Facebook Pixel Ο Α. Καρπετόπουλος για την άνοδο της Νίκης!
| 2014-06-04 14:20:00

Ο Α. Καρπετόπουλος για την άνοδο της Νίκης!

Ο Α. Καρπετόπουλος για την άνοδο της Νίκης!

H αλήθεια είναι πως η Νίκη Βόλου θα μπορούσε να τα έχει καταφέρει σε τρεις-τέσσερις περιπτώσεις να ανέβει στην Α' Εθνική χρόνια πριν.

Δεν παίζει πια στο «Παντελής Μαγουλάς», στο θρυλικό «κλουβί» της Νέας Ιωνίας, το πρώτο γήπεδο στο οποίο βρέθηκα στη ζωή μου, όταν ήμουν-δεν ήμουν εννιά χρονών και περισσότερο και από τους παίκτες μού 'κανε εντύπωση ο ύμνος της ομάδας. Παίζει στο Πανθεσσαλικό, που την καλτιά του «κλουβιού» δεν την έχει -δεν ξέρω κι αν ακούγεται σε αυτό πριν τα παιχνίδια της ότι «στην Ιωνία γίνεται χοντρό καλαμπαλίκι και φωνές ακούγονται σε πλάτη και σε μήκη». Οπως και να 'χει, η Θεά η Νίκη επέστρεψε στην πρώτη επαγγελματική κατηγορία, κι αν σκεφτεί κανείς ότι από αυτή έλειπε καμιά πενηνταριά χρόνια, η επιτυχία της είναι ιστορική.

 

 

H αλήθεια είναι πως η Νίκη Βόλου θα μπορούσε να τα έχει καταφέρει σε τρεις-τέσσερις περιπτώσεις να ανέβει στην Α' Εθνική χρόνια πριν: αν δεν τα κατάφερε, είναι γιατί κατά καιρούς της τύχαιναν αντίπαλοι που δεν ήταν στα κυβικά της. Το 1982 είχε μια σπουδαία ομάδα, αλλά στο Βόρειο Ομιλο της Β' Εθνικής βρέθηκε από το πουθενά ο Ηρακλής που είχε υποβιβαστεί λόγω δωροδοκίας κι έκανε στη Β' Εθνική περίπατο. Το 1997-98 έμοιαζε αξιόμαχη, αλλά κανένας από το Δ.Σ. δεν είχε τις κατάλληλες κουμπαριές: ήταν οι εποχές που χωρίς τον σωστό κουμπάρο δεν ανέβαινες και οι θέσεις για την άνοδο ήταν ρεζερβέ από τον Οκτώβριο. Το 2005 ανέβαιναν τρεις και τερμάτισε τέταρτη, αλλά είχε μπροστά της ομάδες όπως η Λάρισα του Κώστα Πηλαδάκη, που τότε ήταν άλλου επιπέδου. Ομάδα καλή είχε και πέρυσι, αλλά φρέναρε τη στιγμή που έπρεπε να δώσει κάτι παραπάνω παρ' όλο που με τον Χαραλαμπίδη προπονητή είχε παίξει για μήνες την πιο θεαματική ίσως μπάλα στην κατηγορία. Φέτος έμοιαζε λιγότερο δυνατή, αλλά τα κατάφερε κι ας μπήκε στα πλέι οφ με μόλις δύο βαθμούς κι ας ξεκίνησε τη διαδικασία με μια ήττα-σοκ εκτός έδρας από τον Αιγινιακό.

 

Καταφύγιο

Πολλοί φίλοι με ρωτάνε πού ήταν τόσα χρόνια: η απάντηση είναι ότι έφτασε πολλές φορές στην κόλαση και ένας Θεός ξέρει πώς επέστρεψε. Την τελευταία εικοσαετία μόνο θυμάμαι τουλάχιστον τρεις παρουσίες της ομάδας στο πρωτάθλημα της Δ' Εθνικής -ίσως μάλιστα η χειρότερη στιγμή του συλλόγου να είναι ότι το 2000 βρέθηκε στη Δ' Εθνική και δεν κατάφερε και να ανεβεί. Πώς άντεξε δεν το ξέρει κανείς και ίσως ένα από τα μυστικά της να ήταν το γήπεδο της Νέας Ιωνίας, αυτό που τα δυο τελευταία χρόνια δεν χρησιμοποιείται. Τα δύσκολα χρόνια το «κλουβί» ήταν το μόνο σημείο αναφοράς -κάτι σαν μια εκκλησία στην έρημο, όπου διάφοροι ξεροκέφαλοι προσκυνητές έψαχναν καταφύγιο.

 

Τίποτα

Πέρασε πολλά η Νίκη και είναι μια από τις λίγες ομάδες που μπορεί βάσιμα να ισχυρίζεται πως ποτέ δεν της χαρίστηκε τίποτα. Κουβαλάει κάμποσα χρέη γιατί δεν έκανε ποτέ συγχωνεύσεις, δεν μπήκε σε ευεργετικά άρθρα, κανένας δήμος δεν την προίκισε, ποτέ της δεν είχε την τύχη να έχει στο τιμόνι κάποιον με χρήματα -κι ο τωρινός πρόεδρός της, ο δικηγόρος κ. Πάτσης, ένας διαχειριστής είναι. Το βαρύ φορτίο των χρεών σημαίνει πως δύσκολα θα ενισχυθεί σοβαρά: είναι αμφίβολο αν, μετά την έφεση, θα πάρει άδεια για να κάνει μεταγραφές, όσο καλόβουλη κι αν είναι η Εφέσεων με τις ομάδες που έρχονται από τη Football League. Αν η φετινή της σεζόν υπήρξε μια χρονιά υπέρβασης, η επόμενη θα 'ναι ακόμα πιο δύσκολη: ο ανταγωνισμός που την περιμένει είναι πολύ σκληρός για τα μέτρα που έχει συνηθίσει. Η Κέρκυρα π.χ., που ανέβηκε μαζί της, στην poll position της νέας χρονιάς ξεκινά λόγω εμπειρίας πιο μπροστά.

 

Συμβουλή

Χαρούμενος που τη βλέπω στη Super League δίνω μια συμβουλή: επειδή χρήματα θα είναι δύσκολο να βρεθούν, ας επενδύσουμε σε κάτι που μπορεί να βοηθήσει την ομάδα καθοριστικά και δεν χρειάζεται να το αποκτήσεις -μιλάω για τη σοβαρότητα. Ο Πάτσης και οι συνεργάτες του ελπίζω πραγματικά να δουν το πέρασμα από τη Super League ως ευκαιρία για να αλλάξουν την ιστορία της ομάδας, κι όχι σαν ευκαιρία να κάνουν ντόρο γύρω από το όνομά τους βγάζοντας πιο πολλές ανακοινώσεις και από τον Πανόπουλο. Αυτές οι πρακτικές στον μικρόκοσμο της Β' Εθνικής ίσως έχουν ένα νόημα -αν και πολύ αμφιβάλλω: η Νίκη ανέβηκε όχι γιατί στα πλέι οφ έβγαζε μια ανακοίνωση σε κάθε αγωνιστική, αλλά γιατί είχε καλή ομάδα. Στη Super League οι πρακτικές της γκρίνιας είναι απλά συμπτώματα γραφικότητας και τους γραφικούς δεν τους σεβάστηκε ποτέ κανείς: αργά ή γρήγορα τους ξεχνάνε και οι φίλοι τους.

 

Στόχος

Πανηγυρίζοντας για την πρόκριση, ας οριοθετήσουμε στη Νέα Ιωνία ως στόχο το να είμαστε αξιοπρεπείς, όπως ήταν φέτος ο Πανθρακικός, ο Παναιτωλικός κτλ. Δεν είναι δύσκολο και δεν κοστίζει…

 

 

Λάθος

Ηταν μια τεράστια νίκη αυτή που πέτυχε ο Παναθηναϊκός στο ΣΕΦ την Κυριακή -μια νίκη από αυτές που δίνουν πρωτάθλημα. Για τον Ολυμπιακό, που κατέβηκε με τον αέρα και το άγχος του φαβορί, καθώς και με μια παράξενη σιγουριά ότι το πρωτάθλημα τελείωσε (!), θα είναι δύσκολο να ξεπεράσει τα προβλήματά του την Τετάρτη: είναι πολύ πιθανό το μυαλό όλων να κολλήσει στην τεράστια χαμένη ευκαιρία και να επικρατήσει εσωστρέφεια και γκρίνια. Ηδη οι συζητήσεις αφορούν τον Μπαρτζώκα, τον Σπανούλη, τη διαιτησία κτλ.: όλα αυτά δείχνουν ότι κανείς δεν έχει σταθεί στο τι έκανε ο Παναθηναϊκός και στο πώς πάντα καταφέρνει (κυρίως χάρη στον Διαμαντίδη) να φέρει τα ματς εκεί που θέλει. Αν δεν αναλύσεις τον αντίπαλο δεν μπορείς να τον κερδίσεις -ειδικά αν τον κυνηγάς. Οχι στο ματς, αλλά κατά τη διάρκεια των χρόνων που προηγήθηκαν.

 

Αυτό είναι ένα λαθάκι που κάνουν και οι Αγγελόπουλοι. Αν δεχτούμε την ανάλυσή τους, ότι απέναντί τους έχουν ένα σύστημα που αποτελείται από συγκεκριμένους ανθρώπους κτλ., τότε η αντιπαράθεσή τους με το σύστημα αυτό πρέπει να είναι διαρκής και όχι ανάλογη με το αποτέλεσμα του κάθε αγώνα. Κυρίως πρέπει να βρουν έναν τρόπο να διαχωρίσουν τη διοικητική από την αγωνιστική αντιπαράθεση: η διοικητική αντιπαράθεση με την Ομοσπονδία πρέπει να είναι δική τους δουλειά και να είναι συνεχής, αν και εφόσον κρίνουν ότι αδικούνται. Τα αγωνιστικά πρέπει να είναι δουλειά του προπονητή και των παικτών. Οταν τα διοικητικά και τα αγωνιστικά μπλέκονται, βγαίνεις χαμένος σε κάθε επίπεδο.

 

Οι Αγγελόπουλοι διοικούν σαν καλοί οπαδοί που παθιάζονται και λένε μια κουβέντα παραπάνω, όταν τους πνίγει το δίκιο τους. Αν έχουν δίκιο σε όσα λένε, πρέπει να κάνουν πόλεμο, κι ο πόλεμος χρειάζεται στρατηγική.

 

 

Καλό παιδί

«Τι είναι ο Κασάμι;», ρώτησα ένα φίλο που ξέρει καλά και το αγγλικό ποδόσφαιρο και τον Μίνο Ραϊόλα, που τον φέρνει στον Ολυμπιακό. «Είναι ένας παίκτης που παίζει κυρίως μέσα αριστερά ή μέσα δεξιά σε σχήματα 4-3-3», μου είπε, «κι επειδή είναι καλός με την μπάλα και σχετικά δυνατός, μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σε θέσεις τις επίθεσης, κυρίως στα άκρα». Πάμε παρακάτω. «Με τον Κασάμι ο Ραϊόλα θέλει να επαναλάβει ό,τι με τον Βάις, δηλαδή να του βρει μια ομάδα που να του επιτρέψει να δείξει πόσο καλός είναι», πρόσθεσε. «Με μια ωστόσο διαφορά: πρόκειται για καλό παιδί».

Πηγή: SportDay

Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις

Tags