Κανένας Παοκτσής που έχει "πονέσει" από της αλλεπάλληλες αδικίες δεκαετιών δεν θέλει πέναλτι σαν του Τζαβέλλα παρά μόνο μια ομάδα που θα κερδίζει ομάδες πολύ ψηλού επιπέδου σαν την Ντόρτμουντ με το "σπαθί" της και φυσικά τίτλους. Γράφει ο Κώστας Χαλβατσιώτης.
Κέρδισε ο ΠΑΟΚ τον Πλατανιά. Δύσκολα… Και κανείς δεν ευχαριστήθηκε. Ούτε για το «φτωχό» 1-0 ούτε για την εμφάνιση των παικτών του ΠΑΟΚ ούτε για το κοουτσάρισμα του Ιγκόρ Τούντορ ούτε πολύ περισσότερο για το πέναλτι «μαϊμού» του Τζαβέλλα που ήρθε να αποστομώσει τους φιλάθλους που στηλιτεύουν την «παράγκα» του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ο ΠΑΟΚ δεν θέλει να κερδίζει με «μαϊμούδες» και ο περήφανος ΠΑΟΚτσής ποτέ δεν θέλει καμία εύνοια από το …στραγάλι. Εντάξει, κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει και τα λάθη των διαιτητών που …κάποια στιγμή θα αποβούν προς όφελος της ομάδας σου, αλλά ποτέ δεν θέλει ο ΠΑΟΚτσής να δώσει δικαίωμα σε κανέναν και κυρίως σε όσους κατηγορεί για τα «στημένα» και για την «βρωμιά» και την «δυσωδία» που έχει «πνίξει» το ποδόσφαιρό μας. Κι αν έπρεπε να σφυριχθεί κάποιο πέναλτι στην Τούμπα υπήρχαν ευκαιρίες εκτός αυτού που υποδείχθηκε… Αλλά ας αφήσουμε το μεμονωμένο συμβάν που δεν είναι αυτό που «καίει» τον «Δικέφαλο»!
Γιατί τον ΠΑΟΚ τον «τσουρουφλίζει» ο εαυτός του! Γιατί ο ΠΑΟΚ δεν ήταν κόντρα στον Πλατανιά η ΟΜΑΔΑ που κέρδισε στο Ντόρτμουντ ούτε ο ΜΕΓΑΛΟΣ που στέκεται στο ύψος του και «κάνει μία χαψιά» στο «σπίτι» του, τους «μικρούς». Οι παίκτες του μετά το 1-0 «πετούσαν την μπάλλα στα μνήματα» και ροκάνιζαν το χρόνο χωρίς να δείξουν την κυριαρχία τους, αλλά την εικόνα μίας ομάδας που θέλει με νύχια και με δόντια να κρατήσει το αποτέλεσμα λες και ο Πλατανιάς θα του το έπαιρνε εύκολα…
Ο ΠΑΟΚ εξακολουθεί να έχει σκαμπανεβάσματα, αλλά και προβλήματα. Και δικαιολογία φυσικά δεν μπορεί να είναι οι τραυματισμοί ή η κούραση. Αν θες να παίζεις σε μία μεγάλη ομάδα, αν θέλεις να είσαι μεγάλη ομάδα σε αυτά τα ζητήματα οφείλεις να έχεις λύσεις αλλά και να ξεπερνάς και την όποια σωματική και πνευματική κούραση. Ακόμη και μετά την αναγκαστική αλλαγή του Κωνσταντινίδη ο ΠΑΟΚ όφειλε να δείξει το καλό του πρόσωπο και όχι μίας ομάδας που είτε κάνει αγγαρεία είτε απλώς δεν μπορεί να ευχαριστήσει τον κόσμο του που έφθασε σε γιούχες… Ο κόσμος θέλει ποιότητα, θέλει μαχητές, θέλει μηχανάκια, θέλει να πασχίζει ο παίκτης στο γήπεδο για να του ανταποδώσει το …λαρύγγι που αφήνει για την ομάδα στις κερκίδες. Ο ΠΑΟΚτσής θέλει λερωμένη φανέλα, θέλει βουτιά, θέλει όλα αυτά τα μικρά και όμορφα της μπάλας κι ας έχει να δει τίτλο από το 2002. Θέλει και το Κύπελλο φέτος και δεν θέλει με τίποτε να το χάσει πάλι φέτος.
Αλλά το κακό τελικά αρχίζει από τις κεφαλές! Όπως πάντα. Από τον Ιβάν Σαββίδη που έκανε τις επιλογές του το καλοκαίρι, από τον Φρανκ Άρνεσεν που «πέρασε» τις δικές του, αλλά και από τον Ιγκόρ Τούντορ που έχει φέρει τον κόσμο του ΠΑΟΚ σε ένα διαρκές «σκωτσζέζικο ντουζ», πότε με «ζέστη» και πότε με «κρύο». Ήταν άσχημο το κοουτσάρισμα με τον Πλατανιά και γενικά μη ενδεδειγμένη η προετοιμασία της ομάδας για ένα τέτοιο παιχνίδι στο οποίο δόθηκε η ευκαιρία στους Κρητικούς να πιστέψουν ότι μπορούν, αντί να τους κόψει το «βήχα». Ο Τούντορ όμως βρήκε «πλάτες» στον κόσμο πριν ένα μήνα. Όταν δημοσίως γνώρισε «στήριξη» για να «να μην συμβαίνει στην ομάδα ότι κάθε χρόνο με τις αλλαγές προπονητών». Είχαμε γράψει τότε ότι ήταν ο δύσκολος μήνας του Κροάτη. Τώρα όμως κι αφού περάσει το 15νθήμερο των διακοπών, αφού ξεκουραστούν όλοι και δουλέψουν και λίγο μεθοδικά για την συνέχεια, ο Τούντορ καλό θα είναι να βλέπει και το καντήλι του σε κάθε αγώνα… Για να μην σβήσει! Περιθώρια για άλλες απώλειες δεν υπάρχουν.
Κι ας πιάσουμε και τους παίκτες … Διότι δεν μπορεί και δεν πρέπει να παίζει και ο προπονητής για να έρθουν τα αποτελέσματα. Σε μερικά παιχνίδια πρέπει οι ίδιοι να αναλαμβάνουν την ευθύνη να «καθαρίζουν» ακόμη και με τις πιο απλές και τετριμμένες οδηγίες του προπονητή. Θα έπρεπε να ήταν …κατηφορική η Τούμπα με τον Πλατανιά. Αλλά δεν ήταν. Αντιθέτως ήταν ανήφορος για τον ΠΑΟΚ που δυσκολευόταν. Πάλι. Όπως με τον Παναιτωλικό. Όπως με τον Πανθρακικό. Νισάφι πια. Η ομάδα που κέρδισε σαν καλοκουρδισμένη μηχανή στο «Βεστφάλενσταντιον», έστω και με σημαντικές απουσίες, να αγγομαχάει για να κρατήσει το 1-0 με τον Πλατανιά. Δεν είναι θέμα μόνο του προπονητή. Είναι και θέμα αποφασιστικότητας των παικτών. Και διάθεσης. Των καλοπληρωμένων. Των παικτών που είναι στα «όπα-όπα» από τον κόσμο. Γιατί αν τους πιάσουν στο στόμα τους, δεν τους γλιτώνει κανείς.
Καταλήγουμε στον Ιβάν… Αν δεν κάνει κάτι εδώ και τώρα για ενίσχυση, θα «πετάξει» και το «πουλί» του Κυπέλλου. Γιατί για την 2η θέση, όσο κι αν ο Παναθηναϊκός του …στρώνει το έδαφος, η ΑΕΚ δεν θα αφήσει καμία ευκαιρία χαμένη. Με όποια «όπλα» διαθέτει. Και οι «συμμαχίες» θα πάνε πολύ εύκολα περίπατο. Γι΄ αυτό ο Σαββίδης πρέπει να «στάξει» χρήμα για μεταγραφές. Για τέσσερις τουλάχιστον: επιτελικό χαφ, αμυντικό χαφ, σέντερ μπακ και τερματοφύλακα. Τώρα, σήμερα, όχι στις 31 του Γενάρη μπας και βρει φθηνούς ο Άρνεσεν από το …κάτω ράφι.
Υ.Γ. 1 Καθόλου τυχαία δεν ήταν η εικόνα της και πάλι άδειας Τούμπας.
Υ.Γ. 2 Μπράβο στον Μελίσσα για τα δάκρυα συγκίνησης, μπράβο για την αγάπη του για την ομάδα, αλλά για να μην παίρνει ως τώρα άλλη ευκαιρία, προφανώς δεν ήταν μόνο το ταλέντο του Γλύκου ή το «μέσον» του Όλσεν που του τη στέρησαν. Θέλει πολλά παιχνίδια για να γίνει καλύτερος και μοιάζει πολύ δύσκολο να τα κάνει στον ΠΑΟΚ.
Υ.Γ. 3 Αν είχε δώσει ο Ιβάν Σαββίδης στο μπάσκετ του ΠΑΟΚ μόνο τα έξοδα που κάνει για ατυχείς δημόσιες σχέσεις ή για «κατεστραμμένες» επιλογές του ποδοσφαιρικού τμήματος, η ομάδα του Σούλη Μαρκόπουλου θα ήταν τώρα το φόβητρο του Παναθηναϊκού και του Ολυυμπιακού. Και μάλλον θα μπορούσε να διεκδικήσει και ευρωπαϊκό τίτλο ξανά. Το ξέρουν όλοι στον ΠΑΟΚ. Το γνωρίζουν και στην ΠΑΕ και δεν θα ήθελαν το «αφεντικό» να κάνει «γλυκά μάτια» στην ΚΑΕ…
Πηγή: sportit.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις