O Μάνος Μανουσέλης γράφει για τον «αρχιτέκτονα» της Λοκομοτίβ Κούμπαν, Γιώργο Μπαρτζώκα, ο οποίος οδήγησε τους Ρώσους στην πρόκριση στο Final Four της Ευρωλίγκας για πρώτη φορά στην ιστορία τους.
Είναι γεγονός! Ο Γιώργος Μπαρτζώκας και η μάλλον άγνωστη Λοκομοτίβ από το μακρινό Κράσνονταρ της Μαύρης Θάλασσας, θα συμπληρώσουν την τετράδα που θα διεκδικήσει τον τίτλο της καλύτερης ευρωπαϊκής ομάδας στο Βερολίνο. Ο Ελληνας τεχνικός οδήγησε με μαεστρικό τρόπο την Κουμπάν για πρώτη φορά στην ιστορία της στο φάιναλ φορ, βγάζοντας εκτός μάχης με το θριαμβευτικό 3-2, την Μπαρτσελόνα, ένα θρύλο του ευρωπαϊκού μπάσκετ, γεγονός που κάνει την επιτυχία ακόμη μεγαλύτερη.
Μπορεί ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός να μην τα κατάφεραν φέτος, αλλά η ελληνική παρουσία στην κορυφαία στιγμή της Ευρωλίγκα θα είναι έντονη. Στον ένα ημιτελικό θα έχουμε μονομαχία Ελλήνων προπονητών, Ιτούδης εναντίον Μαρτζώκα και στον άλλο δύο τέως συμπαίκτες με τα ερυθρόλευκα, ο Γιάννης Μπουρούσης και ο Κώστας Σλούκας θα προσπαθήσουν να ξαναπαίξουν τελικό, αυτή την φορά για λογαριασμό της Λαμποράλ και την Φενέρ.
Το ελληνικό μπάσκετ, λοιπόν, συνεχίζει να αποδεικνύει ότι είναι συνώνυμο με τη νίκη και την επιτυχία. Ακριβώς αυτό έκανε και ο Μπαρτζώκας στην Λοκομοτίβ. Πήρε μια ομάδα με μηδενική εμπειρία στο κορυφαίο ευρωπαϊκό επίπεδο, της μετέδωσε την νοοτροπία του νικητή και της έδειξε τον δρόμο προς το φάιναλ φορ. Ας ελπίσουμε ότι αυτή την φορά δεν θα βρεθεί κανένας να πει πως πήρε έτοιμη ομάδα από τον Μπαζάρεβιτς...
Η βασικότερη επιτυχία του Ελληνα τεχνικού στο Κράσνονταρ είναι ότι πήρε ένα ρόστερ με ελάχιστα κοινά στοιχεία και πολύ δύσκολο πρόγραμμα, παρόλα αυτά κατόρθωσε και έφτιαξε μια αληθινή ομάδα. Προσέξτε δεδομένα: Η Λοκομοτίβ δεν έχει κορμό από Ρώσους παίκτες, οι βασικοί της είναι αμερικανοί και το κοινό πρόγραμμα της στην VTΒ και στην Ευρωλίγκα μπορεί να οδηγήσει στην …παράνοια καθώς τα μέλη του κλαμπ ουσιαστικά ζουν επί έξι μήνες στον δρόμο και στον αέρα, κάνοντας χιλιάδες μίλια για να μπορέσουν να παραστούν στις αγωνιστικές τους υποχρεώσεις.
Ο Ντιλέϊνι με 15.4 πόντους, 4.8 ασίστ και 42.9% τρίποντο κατά μέσο όρο στους πέντε αγώνες των πλέι οφς κόντρα στην Μπαρτσελόνα, όντας υποψήφιος μαζί με τον Ντε Κολό και τον Μπουρούση για τον τίτλο του πολυτιμότερου παίκτη της Ευρωλίγκα στην φετινή σεζόν, είναι χωρίς δεύτερη σκέψη ο θεμέλιος λίθος πάνω στον οποίο έχτισε ο Μπαρτζώκας το θαύμα της φετινής Λοκομοτίβ. Ο αμερικανός γκαρντ παρά το γεγονός ότι ήταν ο κυρίαρχος στόχος της άμυνας κάθε ομάδας που αντιμετώπισε την Κουμπάν φέτος, παρά το ότι χρειάζεται να παίζει 32:34 λεπτά ανά αγώνα, κατάφερε με αξιοθαύμαστη συνέπεια να ηγηθεί και να εμπνεύσει τους συμπαίκτες του, ώστε να ξεπεραστούν όλων των ειδών τα εμπόδια που παρουσιάστηκαν.
Το πρόβλημα (για τους αντιπάλους φυσικά) με τον Ντιλέϊνι που παρουσίασε ο Γιώργος Μπαρτζώκας, είναι ότι όχι μόνο κάνει καλύτερους τους συμπαίκτες του, αλλά όταν χρειάστηκε έκανε και μόνος του την δουλειά. Η ικανότητα του στο ένας εναντίον ενός, η δυνατότητα του να σουτάρει την μπάλα από ντρίπλα ακόμη και για τρεις πόντους, αλλά και το γεγονός ότι έχει ζεστούς δίπλα του συμπαίκτες. έτοιμους να εκτελέσουν, τον μετέτρεψαν σε άλυτο γρίφο.
Από εκεί και πέρα η κίνηση ματ που έκανε ο Μπαρτζώκας μέσα στην σεζόν ήταν η αλλαγή που απαίτησε και τελικά επέβαλε στην διοίκηση της Λοκομοτίβ στην γραμμή των ψηλών με την απομάκρυνση του Φεσένκο. Ο Ουκρανός μπορεί να ήταν αληθινό βουνό στο κέντρο της ρακέτας, αλλά δεν ταίριαζε στο μπάσκετ που πρεσβεύει ο Ελληνας τεχνικός. Όταν λοιπόν, επέστρεψε από τον τραυματισμό του ο Ράντολφ, δόθηκε μεγάλη μάχη για να φύγει ο Φεσένκο και όχι ο Σίνγκλετον που ήθελε η διοίκηση – ο οποίος είχε συμβόλαιο μέχρι το τέλος του 2015.
Τελικά πέρασε η άποψη του Γιώργου, ο Φεσένκο μετακόμισε στην Ιταλία και η Λοκομοτίβ έφτιαξε μια εξαιρετικά ευκίνητη γραμμή ψηλών με τους Σίνγκλετον και Ράντολφ να κινούνται επιθετικά περισσότερο στην περιφέρεια παρά μέσα στην ρακέτα και τις αντίπαλες άμυνες να υποχρεώνονται να παίζουν με χαμηλά σχήματα για να τους κυνηγήσουν ή, να ρισκάρουν αφήνοντας τους το σουτ.
Κάπως έτσι την ...πάτησε η Μπαρτσελόνα τόσο στο τέταρτο, όσο και στο πέμπτο παιχνίδι της σειράς όταν ο Τόμιτς απέτυχε να μαρκάρει τα τρίποντα των Ράντολφ και Σίνγκλετον, οι οποίοι στα πιο κρίσιμα σημεία των αγώνων ευστόχησαν σε διαδοχικά μακρινά σουτ.
Το παζλ της Λοκομοτίβ συμπληρώθηκε με την απόκτηση του Τζάνινγκ, ενός συγκροτημένου αμερικανού γκαρντ ο οποίος έδωσε ποιότητα και βάθος στην περιφερειακή γραμμή της Λοκομοτίβ, καθώς μετά τους Ντρέιπερ και Μπρόκοφ εμφανίστηκε πλέον και τέταρτος γκαρντ που μπορούσε να καταλάβει τι ζητούσε ο προπονητής και να βοηθήσει στην ανάπτυξη του παιχνιδιού.
Με αυτή την κίνηση μπορεί να περιορίστηκε ακόμη περισσότερο ο χρόνος συμμετοχής των ντόπιων, αλλά η αλήθεια είναι ότι τόσο ο έμπειρος Μπίκοφ (1.4 λάθη για 1.2 ασίστ σε 14 λεπτά μέσο όρο συμμετοχής στα πλέι οφς) όσο και οι νεότεροι Βορόνοφ και Ζούμποκφ δυσκολεύονται να μπουν στο πνεύμα και την φιλοσοφία του Μπαρτζώκα.
Με αυτά και με αυτά η Λοκομοτίβ - που οφείλει την Πέμπτη για να νικήσει την Ζενίτ στην λίγκα VTB, ώστε να πάρει την τρίτη θέση, να αποφύγει την ΤΣΣΚΑ και να έχει καλές πιθανότητες να παίξει στον τελικό ώστε να έχει δικαίωμα να συμμετάσχει στην Ευρωλίγκα της επόμενης περιόδου – πέτυχε ένα αληθινό θαύμα αν σκεφτεί κανείς ότι έχουν μείνει εκτός τετράδας η κάτοχος του τροπαίου Ρεάλ, ο περσινός φιναλίστ Ολυμπιακός, ο Παναθηναϊκός, η Μπαρτσελόνα, η Μακάμπι, η Εφές κ.λ.π
Εχουμε να κάνουμε με ένα γεγονός που αποτελεί αποκατάσταση της δικαιοσύνης και της τάξης, διότι ο μοναδικός Ελληνας τεχνικός που έχει σηκώσει Ευρωλίγκα, έφυγε από τον Ολυμπιακό με ένα παντελώς άδικο τρόπο! Η επιστροφή του Μπαρτζώκα στο φάιναλ φορ είναι δικαίωση για τον ίδιο, αποστομωτική απόδειξη της αξίας του και μια καλή ευκαιρία ν’ αλλάξουμε μυαλά σε αυτόν τον έρημο τόπο όπου κάθε ήττα ισοδυναμεί με ατίμωση που μόνο με μια ανθρωποθυσία μπορεί να ξεπλυθεί...
Πηγή: novasports.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις