Ο Γ. Κογκαλίδης εξηγεί στον SportDog γιατί απαιτείται αλλαγή στην ηγεσία της ελληνικής ομοσπονδίας και αναλύει τη διάδοχη κατάσταση. Ποιος πρέπει να είναι ο αντικαταστάτης;
Σκέφτομαι τον εαυτό μου, μετά από 30 χρόνια να προσπαθεί να γράψει ένα κείμενο γι΄ αυτή τη στήλη και με πιάνει …τρόμος. Ακόμα κι αν εσείς με αντέχατε, δεν θα άντεχα εγώ τον εαυτό μου, να κάνει τόσα χρόνια το ίδιο πράγμα. Δεν μπορεί να έχω την ίδια διάθεση, την ίδια αντιληπτική ικανότητα, τα ίδια αντανακλαστικά στα όποια ερεθίσματα. Ου γαρ έρχεται μόνο…
Δεν σημαίνει ότι όλος ο κόσμος σκέφτεται με τον ίδιο τρόπο, όμως 30 χρόνια (και) μετά, ο Γιώργος Βασιλακόπουλος εξακολουθεί να παραμένει στον προεδρικό θώκο της Ελληνικής Ομοσπονδίας Καλαθοσφαίρισης. Και (το χειρότερο) έχει δίπλα του ορισμένους συνεργάτες, που αν υπήρχε αντίστοιχος όρος με αυτόν των άψυχων αντικειμένων, έπρεπε να δοθούν για απόσυρση.
Το ότι πλέον η διοικητική ομάδα της ΕΟΚ είναι πεπαλαιωμένη, αναχρονιστική, δεν έχει φρέσκιες ιδέες, δεν μπορεί να πάει πιο μακριά το ελληνικό μπάσκετ, είναι πρόδηλο. Δεν είναι μόνο ηλικιακό το ζήτημα. Είναι και ηλικιακό. Φαίνεται πως έχουν στερέψει από διάθεση για τρέξιμο και πρωτοπόρες σκέψεις.
Η επιβολή του "κεφαλικού φόρου" για κάθε νέο δελτίο, η προσπάθεια να μετακυλήσουν το όποιο οικονομικό βάρος στις πλάτες των σωματείων κι εντέλει των γονιών, η άρνηση να συμμορφωθούν με τις κανονιστικές διατάξεις που οι ίδιοι έχουν ορίσει (για παράδειγμα η παρελκυστική τακτική απέναντι στο αίτημα 33 σωματείων της ΕΣΚΑΝΑ για προκήρυξη έκτακτης Γενικής Συνέλευσης, το μπάχαλο που γίνεται στις εθνικές κατηγορίες (με χειρότερη πράξη τη μετακίνηση του Προμηθέα Πατρών στον όμιλο του Βορρά, στη Β΄ εθνική), οι ματαιώσεις (θα χάσουμε το μέτρημα) αγώνων Κυπέλλου (ο πιο υποβαθμισμένος θεσμός), η καθίζηση των εθνικών ομάδων, η απόλυτη απαξίωση του γυναικείου μπάσκετ, είναι κάποια από τα στοιχεία που πείθουν ότι αυτή η διοίκηση έχει ξοφλήσει.
Οι μετέχοντες στην μπασκετική μυσταγωγία έχουν όλο το παζλ μπροστά τους. Όσοι ασχολούνται επιδερμικά με το σπορ έχουν έστω εμπειρική προσέγγιση όσων αναφέραμε. Η ΕΟΚ μοιάζει με μαυσωλείο του μπάσκετ κι όχι με το πιο ζωντανό κύτταρό του, όπως έπρεπε να είναι. Για την οικονομία του χώρου και του χρόνου σας δεν προχωρώ σε δεκάδες άλλα παραδείγματα, προκειμένου να στοιχειοθετήσω τις σκέψεις μου.
Πλέον το θέμα που συζητιέται δεν είναι αν πρέπει να φύγει ο Γιώργος Βασιλακόπουλος, ούτε καν το αν θα φύγει ο πάλαι ποτέ "ισχυρός άνδρας" του ελληνικού μπάσκετ. Το ερώτημα που μπαίνει (καλοπροαίρετα και μη) είναι ποιος θα τον διαδεχθεί. Ήδη κυκλοφορεί το όνομα του Παναγιώτη Φασούλα, όμως η διαδικασία με την οποία προέκυψε δεν πείθει για το κατά πόσο είναι η "αράχνη" που θα μας οδηγήσει στην επόμενη μέρα.
Ο πρώην διεθνής αθλητής, πρώην βουλευτής και πρώην δήμαρχος, έχει επάρκεια για να διοικήσει την ΕΟΚ. Όπως κι ο Γιάννης Ιωαννίδης, ο Παναγιώτης Γιαννάκης και άλλοι. Υπάρχει στελεχιακό δυναμικό, όπως ο Κώστας Παταβούκας, ο Λάζαρος Παπαδόπουλος, ακόμα και πρώην μπασκετμπολίστες που τώρα εργάζονται σε σωματεία. Υπάρχουν πρωτοκλασάτοι διαιτητές (Λάζαρος Βορεάδης, Νίκος Πιτσίλκας) που επίσης μπορούν να συμμετέχουν στα κοινά. Υπάρχουν τεχνοκράτες (Θόδωρος Καρατζάς, ο πρώτος πρόεδρος του ΕΣΑΚΕ), που επίσης μπορούν να προσφέρουν υπηρεσίες.
Δεν είναι πρόβλημα το όνομα. Άλλωστε πόσοι γνωρίζετε τον Αριστείδη Γολέμη, τον Σωτήρη Κουλοσούσα, τον Θανάση Θεοδωρόπουλο, τον Παναγιώτη Τσαγκρώνη, ή τον Χριστόδουλο Οικονομίδη; Κι όμως, αρκετοί εξ αυτών είναι ικανότατοι, άσχετα αν κινούνται στη σκιά του …"μεγάλου" (άπαντες είναι μέλη του Δ.Σ. της ΕΟΚ). Το ζήτημα είναι ο τρόπος διοίκησης, η διάθεση για προσφορά, η επιλογή του να υπηρετήσει το σπορ (όπως έκανε με συνέπεια για χρόνια ο κ. Βασιλακόπουλος), ή να τον υπηρετούν (όπως κάνει εδώ και χρόνια ο κ. Βασιλακόπουλος).
Όσοι διαδίδουν ότι ο Παναγιώτης Φασούλας θα πάρει το …δαχτυλίδι από τον πρόεδρο, απλά εξακολουθούν με συνέπεια να ποτίζουν τη γλάστρα του πάλαι ποτέ ισχυρού. Κανένα δαχτυλίδι δεν θα δοθεί. Η διοίκηση του ελληνικού μπάσκετ θα αλλάξει εκ θεμελίων και δεν θα υπάρξει αλλαγή στην κορυφή του παγόβουνου. Αυτό είναι το αίτημα των καιρών, αλλά και των σωματείων, του ελληνικού μπάσκετ στο σύνολό του.
Υ.Γ.: Σκεφτείτε μόνο πως οι τέσσερις πρόεδροι των κατά τεκμήριο (βάσει περσινής βαθμολογίας) κορυφαίων ελληνικών ομάδων είναι κάτω των 50 ετών (Δημήτρης Γιαννακόπουλος, Παναγιώτης και Γιώργος Αγγελόπουλος, Μπάνε Πρέλεβιτς και …προσεχώς Αντώνης Μαργέτης). Πόσα από τα μέλη του Δ.Σ. της ΕΟΚ, από αυτούς που ασκούν διοίκηση, είναι κάτω των 65 ετών;
Το τέλος της εποχής Βασιλακόπουλου δεν είναι μόνο ιστορική αναγκαιότητα, αλλά και νομοτελειακό φαινόμενο.
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις