Κουκιά μετρημένα και porca fortuna

Τον σχεδιασμό του Ολυμπιακού για τις επιδιώξεις του στον όμιλο τον άλλαξε η ήττα από τη Μάλμε. Γράφει ο Χρίστος Χαραλαμπόπουλος.
 

Κάθε φιλοδοξία για πρόκριση στους «16», θέλει ένα ρηχό μαθηματικό υπολογισμό, αλλά αναγκαίο. Νίκες σε όλα τα εντός έδρας και αναζήτηση βαθμού ή βαθμών με τον πιο βολικό ή πιο αδύνατο αντίπαλο του ομίλου. Οι δέκα βαθμοί είναι ένα καλό «χαρτοφυλάκιο» αλλά όχι πάντα σίγουρο.

Οι «ερυθρόλευκοι» κέρδισαν εντός έδρας τους δύο ισχυρούς του ομίλου και αφού είχαν καταφέρει να χάσουν στη Σουηδία, έπρεπε να αναζητήσουν βαθμούς στο Τορίνο ή τη Μαδρίτη, με την έδρα της Γιουβέντους να είναι πιο πρόσφορη για ένα τέτοιο κατόρθωμα. Γιατί ακόμη και ο βαθμός στο Τορίνο με τις αδυναμίες που παρουσιάζει αμυντικά η ομάδα, ιδίως μακριά από το γήπεδό της, κατόρθωμα θα ήταν. Αν μάλιστα συνυπολογιστεί η περιορισμένη επιθετική παραγωγή των Πειραιωτών, που οφείλεται και στο ντεφορμάρισμα του Μήτρογλου. Η δυσκολία του παιχνιδιού μεγάλωνε από την ισχυρή πίεση για νίκη που υπήρχε στην ιταλική ομάδα, η οποία είχε και ένα εξαιρετικό ρεκόρ στα εντός έδρας παιχνίδια. Η αντοχή των «ερυθρολεύκων» σε αυτή την πίεση θα ήταν ο παράγοντας που θα καθόριζε το αποτέλεσμα. Η σύνθεση του Μίτσελ, ως ιδέα και ως επιλογή, ήταν σωστή. Γνώριζε ότι με δεδομένη την αστάθεια της άμυνάς του, θα χρειαζόταν οπωσδήποτε ένα γκολ. Ετσι, κρατά εντός 11άδας τον Μήτρογλου που ακόμη και ντεφορμέ είναι ο πιο αξιόπιστος επιθετικός του που τον νιώθει μία άμυνα -η οποία χθες για πρώτη φορά φέτος άλλαξε- και επιλέγει να ενισχύσει τα χαφ, θυσιάζοντας τον Κασάμι και έχοντας τους Αφελάι, κατά πρώτο λόγο και Τσόρι κατά δεύτερο, ως βοήθειες στον Μήτρογλου. Ολη η θεωρία και οι σχεδιασμοί φάνηκαν πως θα πήγαιναν περίπατο στο 21ο, όταν ο Πίρλο άνοιξε το σκορ με τον συνήθη τρόπο.

Η άμεση απάντηση του Ολυμπιακού με τον Μποτία έκανε τους Ιταλούς να προσγειωθούν και να καταλάβουν ότι δεν θα μπορούσαν να έχουν τον νου τους μόνο στην επίθεση, πράγμα που θα μπορούσε να ελαττώσει την πίεση των Ιταλών. Ενα σοβαρό, ίσως το μεγαλύτερο πρόβλημα για τους «ερυθρόλευκους» στο πρώτο ημίχρονο ήταν ότι δεν μπορούσαν να κρατήσουν την μπάλα, με αποτέλεσμα η Γιούβε να παίρνει δεύτερες επιθέσεις, μετά τις αποκρούσεις των παικτών του Μίτσελ. Αυτή την προβληματική άμυνα της Γιούβε, ο Ολυμπιακός που έδειχνε να πιστεύει στο παιχνίδι του, την εκμεταλλεύθηκε δεύτερη φορά με το γκολ του Ντινγκά, αλλά αντί αυτό το δεύτερο γκολ να κάνει τον Ολυμπιακό αφεντικό του αγώνα, μυστηριωδώς λειτούργησε αντίστροφα. Μία γρήγορη ισοφάριση με ένα απίθανο γκολ των Ιταλών με αυτουργό τον Γιορέντε, αντί να χτυπήσει συναγερμό στους «ερυθρόλευκους», χτύπησε στη φτέρνα την ψυχολογία τους με αποτέλεσμα αμέσως, να δεχτούν και ένα τρίτο. Οι αλλαγές του Μίτσελ, που ήταν αναγκασμένος να κυνηγήσει το ματς όπως εξελίχθηκε, ήταν αναμενόμενες αλλά η Γιούβε είχε την ψυχραιμία να διαχειριστεί το ανέλπιστο προβάδισμα. Κρίμα όμως, για τους «ερυθρόλευκους», γιατί η Μαδρίτη είναι κάστρο πολύ πιο ψηλό και δύσκολο από το Τορίνο.

ΠΗΓΗ: sday.gr

Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις