Η ΑΕΛ είναι και πάλι εδώ, εκεί που ανήκει, στην ελίτ του Ελληνικού ποδοσφαίρου. Μπορεί να πέρασε δύσκολα, δεν ήταν όμως και η πρώτη της φορά. Μέσα από τέτοιες στιγμές, γαλουχήθηκε και δημιούργησε το όνομά της η ομάδα από τον κάμπο, το καμάρι της Λάρισας.
Μέσα από τέτοιες στιγμές, τις οποίες έβρισκε πάντα έναν… μαγικό τρόπο να αφήνει πίσω της, να τις ξεπερνάει και να βγαίνει πάλι στον αφρό. Καλές οι επιτυχίες, άλλωστε, αλλά ακόμα πιο σημαντικό, είναι πως αντιδράς και πως αντιμετωπίζεις τις αποτυχίες, τις στραβές, την φυσιολογική καμπή του χρόνου.
Οι «βυσσινί», λοιπόν, αφού έκαναν ακόμα ένα κύκλο, με άσχημες στιγμές, με δυσκολίες, με την πτώση στην Γ’ Εθνική, με εσωτερικές κόντρες με κάθε διοίκηση, είτε αυτή ήταν του Πηλαδάκη, είτε του Πλεξίδα, είτε αισίως του Κούγια, όμως τίποτα δεν ήταν ικανό να σταματήσει το «αλογάκι», που κάλπασε και πάλι, για να μπει ξανά στην… ζωή του Ελληνικού ποδοσφαίρου.
Δίψα και ερωτηματικά
Ο κόσμος το ήθελε, το περίμενε, το πίστεψε και το πανηγύρισε. Η ΑΕΛ δεν μπορεί να περιπλανάται στις μικρές κατηγορίες, δεν χωράει το μεγαλείο ενός συλλόγου που έχει σηκώσει κούπες, να παίζει αλλού, πέρα από την ελίτ. Δεν αντέχει ο κάμπος, να βλέπει την μεγάλη του αγάπη, την βυσσινή φανέλα, κόντρα σε ομάδες… της σειράς. Το πάθος και η δίψα που έχει ο οργανισμός της ΑΕΛ για νέες επιτυχίες, για νέα «λιθαράκια» στο οικοδόμημα της Λάρισας, είναι τεράστια.
Δεν λείπουν, βέβαια και τα ερωτηματικά, για τα πρόσωπα, τις καταστάσεις και τους χειρισμούς. Δεν είναι μυστικό, πως οι κόντρες με την διοίκηση - και με αυτή - είναι πάντα στην γωνία. Ο κόσμος μοιάζει διχασμένος, με αφορμή τις επιλογές και το κατά πόσο αυτές θα πρέπει να στηριχθούν από την κερκίδα. Η φυγή του «δικού τους» Σάκη Τσιώλη, ο «ΠΑΟΚτσης» Άγγελος Αναστασιάδης, οι κομμένοι παίκτες, είναι όλα λόγοι που έφεραν γκρίνια και διαφωνίες στους οπαδούς, ειδικά στους οργανωμένους
Το λίφτινγκ στο ρόστερ
Όλα έδειχναν πως ο Σάκης Τσιώλης θα ηγηθεί τις μεγάλης επιστροφής, όμως η αποχώρησή του και ο τρόπος με τον οποίο αυτός έφυγε, έφεραν τους πρώτους τριγμούς. Με την πρόσληψη του Άγγελου Αναστασιάδη, ακολούθησε και ο διχασμός, αφού η μία πλευρά «πανηγύρισε» για την εμπειρία του νέου κόουτς, ενώ η άλλη έδειξε την έντονη δυσαρέσκειά της για το… ΠΑΟΚτσίδικο παρελθόν του. Παρά τις φήμες, πάντως, η διοίκηση δεν έκανε το χατήρι στην κερκίδα, στήριξε την επιλογή της και ο Αναστασιάδης έχτισε πάνω στα δικά του «θέλω» την νέα ομάδα. Ομάδα, που κόντρα στις αρχικές προσδοκίες, είχε αρκετές αλλαγές, αφού παίκτες που πέρσι ήταν στον βασικό κορμό, κόπηκαν και αποτέλεσαν παρελθόν. Οι περισσότεροι τουλάχιστον, αφού υπάρχουν και περιπτώσεις όπως των Κουτσιανικούλη και Βέρτζου, που δεν δέχτηκαν να λύσουν τα συμβόλαιά τους, παρόλο που ήταν ξεκάθαρο πως δεν υπολογίζονται
Γεμάτη ταλέντο
Μπορεί η μία από τις υποσχέσεις της διοίκησης, αυτή για τον κορμό, να μην εκπληρώθηκε, όμως υπήρξε μία ακόμα, η οποία αποτέλεσε την ναυαρχίδα της νέας ΑΕΛ. η διοίκηση είχε πει ότι θέλει ένα νεανικό και γεμάτο ταλέντο ρόστερ, κάτι που έγινε πραγματικότητα, με τους «βυσσινί» να θέλουν να χτίσουν έναν κορμό από παιδιά που θα παίζουν πολλά χρόνια στην ομάδα και θα την πάρουν στις πλάτες τους για πολλά χρόνια. Κρυφό - ή όχι και τόσο - όνειρο των ανθρώπων που τρέχουν την ομάδα, είναι να ακολουθήσουν τα βήματα της μαγικής «φουρνιάς» της Λάρισας, που μετά από πολυετή συνύπαρξη και την ωρίμαση των ταλαντούχων παικτών, έφτασε στην ιστορική κατάκτηση του πρωταθλήματος
Και όμως… εμφύλιος!
Μπορεί η ΑΕΛ να επέστρεψε στα μεγάλα σαλόνια, το όνειρο κάθε Λαρισαίου φίλαθλου να έγινε πραγματικότητα, όμως, υπάρχει ένα μεγάλο αλλά... Αν και όλα μοιάζουν ιδανικά, εκ πρώτης όψης, ο εμφύλιος, αυτή η «μάστιγα» που δεν απασχολεί για πρώτη φορά τους «βυσσινί», το αντίθετο μάλιστα, ήρθε και πάλι να χτυπήσει τον σωματείο. Τα παράπονα υπήρχαν, οι γκρίνιες, οι… τριγμοί. Πριν από λίγες ημέρες, όμως, ήρθε η έκρηξη. Η αρχή έγινε με το σύνθημα που φώναξαν οι οργανωμένοι, το οποίο προσέβαλε, τόσο τον ίδιο τον ιδιοκτήτη της ΠΑΕ, όσο και την μητέρα του.
Αυτό ήταν… η μάχη ξεκίνησε και θύμα, η ίδια η ΑΕΛ. Απολογισμός, το κλείσιμο του μεγαλύτερου συνδέσμου του συλλόγου, των «Monsters» μέχρι νεοτέρας, αφαιρώντας από την ομάδα την δυναμική που προσέφερα οι παρουσία των οργανωμένων στο γήπεδο, αλλά και το σημαντικό κομμάτι εσόδων. Μα πάνω από όλα, το κλίμα οικογένειας που - θα έπρεπε να - είχε ένας τόσο μεγάλος σύλλογος, που ψάχνει την χαμένη του αίγλη.
ΠΗΓΗ: gazzetta.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις