Ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός σέρνουν από σήμερα το συνηθισμένο (με την ελπίδα να μην καταντήσει ανυπόφορο) γαϊτανάκι τους και ο Βασίλης Σκουντής γράφει για τις ιδιάζουσες συνθήκες του ντέρμπι...
Άλλο ένα ντέρμπι λοιπόν βρίσκεται μπροστά μας, μόνο που αυτό είναι ένα άλλο ντέρμπι! Ένα ντέρμπι όχι απλώς ειδικών, αλλά ιδιαζουσών συνθηκών, που δεν το ξέρω εάν το μικραίνουν ή το μεγαλώνουν, σίγουρα πάντως το καθιστούν ξεχωριστό...
Αυτός ο προημιτελικός διεξάγεται πολύ νωρίς, αποτελεί το βάπτισμα του πυρός των δυο ομάδων στη νέα σεζόν, δεν θα έχει κόσμο στις εξέδρες, σημαδεύεται από πολλές και σημαντικές απουσίες παικτών και σε πείσμα του διακυβεύματος του (σε ουσία και γόητρο) τα συμπεράσματα του θα αποβούν αναλώσιμα! Το εννοώ αυτό, διότι ασφαλώς η εικόνα των δυο αιωνίων στη συγκεκριμένη χρονικά στιγμή απέχει αρκετά από αυτήν που έχουν στο μυαλό τους και θέλουν να τη δουν να αποκρυσταλλώνεται σε βάθος χρόνου οι δυο προπονητές: περισσότερο ο Ιβάνοβιτς και λιγότερο ο Μπαρτζώκας!
Α, να κι άλλη μια ιδιάζουσα συνθήκη του προημιτελικού: ο Ολυμπιακός εμφανίζεται πιο μπαρουτοκαπνισμένος από τον Παναθηναϊκό, ο προπονητής και κάμποσοι παίκτες του οποίου ντεμπουτάρουν σε ντέρμπι αιωνίων και εκτός από την απειρία, έχουν και την άγνοια κινδύνου!
Η εικόνα του Ολυμπιακού είναι εναργέστερη από τη θολάδα που εκπέμπει ο Παναθηναϊκός. Οι «ερυθρόλευκοι» κράτησαν τον ίδιο προπονητή και διατήρησαν ένα μεγάλο κομμάτι του κορμού τους, ενώ οι «πράσινοι» αναδομήθηκαν σε μεγάλο βαθμό με λάβαρο την ανανέωση και τον εξελληνισμό, όπως το είχε πράξει τα προηγούμενα χρόνια με το δικό του παιδομάζωμα ο αιώνιος αντίπαλος τους.
Θα ήταν παράλογο για τον Μπαρτζώκα και τον Ιβάνοβιτς να τάζουν λαγούς με πετραχήλια αυτή την εποχή. Η πιάτσα δίνει ένα προβάδισμα στον Ολυμπιακό, που φαίνεται να υπερέχει έναντι του Παναθηναϊκού σε βαθμό ετοιμότητας, σε πληρότητα και σε ποιότητα, αλλά στον αντίποδα έχει να αντιμετωπίσει δυο ζητήματα: τον περίφημο νόμο του ΟΑΚΑ, που μπορεί να αποδυναμώνεται λόγω της απουσίας του κόσμου, αλλά δεν παύει να αποτελεί μια βασική συνθήκη στις αναμετρήσεις των δυο ομάδων και τον... αυτοκτονικό ιδεασμό από τον οποίο κατελήφθη στο παρελθόν.
Όσοι θεωρούν ως φαβορί τον Ολυμπιακό, μεταξύ σοβαρού και αστείου, διερωτώνται με ποιον τρόπο μπορεί αν χάσει: ή μάλλον με ποιον καινούργιο τρόπο, διότι οι ήττες του στο ΟΑΚΑ παρουσιάζουν μια αξιοσημείωτη ποικιλομορφία. Ωστόσο είναι ένα ντέρμπι στο οποίο -όσο απλοϊκός κι αν ακούγεται αυτός ο συλλογισμός- όλα μπορούν να συμβούν: όλα, είτε αυτά είναι φυσιολογικά και αναμενόμενα είτε (θα) μοιαζουν απροσδόκητα και ανώμαλα!
Ένα από τα μείζονα ζητήματα της αναμέτρησης έχει να κάνει με τον τρόπο που θα επιλέξει ο Ιβάνοβιτς να αναχαιτίσει τον Σπανούλη ως δημιουργό, ως διεμβολιστή και ως εκτελεστή. Απόντος του Λάσμε και με αμφίβολη τη συμμετοχή του Γκιστ (πάνω στους οποίους στηρίχτηκε τα προηγούμενα δυο χρόνια η στρατηγική του Πεδουλάκη) ο Παναθηναϊκός προφανώς θα αναζητήσει μια διαφορετική μέθοδο στην άμυνα του απέναντι στον αρχηγό του Ολυμπιακού.
Ο Ολυμπιακός ενίσχυσε σε μεγάλο βαθμό την αθλητικότητα του, αύξησε την ενέργεια και τον βαθμό της έντασης που (μπορεί να) βγάζει πάνω στο παρκέ και συμπλήρωσε το ήδη γεμάτο και ποιοτικό back court του με τον Λαφαγέτ, ο οποίος- αν μη τι άλλο- είναι ένας κανονικός και δη υγιής (σε αντιδιαστολή, σε αυτό το δεύτερο σκέλος, με τον Λο) πόιντ γκαρντ. Δεν ξέρω εάν θα μπορέσει ο πρώην παίκτης της Βαλένθια να γίνει «ο μαύρος... Σπανούλης», όπως αποκαλούσε τον Λο ο Βαγγέλης Αγγέλου, αλλά σε κάθε περίπτωση θα είναι ένα πολύ χρήσιμο εργαλείο.
Στη σύγχρονη εποχή όλοι οι προπονητές αναζητούν παίκτες οι οποίοι έχουν τη δυνατότητα να καλύψουν τουλάχιστον δυο θέσεις και να μπορούν να αλλάζουν ρόλους, αλλά αυτός ο προημιτελικός θα ανατρέψει την καθεστηκυία τάξη του μπάσκετ!
Ο Παναθηναϊκός ο οποίος στήριξε επί σειρά ετών το παιχνίδι και τις επιτυχίες του στο post-up play δεν έχει πλέον στο ρόστερ του τον σπεσιαλίστα του είδους Γιόνας Ματσιούλις, η καταλυτική παρουσία του οποίου, μεσούσης της περυσινής σεζόν, ανάγκασε τον Ολυμπιακό να βγει στην αγορά για να ψάξει παίκτη του ίδιου κυβισμού! Συν τοις άλλοις ο Μπατίστα είναι παίκτης άλλου τύπου σε σχέση με τον Λάσμε και -ειδικότερα εάν απουσιάσει ο Γκιστ- θα πρέπει να υπερβάλει εαυτόν κυρίως στην άμυνα και δη στην αναχαίτιση των pick n' roll.
Το μεγαλύτερο... πολιτισμικό σοκ του προημιτελικού αφορά τη θέση «τρία», στην οποία και οι δυο ομάδες εμφανίζονται ελλειμματικές. Ο Ματσιούλις μετακόμισε στη Μαδρίτη, ο Χαραλαμπόπουλος (ο οποίος αν και μειράκιον, έχει αναβαθμισμένο ρόλο) βρίσκεται στα πιτς και ο μόνος κλασικός σμολ φόργουορντ που διαθέτει ο Παναθηναϊκός είναι ο Γιάνκοβιτς. Τούτου δοθέντος, ακόμη κι αν ο Ιβάνοβιτς δεν είχε δει ποτέ του τον Παναθηναϊκό επί ημερών Ομπράντοβιτς, φαντάζομαι πως θα υποκύψει στον πειρασμό να βάλει τον Διαμαντίδη στο «3» με ό,τι αυτό συνεπάγεται...
Στην απέναντι όχθη ο Μπαρτζώκας είδε με τρόμο τα τριάρια του Ολυμπιακού να ξεπαστρεύονται το ένα μετά το άλλο (Παπαπέτρου, Ντάρντεν) και εκών άκων εξοικειώθηκε σε μια αλχημική λογική, που πάντως έχει κάνει μεγάλο σουξέ στο ελληνικό μπάσκετ: όταν ο Λοτζέσκι δεν ανεβαίνει από το «2» στο «3» κι όταν ο Πετγουέι δεν κατεβαίνει από το «4» στο «3» , ο προπονητής του Ολυμπιακού μπορεί να παίζει με χαμηλά σχήματα που απαρτίζουν οι εκάστοτε τρεις (εκ των πέντε) γκαρντ της επιλογής του.
Για να μη μένουν κενά στη διήγηση τα σχήματα με τους τρεις κλασικούς γκαρντ όντως έχουν κόψει μονέδα στο ελληνικό μπάσκετ και κυρίως στην εθνική ομάδα τα τελευταία τριάντα πέντε χρόνια: από τον Κορωναίο, τον Γκάλη και τον Γιαννάκη στο Challenge Round του Ευρωμπάσκετ του 1981 μέχρι τον Παπαλουκά, τον Σπανούλη και τον Διαμαντίδη (και με τον Ζήση stand-by) στο Ευρωμπάσκετ του 2005 και στο Μουντομπάσκετ του 2006.
Πλάκα πλάκα σε αυτόν τον αφανισμό των σμολ φόργουορντ από προσώπου γης θα πρέπει να 'χει βάλει το χέρι του ο Βασίλης Γκούμας! Τα παλιά καλά βράδια που μαζευόταν κόσμος και ντουνιάς στο εντευκτήριο του Πανελληνίου, όποτε ο «αυτοκράτορας» έβλεπε τον Νίκο Αλέφαντο να κάνει μαθήματα (ποδοσφαιρικής) τακτικής χρησιμοποιώντας ως παίκτες τους ...κεφτέδες που βρίσκονταν στο τραπέζι, κάθε τρεις και λίγο πήγαινε από πάνω, τους άρπαζε και τους καταβρόχθιζε!
Σήκωνε τότε ο Αλέφαντος το βλέμμα του προς την κουζίνα και με το αμίμητο στιλ του έδινε την καινούργια παραγγελία προς τον σερβιτόρο...
«Γκαρσόν φέρε μου παίκτες»!
Πηγή: gazzetta.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις