέσει ο «Φέτφα»…
Υ.Γ. Αν υπάρχει ένα κοινό στοιχείο που συνδέει τα δύο φιλικά της εθνικής, αυτό είναι η καλύτερη λειτουργία της μεσαίας γραμμής όσο βρίσκεται στον αγωνιστικό χώρο ο Γιώργος Καραγκούνης. Κι αυτό ίσως αποτελεί το μεγαλύτερο πρόβλημα για τον Σάντος.
Μπορεί ο «Κάρα» να αντεπεξέλθει στους υψηλούς ρυθμούς τριών διαδοχικών αγώνων - σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα - και να προσφέρει αντίστοιχα ποιοτικά ενενηντάλεπτα στον Πορτογάλο τεχνικό; Αν η απάντηση είναι καταφατική, τότε δεν τίθεται καμιά αμφιβολία για τον παίκτη από τον οποίο πρέπει να ξεκινά η ενδεκάδα μας. Είναι όμως;
Πηγή: Sentragoal.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις