Facebook Pixel Ο Ευάγγελος Μίχος γράφει για το... όνειρο του Ρανιέρι!
| 2014-10-15 11:42:00

Ο Ευάγγελος Μίχος γράφει για το... όνειρο του Ρανιέρι!

Ο Ευάγγελος Μίχος γράφει για το... όνειρο του Ρανιέρι!

Το... όνειρο που είδε ο Κλαούντιο έγινε εφιάλτης για την Ελλάδα!

Με δεδομένο πως ο Κλαούντιο Ρανιέρι στη συνέντευξη Τύπου της Δευτέρας μας αποκάλυψε πως για την ενδεκάδα αποφασίζει το βράδυ της παραμονής ενός αγώνα, νομίζω πως το καίριο ερώτημα, μετά το χθεσινό «ναυάγιο» της Εθνικής Ελλάδας στο Φάληρο, είναι τι... όνειρο είδε ο Ιταλός και θυμήθηκε το (σχεδόν μεταπολεμικό) σύστημα 4-2-4;

Οταν μάλιστα τα δυο σου αμυντικά-κεντρικά χαφ είναι ο τρεχαλατζής Μανιάτης, που δεν σκίζει στη δημιουργία, ούτε διαθέτει μακρινή μεταβίβαση, και ο Ταχτσίδης που από το 70' του αγώνα με τη Φινλανδία έδειχνε πολύ... ταλαιπωρημένος από την υπερπροσπάθεια να αντεπεξέλθει στον ρόλο του «Ελληνα Πίρλο». Με τόσο άδεια την ελληνική μεσαία γραμμή και χωρίς στηρίγματα κόντρα στους Βορειοϊρλανδούς, ακόμη και ο ορίτζιναλ Πίρλο θα δυσκολευόταν, πόσω μάλλον ο μέσος της Βερόνα που μέσα σε έναν μήνα κλήθηκε να παίξει τον ρόλο των Κατσουράνη-Καραγκούνη μαζί στη «γαλανόλευκη».

Ατυχέστατη και η άλλη «έμπνευση» του Ρανιέρι για επιθετικό δίδυμο Κλάους-Μήτρογλου! Πρώτη φορά δοκιμάστηκαν μαζί και έδειξαν πως δεν έχουν την παραμικρή χημεία κι ας έλεγε το αντίθετο στο ξεκίνημα του αγώνα ο Στάικος Βεργέτης, ως σχολιαστής της Νέριτ.

Οσον αφορά τους δυο ακραίους επιθετικούς, που είχαν εντολή να συγκλίνουν, δηλαδή τον έξω αριστερά Σαμαρά και τον έξω δεξιά Καρέλη, ο πρώτος φάνηκε μόνο μια φορά στο 33' όταν με μαγική κάθετη πάσα έβγαλε τετ α τετ τον άσο του Παναθηναϊκού αλλά αυτός έκανε φοβισμένο και τραγικό πλασέ (απέδειξε πως παρά την γκολάρα του στο Ελσίνκι δεν έχει το εύκολο γκολ). Επίσης, ο Καρέλης ήταν ο πιο κινητικός και επικίνδυνος παίκτης της «γαλανόλευκης» για 60', όταν όμως βρισκόταν σε θέση δεύτερου επιθετικού και όχι εξτρέμ.

Από εκεί και πέρα, ήταν στραβό το κλήμα (λόγω 4-2-4), το έφαγε και ο γάιδαρος. Το 0-1 από τυχερό γκολ-καραμπόλα ύστερα από κόρνερ στο ξεκίνημα του α' ημιχρόνου και το 0-2 στο ξεκίνημα του β' ημιχρόνου από αντεπίθεση σε δικό μας «στημένο» κι ενώ ερασιτεχνικά πίσω βρισκόταν μόνο ένας παίκτης μας (Σταφυλίδης) αντί για δύο. Και οι δυο πρώτες αλλαγές μας αναγκαστικές λόγω... προσαγωγών, Βύντρα και Κλάους. Αν μη τι άλλο ο Ιταλός δεν έχει την... τύχη των δυο προκατόχων του.

Η Β. Ιρλανδία, με παίκτες από Νοτς Κάουντι, Πορτ Βέιλ, Φλίντγουντ, Κιλμάρνοκ, Μ.Κ.Ν, Νόργουιτς κ.λπ., μπορεί να μην είχε μεγάλη ποιότητα, αλλά διέθετε καλύτερο πλάνο, πολύ καλή αμυντική οργάνωση κι έναν φορ-σημείο αναφοράς, τον Λάφερτι, που τον κάναμε να μοιάζει παικταράς (μέχρι και στον Μανωλά έβαλε πολύ δύσκολα).

ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΧΑΦ

Ο Ρανιέρι σε μια ομάδα που δεν τον ξέρει και με παίκτες που ακόμη μαθαίνει και σε ένα ματς που η νίκη ήταν υποχρεωτική έπρεπε να παίξει ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας και απέτυχε παταγωδώς. Προδόθηκε βέβαια τόσο από τις καταλυτικές απουσίες των Λάζαρου-Κονέ-Χολέμπας και το ότι στο ένας εναντίον ενός οι διεθνείς μας αποδείχθηκαν πολύ λίγοι όσο κι από την έλλειψη σπουδαίων επιτελικών χαφ στο ελληνικό ποδοσφαιρο. Κάπου φοβήθηκε να ρισκάρει με Μάνταλο ή Φορτούνη, εμπιστεύτηκε ξανά τον εκτός φόρμας Σάμαρη και το πλήρωσε. Οχι βέβαια πως είχε και πολλές επιλογές στη μεσαία γραμμή, αλλά τουλάχιστον μπορούσε να πάει σε ένα πιο ορθόδοξο, αξιόπιστο -όχι τόσο αφελές- σχήμα που δεν θα επέτρεπε στους «ξυλοκόπους» της Β. Ιρλανδίας να προηγηθούν τόσο γρήγορα και να βγαίνουν τόσο εύκολα στην κόντρα.

ΜΗΔΕΝΙΣΜΟΣ

Το χειρότερο απ' όλα δεν είναι πως η Εθνική Ελλάδας βρίσκεται 8 βαθμούς πίσω από την ομάδα του Κάρολ και 6 από τη Ρουμανία, αλλά το τι ακούγεται και γράφεται από χθες βράδυ. Φταίει ο Σαρρής που δεν κράτησε τον προπονηταρά Σάντος, φταίνε εκείνοι που είχαν φτιάξει ομάδα στο facebook εναντίον του Κατσουράνη, φταίει η μισή και πλέον Ελλάδα που δεν της άρεσε το προηγούμενο αγωνιστικό στυλ και ζητούσε ανανέωση και πιο ελκυστικές εμφανίσεις, φταίει ο «καρυδάς» Ρανιέρι... Στους περισσότερους βέβαια διαφεύγει πως και νομοτελειακά χρειαζόταν να κτιστεί μια νέα ομάδα, που θέλει χρόνο και υπομονή. Και οι περισσότεροι ξεχνάνε ποιο πραγματικά είναι το επίπεδο του ποδοσφαίρου μας και κυρίως του πρωταθλήματός μας. Κατά τα άλλα είμαστε μια κοινωνία που με την πρώτη ευκαιρία ο ένας θέλει να βρει αφορμή να την πει στον άλλον και που έχουμε μάθει στον φτηνό λαϊκισμό...

Πηγή: Goal

Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις

Tags