Ο Ολυμπιακός της αμφιβολίας μπροστά στο μεγάλο "πρέπει"!
Η οθόνη του υπολογιστή στο στούντιο γέμισε. Τα email έρχονταν ακατάπαυστα για σχεδόν μια ώρα. Κεντρικό θέμα, το πρόσωπο της βραδιάς, ο Γιάννης Γιαννιώτας, χάρις στο γκολ που πέτυχε στο 91’, λύτρωσε τον ΑΠΟΕΛ και άνοιξε το δρόμο για το τελικό 3-0 επί της Ρόζενμποργκ.
“Ορίστε, που δεν μας έκανε, που δεν πήρε ευκαιρίες, που σκοράρει” εναντίον "σιγά τον παίκτη, αφού δεν κάνει, δεν τον αντέχουν οι προπονητές του, παίζει ποδόσφαιρο αλάνας". Δεν ήθελε πολύ για να ξεκινήσει η διαμάχη απόψεων, πόσω μάλλον σε βραδιά που οι φίλοι του Ολυμπιακού έχουν την αγωνία για τη ρεβάνς του Ισραήλ.
ΟΙ ΠΑΡΟΝΤΕΣ ΑΝΟΙΓΟΥΝ ΤΗΝ ΚΟΥΒΕΝΤΑ
Το θέμα βέβαια δεν είναι οι απόψεις για τον Γιαννιώτα. Το θέμα είναι πως την κουβέντα για τους απόντες την ανοίγουν πάντα οι παρόντες. Δεν είναι τα επιτεύγματα αυτών που έχουν φύγει που ξεκινούν τη συζήτηση, αλλά τα προβλήματα αυτών που έχουν μείνει.
Είναι το ίδιο που συμβαίνει με αυτούς που δεν παίζουν σε μια ομάδα. Πότε τους θυμάται ο κόσμος και τα ΜΜΕ; Όταν κάτι δεν πάει καλά μ’αυτούς που παίζουν. Έτσι συμβαίνει και με αυτούς που αποχωρούν. Οι παρόντες του επαναφέρουν στη συζήτηση.
ΤΩΡΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΓΚΡΙΝΙΑ/ΔΥΣΑΡΕΣΚΕΙΑ/ΑΓΧΟΣ
Με παίκτες που θα είχαν πείσει πέρσι περισσότερο από Ντουρμάζ, Σεμπά, Πάρντο, με μεταγραφές που θα είχαν έρθει στη θέση τους, με καλύτερη εικόνα/αποτέλεσμα την περασμένη Τετάρτη στο Φάληρο, ποιος θα μιλούσε για τον Γιαννιώτα παραμονές ευρωπαϊκής ρεβάνς;
Αλλά τώρα υπάρχει 0-0 και γκρίνια/δυσαρέσκεια/άγχος για τη ρεβάνς. Τώρα ο Ντουρμάζ είναι εκτός, ο Πάρντο δεν υπολογίζεται για βασικός και ο Σεμπά έφτασε να “ξεχωρίζει” και να είναι αμετακίνητος απ’την ενδεκάδα, σχεδόν απαραίτητος.
Ο ΣΕΜΠΑ ΠΟΥ ΤΟ 87% ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΦΥΓΕΙ
Ποιος, ο Σεμπά, που έφτασε Δεκέμβριος για να σκοράρει πρώτη φορά στο πρωτάθλημα και Απρίλιος για να δώσει μια ασίστ. Όταν πέρσι το Contra.gr ζήτησε απ’τον κόσμο να φτιάξει τον Ολυμπιακό του 2016-17 ο Σεμπά πήρε τις λιγότερες θετικές ψήφους απ’τους 24 παίκτες της ψηφοφορίας. Το 87% δεν τον ήθελε και φέτος στο λιμάνι.
ΚΑΘΡΕΦΤΙΖΕΙ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ
Ο Σεμπά βασικός είναι που φουντώνει την κουβέντα, όχι το γκολ του Γιαννιώτα. Και αυτός είναι και ο λόγος που ξεκινάμε τη συζήτηση απ’τον Γιαννιώτα, παρότι δεν έχει να παίξει κανένα ρόλο στην κρίσιμη ρεβάνς του Ολυμπιακού: μ’έναν τρόπο, καθρεφτίζει τα προβλήματα που καλούνται να ξεπεράσουν οι ερυθρόλευκοι.
Ο Ολυμπιακός προκαλεί αμφιβολία
Δεν υπάρχει σιγουριά για τα μπορώ της ομάδας. Όλοι πιστεύουν πως μπορεί να προκριθεί στο Ισραήλ, αλλά είναι δύσκολο να βγει σιγουριά για την πρόκριση, το καταλαβαίνεις κι απ’τον αέρα που “βγάζει” προς τα έξω και η ίδια η ομάδα.
Είναι ξεκάθαρο πως την αμφιβολία δεν την προκαλεί ο αντίπαλος. Καλή, οργανωμένη, σοβαρή η Χάποελ, το έδειξε στο Φάληρο. Αν είχε σοβαρά υπολογίσιμη ποιότητα, θα είχε φύγει με διπλό απ’ το “Καραϊσκάκης”. Δεν το έκανε και είναι σαφές πως το μεγάλο πρόβλημα δεν είναι ο αντίπαλος, είναι ο ίδιος ο Ολυμπιακός. Αυτός προκαλεί αμφιβολία.
ΤΑ ΠΕΡΣΙΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ
Η ανετοιμότητα που έδειξε. Η, γνωστή από πέρσι, αδυναμία να παίξει καλά το ρόλο του αφεντικού, να παίξει ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας με καλή παραγωγή ευκαιριών και αμυντική ασφάλεια. Η εξάρτηση απ’τον Φορτούνη, που γίνεται μεγαλύτερη χωρίς Ντουρμάζ. Τα επιπλέον προβλήματα που δημιούργησε η “φυγή” Κασάμι, το έξτρα πρόβλημα της απουσίας του Σιόβα.
Τα ερωτηματικά για την κατάσταση του Καμπιάσο, που όλοι ξέρουν πως δεν είναι έτοιμος, αλλά θα ξεκινήσει ως λύση ανάγκης. Η ελπίδα για βοήθεια απ’τον Τσόρι, η μάλλον κακή κατάσταση του Ιντέγε, η ανησυχία που έχει προκαλέσει η εικόνα του Φιγκέιρας. Ο νέος προπονητής, που δεν φταίει για τίποτα απ’τα παραπάνω, αλλά καλείται πέντε εβδομάδες μετά την ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας να παίξει μια χρονιά σε έναν αγώνα υπό πολύ δύσκολες συνθήκες.
Αυτά είναι το θέμα. Ούτε ο αντίπαλος, ούτε καν το σκορ του πρώτου αγώνα.
Υποχρέωση=Τεστ χαρακτήρα
Προφανώς και ο Ολυμπιακός δεν πρόλαβε να τα λύσει όλα απ’ την προηγούμενη Τετάρτη. Ελπίζει σε βελτίωση, θέλει απ’τους δύο Αργεντινούς να τον κάνουν καλύτερο, θέλει απ’τον Βίκτορ να παρουσιάσει ένα πιο δεμένο σύνολο, θέλει να δει καλύτερη εικόνα σε reactive ρόλο, αν βέβαια του τον δώσει ο αντίπαλος.
Όμως, υποχρεούται να προκριθεί παρόλα αυτά. Αυτό είναι το ζητούμενο. Μια πρόκριση παρόλα τα προβλήματα που καλώς δημιουργούν το άγχος και τον φόβο. Μια πρόκριση που ακόμα κι εγώ που εξετάζω τακτικές, διατάξεις, φιλοσοφίας περισσότερο από πάθος και θέληση θεωρώ πως θα είναι τεστ χαρακτήρα. Αυτό περισσότερο απ’οτιδήποτε άλλο. Τεστ χαρακτήρα.
O NO1 MUST-WIN ΑΓΩΝΑΣ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ
Γιατί; Γιατί πολύ απλά δεν υπάρχει προηγούμενο. Δεν έχει δώσει ο Ολυμπιακός τέτοιον αγώνα τα τελευταία χρόνια. Υποχρέωση πρόκρισης σημαίνει must-win αγώνας και τέτοιος δεν ήταν κανένας σύγχρονος του Ολυμπιακού.
Και όχι, δεν ξεχνάω τον αγώνα με την Άρσεναλ, τη ρεβάνς με τη Γιουνάιτεντ ή ακόμα και τους επαναληπτικούς με την Άντερλεχτ ή τη Μέταλιστ, τους αγώνες με την Μπενφίκα στον όμιλο, κτλ. Μεγάλα, τεράστια ματς, αλλά κανένα δεν ήταν must-win. Ο Ολυμπιακός σ’ αυτά έψαχνε αποτέλεσμα για να πανηγυρίσει ιστορικές προκρίσεις, να κάνει υπερβάσεις ή απλώς ένα βήμα παραπάνω στο Europa League.
Και τότε “έπρεπε” να πάρει αποτέλεσμα, αλλά κανένα απ’αυτά τα “πρέπει” δεν ήταν τόσο μεγάλο όσο το αποψινό που να αγγίζει την υποχρέωση.
ΑΛΛΟ Η ΥΠΕΡΒΑΣΗ, ΑΛΛΟ Η ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ
Σε κανέναν αγώνα της τελευταίας επταετίας δεν έχουν βρεθεί οι ερυθρόλευκοι με τέτοια υποχρέωση νίκης, πρόκρισης. Δεν έχουν βρεθεί κατάματα με το φάσμα μιας “καταστροφής” σε ποδοσφαιρικό/οικονομικό επίπεδο. Είχαν πάντα το μεγάλο κίνητρο του να κερδίσουν κάτι πολύ σημαντικό στο χορτάρι. Ποτέ την υποχρέωση του να μη χάσουν κάτι τόσο μεγάλο όσο η παρουσία στους ομίλους του Champions League.
Και ακόμα και όταν έπαιξαν το Champions League κόντρα στην Ανόρθωση τον Αύγουστο του 2009 στην ουσία το είχαν χάσει απ’ το 3-0 του πρώτου αγώνα στην Κύπρο. Στη ρεβάνς δεν είχαν τίποτα στα χέρια του για να το χάσουν, έψαχναν ένα θαύμα, μια σχεδόν αδύνατη υπέρβαση.
ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΜΕΓΑΛΟ "ΠΡΕΠΕΙ"
Επτά χρόνια αργότερα, ο Ολυμπιακός έχει για πρώτη φορά πάρα, μα πάρα πολλά να χάσει. Έχει μπροστά του το πιο δύσκολο πράγμα στον αθλητισμό: υποχρέωση. Και γι’αυτό θεωρώ δύσκολο να προβλέψει κανείς το αποτέλεσμα. Γιατί πέρα απ’τον αντίπαλο, το 0-0, τη ζέστη, την υγρασία, τα αγωνιστικά προβλήματα, ο χαρακτήρας είναι αυτός που κρίνει την επιτυχία μπροστά στο μεγάλο “πρέπει”.
Και πως να προβλέψεις την έκβαση όταν δεν έχεις προηγούμενο σε μια τέτοια διαδικασία; Δεν έχουμε δείγμα σε αντίστοιχη δοκιμασία. Μόνο την προσμονή πως οι ερυθρόλευκοι θα ανταποκριθούν.
Πηγή: contra.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις