Εδώ και χρόνια διατυπώνω μια άποψη, που έχει να κάνει με τη ψυχολογία του ποδοσφαίρου, έτσι όπως την έχω αντιληφθεί από την πολύχρονη ενασχόλησή μου με τούτο το άθλημα, από τη θέση του ρεπόρτερ. Γράφει ο Γιώργος Σπανουδάκης
Νομίζω ότι η εικόνα του τελικού, ανάμεσα στον Ολυμπιακό και την ΑΕΚ, ήρθε να επιβεβαιώσει την άποψή μου. Και κυρίως η διαιτησία του Σιδηρόπουλου!!!
Νομίζω ότι η πλειοψηφία των φιλάθλων συμφωνούν ότι η διαιτησία αλλά και οι υποδείξεις των βοηθών ήταν απολύτως σωστές.
Ωστόσο ο Ολυμπιακός μέσω του Σάββα Θεοδωρίδη εξέφρασε την οργή του. Προσοχή όχι για τη διαιτησία, αλλά για τον ορισμό των διαιτητών. Συγκεκριμένα είπε: «Ας το χαρεί ο κύριος Κοντονής ο οποίος όρισε τους διαιτητές. Το έχετε ξαναδεί αυτό το πράγμα στον κόσμο;»
Το μεγάλο πρόβλημα του Ολυμπιακού ήταν ακριβώς αυτό. Ότι ήξερε εκ των προτέρων ότι ο διαιτητής δεν θα τον πάρει από το χεράκι και θα τον οδηγήσει στο Κύπελλο. Όπως για παράδειγμα έκανε ο Γιάχος με τον Αστέρα Τρίπολης, αγνοώντας πέναλτι ορισμό σε χερούκλα του Μανιάτη.
Η ισονομία, λοιπόν, ως γεγονός είναι καταλυτική στη ψυχολογία ενός ποδοσφαιριστή και κατ’ επέκταση μιας ομάδας, που έχει μάθει αλλιώς….
Και το πρόβλημα για τον Ολυμπιακό είναι ότι κατάφερε να κάνει σίριαλ τον ορισμό των διαιτητών, μεταφέροντας και στο» εσωτερικό» του – στους ίδιους τους ποδοσφαιριστές – το… παρασκήνιο της υπόθεσης.
Έτσι ακόμη και οι θεωρητικά εκτός της ελληνικής πραγματικότητας, από τον Ρομπέρτο και τον Μαζουάκου μέχρι τον… Ιντέγε και τον Πουλίδο, γνώριζαν ότι ο Σιδηρόπουλος δεν θα τους χαριστεί! Ότι δεν θα πρέπει να περιμένουν δώρα από τον διαιτητή.
Επί της ουσίας ο Ολυμπιακός «έζησε» αυτό που βιώνουν κάθε εβδομάδα οι παίκτες του Παναθηναϊκού, του ΠΑΟΚ, της ΑΕΚ και όλων των άλλων ομάδων. Με τη διαφορά ότι οι παίκτες αυτών των ομάδων ξέρουν ότι οι διαιτητές θα τους… αδικήσουν!
Ωστόσο η «ψυχολογία» είναι παρόμοια! Ειδικά όταν έχεις μάθει ότι οι διαιτητές 9 στα 10 ματς σε ευννοούν.
Εκεί χάθηκε ο τελικός για τον Ολυμπιακό. Έφτανε να βλέπεις το… βλέμμα των παικτών του Ολυμπιακού σε κάθε σφύριγμα του Σιδηρόπουλου. Σε κάθε υπόδειξη των βοηθών.
Διότι ο Σιδηρόπουλος όταν έβλεπε φάουλ, σφύριζε φάουλ, ενώ οι… άλλοι (στο παρελθόν) το σφύριζαν αναλόγως τη φανέλα!
Ο Σιδηρόπουλος λειτούργησε σαν βαρίδι στη ψυχολογία των παικτών του Ολυμπιακού και όχι φυσικά η αγωνιστική απραξία. Διότι και η ΑΕΚ σε αυτό το διάστημα έδωσε μόλις ένα ματς (με τον ΠΑΟΚ στη Τούμπα), ενώ ο Ολυμπιακός δύο φιλικά με Πανιώνιο και Ερυθρό Αστέρα.
Το έχω ξαναγράψει ότι είναι εντελώς διαφορετικό για μια ομάδα να γνωρίζει ότι σε κάθε ματς θα πάρει ένα πέναλτι (που δεν είναι…), πέντε φάουλ (που δεν είναι…) και τέσσερα οφσάιντ (που δεν είναι…) και αλλιώς να γνωρίζει ότι θα είναι το «θύμα» αυτής της κατάστασης.
Για την περίπτωση του Ολυμπιακό ισχύει ένα διαφορετικό καθεστώς. Διότι είναι ένας οργανισμός που έχει μάθει να ευννοείται και όταν το ματς πάει στο 50-50 δεν μπορεί να το διαχειριστεί.
Έτσι χάθηκε ο τελικός για τον Ολυμπιακό.
ΥΓ. Στο παρελθόν δεκάδες ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού που δεν το άξιζαν έγιναν Πρωταθλητές χάρις σε αυτούς τους διαιτητές και δεκάδες ποδοσφαιριστές άλλων ομάδων – με κορυφαίο παράδειγμα αυτό του μεγάλου Νίκου Λυμπερόπουλου – δεν ανέβηκαν ποτέ στο πρώτο σκαλοπάτι!
ΥΓ1 Στις 15 Οκτωβρίου 2015, είχα γράψει: Στον Παναθηναϊκό θα έτρωγαν… πατσαβούρες Τζόρτζεβιτς και Γεωργάτος!
Ας θυμηθούμε τι έγραφα τότε:
Κάποια στιγμή, όταν ο Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι άρχισε να σκίζει τα δίχτυα με την Ντόρτμουντ και στη συνέχεια με την Μπάγερν, κάποιοι θυμήθηκαν το λάθος του Παναθηναϊκού να μην τον αποκτήσει…
Λες και εάν ερχόταν ο Πολωνός στην Ελλάδα θα είχε την εξέλιξη που είχε στη Γερμανία!
Οι λόγοι δεν είναι προπονητικοί και αγωνιστικοί, αλλά και… Πρωταθλήματος.
Μόλις χθες ο επί σειρά ετών πρόεδρος της ΕΠΟ Βασίλης Γκαγκάτσης μίλησε για παράγκα που βοηθούσε τον Ολυμπιακό, επισημαίνοντας ότι ο Βαρδινογιάννης εάν λειτουργούσε ανάλογα θα είχε τουλάχιστον άλλα δύο Πρωταθλήματα.
Καταρχήν να πω ότι εάν ο Βαρδινογιάννης λειτουργούσε ανάλογα θα είχε σερί Πρωταθλημάτων, όπως ο Κόκκαλης και όχι συν δύο Πρωταθλήματα.
Το πρόβλημα για τον Παναθηναϊκό δεν είναι ότι ο Βαρδινογιάννης δεν λειτουργούσε με τη δική του «παράγκα», αλλά ότι επέτρεψε να υπάρχει η παράγκα! Ωστόσο αυτή είναι μια άλλη κουβέντα…
Στη συνέχεια ο πρώην πρόεδρος της ΕΠΟ για να χρυσώσει το χάπι,το γύρισε στην αριθμολογία, λέγοντας ότι ο Παναθηναϊκός θα μπορούσε να πάρει κάποια Πρωταθλήματα εάν έπαιρνε τόσους βαθμούς τις τελευταίες αγωνιστικές. Το ίδιο και η ΑΕΚ…
Αυτή η προσέγγιση είναι αστεία… Όπως και η διαχρονική προσέγγιση από πλευράς Ολυμπιακού ότι πήραμε το ένα Πρωτάθλημα με 10 βαθμούς και το άλλο με 15…
Διότι για να δημιουργηθούν αυτές οι διαφορές τα χρόνια της παράγκας αιματοκύλιζαν ομάδες. Από την 1η αγωνιστική… Δίχως ίχνος ντροπής…
Έδιναν στον έναν και έκοβαν από τους άλλους.
Ακόμη και τις περιόδους όπου ο Παναθηναϊκός ή η ΑΕΚ ήταν πολύ καλύτεροι.
Κάπως έτσι ο Ολυμπιακούς δημιουργούσε θρυλικά ρεκόρ και οι άλλοι ήταν στη μιζέρια και στην εσωστρέφεια.
Κάπως έτσι ο Γεωργάτος έγινε ο κορυφαίος μπακ, αλλά ο Ρεχάγκελ επέλεξε για το Euro του 2004 τον σεμνό και ταπεινό Φύσσα. Τα ίδια με τον Στολτίδη, τα ίδια και με τον Ελευθερόπουλο…
Όλα αυτά τα χρόνια ο Παναθηναϊκός είδε δεκάδες ποδοσφαιριστές να «καίγονται» να γίνονται παρανάλωμα των χαμένων Πρωταθλημάτων και ο Ολυμπιακός δημιούργησε εμβληματικές φιγούρες!
Ποιοι γλίτωσαν; Οι λούζερ (Καραγκούνης, Μπασινάς, Σεϊταρίδης, Φύσσας, Γκούμας) λόγω Euro και Εθνικής! Kαι ο Λυμπερόπουλος που ήταν μακράν ο πιο ταλαντούχος Έλληνας ποδοσφαιριστής! Και αυτοί με μπόλικη αμφισβήτηση.
Με μπινελίκια και συλλαλητήρια υποχρεώθηκε να αλλάξει ρότα (πολυμετοχικότητα) και ο Βαρδινογιάννης, ο οποίος μπορεί να έκανε τεράστια λάθη (με κυριότερο τη μη προστασία της ομάδας), αλλά ως μέγεθος όλους τους άλλους τους είχε για πρωινό.
Και για να το κάνω και πενηνταράκια στους οχθρούς. Σκεφτείτε τι έγινε στον Ολυμπιακό, μόλις ο Κόκκαλης έχασε ένα Πρωτάθλημα από τον πολυμετοχικό Παναθηναϊκό;
Έφαγε το κράξιμο της ζωής του και υποχρεώθηκε να πουλήσει τον Ολυμπιακό…
Πως θα άντεχε ο κάθε Γεωργάτος, Τζόρτζεβιτς, Στολτίδης σε μια ομάδα που θα έχανε με το έτσι θέλω το Πρωτάθλημα; Από τα χίλια πέναλτι, φάουλ, οφσάιντ που κέρδιζαν κάθε σεζόν, θα έπαιρναν το 1/10 και αντί για πρωταγωνιστές θα ήταν κομπάρσοι!
Κάπως έτσι θα είχαν φύγει με πατσαβούρες ή στην καλύτερη με την λαμπερή στάμπα του συνθήματος «παίκτες πουλημένοι ο θρύλος δεν πεθαίνει» ή όπως το ακούσαμε αργότερα: «εεε οοο αλλιώς ονειρευόμαστε τον Ολυμπιακό»…
Ο Γκαγκάτσης βγήκε για να πει μια parola, να τρολάρει τον ποδοσφαιρικό κόσμο και εν τέλει να μάς πει ότι ο ίδιος δεν ήξερε τίποτα για τον φόνο.
Πηγή: sportit.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις